Πάει κι αυτό! (Ο ΓΑΜΟΣ)

Τον κάναμε λοιπόν το γάμο!






Κουραστήκαμε, αγχωθήκαμε, τρέξαμε να τα φροντίσουμε όλα, να ετοιμαστούμε για τη μεγάλη παράσταση, για το αναπόφευκτο σούργελο. Κάθε μικρή λεπτομέρεια, να είναι όλα στην εντέλεια, να αποφευχθούν παρατράγουδα, να περάσουν όλοι καλά!
Και ήρθε επιτέλους η μεγάλη μέρα...
Πήγαμε στο κομμωτήριο, βαφτήκαμε, ντυθήκαμε, στολιστήκαμε και το κάναμε!
Η αδερφούλα μου παντρεύτηκε!
Και ήταν μια θεά.
Άνετη, πανέμορφη, γλυκιά, έπαιξε το ρόλο της τέλεια!
Όλα πήγαν ρολόι!
Τίποτα δεν πήγε στραβά.
Δεν μας τσαλαπάτησαν στην εκκλησία (850 καλεσμένοι!!!), κανένας δεν έπεσε, κανένας δεν αρρώστησε, κανένας δεν παρεξηγήθηκε!
Το κέντρο είχε άψογη εξυπηρέτηση, καλό φαγητό (μου είπαν, εγώ ένα ντολμαδάκι πρόλαβα να φάω μόνο) και ο κόσμος διασκέδασε μέχρι το πρωί.
Αν εξαιρέσεις τα τακούνια που μας πέθαναν (πρέπει να κάνω ποστ γι αυτό το θέμα) και την πείνα που μας θέρισε και για τη νυφούλα και για μένα ήταν μια τέλεια βραδυά!
Οι χαρές και τα πανηγύρια που ξεκίνησαν από την Πέμπτη με το στρώσιμο του νυφικού κρεβατιού κράτησαν μέχρι και χθες.
Φίλοι ήρθαν από μακρυά και από κοντά και μοιράστηκαν μαζί μας αυτές τις υπέροχες στιγμές. Τους αγαπώ και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Ξέρω ότι υπάρχουν και άλλοι που για διάφορους λόγους δεν τα κατάφεραν να παραστούν σωματικά, αλλά η σκέψη τους ήταν μαζί μας!



Ακόμα δεν το πιστεύω ότι το κάναμε κι αυτό και όλα πήγαν κατ' ευχήν!
Τη μοναδική μου αδερφή τη λατρεύω και ξέρει πολύ καλά πόσο ευτυχισμένη θέλω να είναι και ότι θα είμαι πλάι της και στις χαρές και στις λύπες. Αν ο γαμπρούλης μου δεν την κάνει ευτυχισμένη, θα έχει να αντιμετωπίσει την οργή της Ενεσούλας! Και δεν θα του αρέσει καθόλου!!!








Έτσι σιγά- σιγά όλα αρχίζουν να παίρνουν το δρόμο τους κι εγώ την προσωπικότητά μου πίσω! Η αδερφή της νύφης έκανε το χρέος της και κάπου εδώ τελειώνει ο ρόλος της.
Τα φώτα της ράμπας σβήνουν...


Και πέρασαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...