Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Ταξιδιάρα ψυχή

"Δεν έκανα ταξίδια μακρινά, ταξίδεψε η ψυχή κι αυτό μου φτάνει...". Ποτέ μου δε συμπάθησα αυτούς τους στίχους!
1ον, γιατί έκανα ταξίδια μακρινά και
2ον, γιατί δε μου φτάνει να ταξιδέψει η ψυχή μου, θέλω και το σώμα μου να είναι εκεί!
Πάντα λάτρευα τα ταξίδια και ευτυχώς ευτύχησα στη ζωή μου να κάνω πολλά, αλλά δε μου φτάνουν!
Τώρα στα 44, έγκυος στο 2ο παιδάκι μου, δεν έχω πολλά απωθημένα.
Ανήκω στη γενιά την, ως τώρα, ανέμελη, με ανέφελη εφηβική και φοιτητική ζωή, με τη σιγουριά του "λεφτά υπάρχουν" όχι για καμιά υπερπλούσια ζωή, αλλά σίγουρα για διασκέδαση και ταξίδια.
Έτσι, με πρώτη μου προτεραιότητα τα ταξίδια, με το μισθό μου, μια σχετική βοήθεια από τους γονείς και τον τότε σύντροφό μου να κουβαλάει την ίδια τρέλα με μένα..."είδαν πολλά τα μάτια μου στις γειτονιές του κόσμου"!
Ωστόσο η δίψα μου για τα ταξίδια δεν έχει σβήσει.
Οι συνθήκες οι σημερινές, οι οικονομικές αλλά και της οικογενειακής μου ζωής δεν μου επιτρέπουν να κουνήσω ρούπι.
Αλλά, που θα πάει; Ονειρεύομαι κρουαζιέρα στη Βαλτική, ταξίδι στην Ισπανία, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ιαπωνία. Να περάσουμε μια "βολτίτσα" και από το Χονγκ Κονγκ, να δούμε τον φίλο και συγκάτοικο του καλού μου, τον Άλαν, δεν πρέπει;
Ούτε ταξίδι του μέλιτος δεν καταφέραμε να πάμε! Ποια, εγώ, που με ξέρανε στη Λουφτχάνσα με το μικρό μου, χαχαχα!
 Έχω και τον άλλον, τον πρώην ντε (κρατάμε μια μικρή φιλική σχέση, ελέω του καλού μου, Σουηδία και πολιτισμός λέμε), που στη ζωή του μπορεί να μην προχώρησε αλλά τα ταξίδια ταξίδια. Την Άνοιξη, τελείως ανυποψίαστη, επίτηδες φυσικά, έλαβα μια κάρτα από την κρουαζιέρα στην Αυστραλία και πριν λίγες μέρες από τα Φιλανδικά φιόρδς. Περιττό να πω ότι πρασίνισα από τη ζήλια μου! Μετά, ήσυχα ήσυχα, πήρα αγκαλιά τον αντρούλη μου και την κορούλα μου και είπα στον εαυτό μου: 'Ελα μωρέ, εγώ έχω τα πάντα, ποιος χέστηκε για την όπερα του Σίδνευ;!
Πειράζει όμως που τα θέλω όλα;
Ααα, δεν ξέρω, κρίση ξεκρίση, θα κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι και μόλις ξετσουμίσει και ο μπέμπης, ο Χρήστος μου το έχει τάξει: "Κρουαζιέρα θα σε πάω, α α α, γιατί σε νοιάζομαι και σ' αγαπάω..."
Προς το παρόν βέβαια: "Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη σου, στα μεγάλα νησιά του μυαλού και του χάρτη σου", που είναι και ανέξοδο, και κατάλληλο για την κατάστασή μου. :(
Που θα πάει όμως;
Γι αυτό: "Χρήστο είσαι σπίτι; Τότε ετοιμάσου για Χαβάη..."



Το σάουντρακ του ποστ, του χουμ ιτ μέυ κονσέρν:

Ταξιδιάρα ψυχή
  Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
Όλα δικά σου μάτια μου
 Κρουαζιέρα θα σε πάω
  Ετοιμάζω ταξίδι
  Πάμε Χαβάη