Μια τα μόνιτορς χτυπάνε
μια οι αντλίες κουδουνάνε
και τρελαίνομαι
το ενδοφλέβιο τελειώνει
η αιμορραγία μεγαλώνει
πως παιδεύομαι!
Δεν τελειώνει αυτή η βάρδια
πάει, οι δείκτες έχουν κολλήσει
αντιβίωση να δώσω,
σε αυτή να πάρω αίμα
και τα ούρα να μετρήσω...
Ώπα! Χέστηκε το 1!
Ποιος θα' ρθει να βοηθήσει
την ταλαίπωρη ενεσούλα;
τα κακά να καθαρίσει
νοσηλεία να τελειώσει
ισοζύγια να βγάλει
διάγραμμα να ενημερώσει
και τα "ζωτικά" να πάρει
κι ο παππούς θα τη χουφτώσει
πάλι! Δε γλυτώνει!
Αχ, μικρή μου Ενεσούλα
αδερφή, εσύ, του ελέους
καθαρίστρια του πέους
ξύπνησε ο ασθενής σου
και υπέρταση θα κάνει
πάει να πέσει απ' το κρεβάτι!
(πιάστον!)
Δεν αντέχω άλλο, φτάνει!
Νύχτα είναι, θα περάσει
κοίτα, έξω ξημερώνει
κράτα ξύπνια λίγο ακόμα
και η βάρδια σου τελειώνει
Το τηλέφωνο χτυπάει
Έρχεται εισαγωγή
Δες εκείνον τον παππούλη
πάει για ανακοπή!
Έμπνευση δεν έχεις άλλη
και σε έπιασε μια ζάλη
Άντε, πιες ακόμα μία
κούπα δυνατού καφέ
κι αν επείνασες λιγάκι
φάε κι έναν... κεφτέ!
Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007
Ελεγεία στη νυχτερινή βάρδια
Ετικέτες
θα σας γελάσω,
παραζαλισμένα νοσηλευτικά
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Χαχαχαχα... να 'σαι καλά!
Πάντως η δουλειά σου θέλει πολύ γερά νεύρα.
Γλαρένιες αγκαλιές
LOL :)
Εσύ ήσουν ταλέντο καλλιτεχνικό,
δε φάνηκες να έχεις κάτι ποιητικό,
αφου με μία ένεση θα σε φανταστώ,
να τρέχεις να την κάνεις σε ένανε πωπό,
ωστόσο τα φαινόμενα, πάντα απατούν,
και τωρα περιμένουμε νεα τραγουδάκια,
που θα πολυπαιχτούν :)
Καλόοοοοοοοο ενεσούλα :)
Κοίτα να δεις τι έπαθε,
η δύσμοιρη Ενεσούλα,
ποιήτρια τη νομίζουνε
μα δεν τα ξέρουν ούλα!
Είναι το ποιηματάκι αυτό
η πρώτη μου προσπάθεια
ούτε ταλέντο έχω εγώ
άσε που... χάνω λάδια!
Τζονάκο μου, καμάρι μου,
πολύ καλέ μου φίλε
μια ενεσούλα εγώ κρατώ
κι εσύ αν θέλεις μείνε!
Αν πάλι σε τρομάξανε
ετούτες οι ενέσεις
ανάσανε, χαλάρωσε,
σκύψε...Δε θα πονέσεις!
Φιλάκια
Σιγα μη δε πονέσω
γιγάντια ενεσούβλα
σε βλέπω κουβαλάς
μανία που την έχεις
τζονάκους να τρυπάς !
φοράω πανοπλία αντι-ενεσική
και πάω παραλία και βάζω μουσική.
Πριτς που θα με τρυπήσεις
στον κώλο μου αδερφή
γυρνάω απο την άλλη
.... να βάλεις αλοιφή :)
Και αλοιφούλες βάζουμε
και κλυσματάκια κάνουμε
κακάκια καθαρίζουμε
και τα πουλάκια πιάνουμε
τους ασθενείς φροντίζουμε
που το 'χουνε πεσμένο
ό,τι ποθείς σου κάνουμε
Ξάπλωσε! Περιμένω...
hahahaha
:]
:]
Της Ενεσούλας το ποίημα μας έκανε άνω κάτω και από τα γέλια τα πολλά ο κώλος πιάνει πάτο,
Μην ήτανε ο Παλαμάς μην ήταν ο Καβάφης, μπα θεία φώτιση βρωμά οσάν καντηλανάφτης
Στο μέλλον το απώτερο το ποίημα θα βρούνε, οι ιστορικοί του μέλλοντος και θα το εξυμνούνε
Μα πιο πολύ επίδραση το ποίημα θα έχει, στα χούφταλα του μέλλοντος και θα τα κατατρέχει
Γιατί θα μάθουν και αυτά πως κάποτε τον γέρο, τον φρόντιζε ένας άνθρωπος κι όχι ρομπότ βέρο
Με τέτοιες σκέψεις ζοφερές το ποίημα το κλείνω, καιρός να πάω στον οντά το φως μου να το σβήνω
Εξάλλου ξέρω από πριν πως σύντομα θα δούμε,(κι άλλο) της ενεσούλας ποίημα γλυκά πριν κοιμηθούμε.
(Αυτή τη φορά δεν ήμουν και τόσο λακωνικός, χαχαχα)
Καλό βράδυ σε όλους!
Ξεκινάει η Ενεσούλα ποίημα κανονικό μέσα στην απελπισία απ’το ωράριο το τρελό
Όλοι οι γέροι την φωνάζουν ένας τέζα άλλος ξάπλα, και αυτή γεμάτη χάρη αμολάει και καμια φάπα
Και η ώρα δεν περνάει και ο γέρος που πονάει με στο σύμπαν του βογγάει, κοίτα όμως το κορίτσι το παλεύει δεν το αφήνει και με όπλο την καρδιά της προστατεύει τα «μωρά» της
Μια η πείνα την σιμώνει μια η νύστα την ζυγώνει, το χαμόγελο αλλάζει χασμουριέται δεν πειράζει
Μες τα φάρμακα όλη μέρα την παλεύει τη δουλειά και άμα θα την πούνε λέρα τα τρυπάει τα κωλιά
Νέα μέρα αχνοχαράζει και το μάτι της ανοίγει, φως πλημμύρισε το δρόμο και η βάρδια της τελειώνει
Μέσα στης αυγής τον ήλιο πίσω σπίτι της γυρίζει , το κρεβάτι τής γελάει και η νύστα την θερίζει
Κλείνει πλέον και τα μάτια ψόφια κι άδεια από δυνάμεις, για μια στάλα μόνο ύπνο πια το φως μην το ανάβεις
Πάει και αυτή η βάρδια πάει και αυτή η νύχτα, μια καινούρια μέρα εμπρος της να μπλογκάρει όλο γλύκα
Αυτά :)
Ναι, ναι τα κατάφερες!
Σ΄ευχαριστώ πολύ!
Ο Πικούλης γράφει ποίημα
για τη φίλη Ενεσούλα
μα ο σέρβερ έχει χάλια
και χαλάει η δουλειά
Και το ποίημα δε φτάνει
και ο Πίκος απορεί
η Ενεσούλα λέει "πάλι"
και ο φίλος προσπαθεί
Φτιάχνει ποίημα μεγάλο
και το σώζει σε word
ήρθε, πάω να το βάλω
και να πω thank you σε bold!
κλαπ κλαπ κλαπ :)))
Δημοσίευση σχολίου