Πέμπτη 31 Μαΐου 2007

Μικρές ιστορίες νοσοκομειακής τρέλλας παρτ-ο- ντε (part deux)



Mετά από απαίτηση χιλιάδων θαυμαστών μου, τολμώ να πω, σε άπταιστην Ελληνικήν, άντερ πάμπλικ ντιμάντ, ορίστε μερικά ακόμη αστεία περιστατικά από τη ζωή μου στο ευαγές, αυτό, ίδρυμα.

  • Αγανακτισμένος άντρας συνάδελφος από την έλλειψη προσωπικού στο νοσοκομείο λόγω αδειών μητρότητας και το βαρυφορτωμένο του πρόγραμμα, αναφωνεί:
"Αυτό είναι που λένε: άλλος μαμάει, άλλος πληρώνει"


  • Γιατρός: Την χωνεύει την τροφή του ο ασθενής;
ενεσούλα: Την τροφή του ναι, για μας αμφιβάλλω!


  • συνάδελφος ενεσούλας: Πω, πω! Είναι πολύ πρησμένο το όσχεο του ασθενούς (τα @@)
ενεσούλα: Εμ, τόσες μέρες που είναι εδώ, του τα πρήξαμε!


  • ενεσούλα: Γιατρέ, το πέος του ασθενή έχει πρηστεί, τι να κάνω;
γιατρός: Βάλ'το σε ανάρροπη θέση! (όρθιο)


  • ενεσούλα:(κρατώντας ένα καλώδιο για μόνιτορ) Μου το βάζεις σε παρακαλώ από πίσω;
...Το έβαλες;

γιατρός: Δεν φάνηκε;

ενεσούλα: (κοιτάζοντας το μόνιτορ και περιμένοντας να φανεί η παράμετρος) Όχι!

γιατρός: Πω, πω ήττα που έφαγα!


  • Νεαρή γιατρός, απευθυνόμενη σε ασθενή της εντατικής που μόλις έχει ξυπνήσει και δεν ξέρει ακόμα που είναι και τι έπαθε:
Μην ανησυχείτε, είστε μια χαρά! Βρίσκεστε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας!!!


  • γιατρός: Πως είστε σήμερα;
γηραιός ασθενής: Πονάω, γιατρέ!

γιατρός: Δε σας πέρασε με τα παυσίπονα που σας έστειλα; (υπόθετα)

ασθενής: Όχι και να μη μου τα ξαναδώσετε γιατί είναι πολύ μεγάλα και δυσκολεύομαι να τα καταπιώ!

  • γιατρός: (την ώρα του επισκεπτηρίου) Γιατί δεν έχει χρόνους (πήξεως, αιματολογική εξέταση) αυτός ο ασθενής;
συνοδοί: (βγαίνουν έξω κλαίγοντας) Δεν έχει χρόνους, το είπε και ο γιατρός! Τον χάνουμε!


  • ενεσούλα: Μα που είναι πια αυτός ο μεταφορέας και έχω αέρια: (αιματολογική εξέταση που πρέπει να εξεταστεί το δείγμα άμεσα)
ασθενής: (περνώντας από το διάδρομο) Αέρια έχεις παιδί μου; Ε, κρυωμένη θα είσαι!





Το παρτ θρι μπορεί να καθυστερήσει λιγάκι, αλλά θα γραφτεί κάποτε. Μόνο να μαζέψω την ασθενή (κι αυτή ) μνήμη μου, να θυμηθώ κι άλλα! Γιατί σίγουρα υπάρχουν...

Τρίτη 29 Μαΐου 2007

Κυνηγός ή θήραμα; (αποφασίστε, επιτέλους)














Μιλούσα με ένα φίλο το μεσημέρι:

-Εσείς οι γυναίκες (εντάξει, βγαίνετε σε πολλά διαφορετικά μοντέλα)κατατάσσεστε σε 2 κατηγορίες, όσον αφορά στο φλερτ, στις κυνηγούς και στα θηράματα. Οι περισσότερες επιλέγετε το ρόλο του θηράματος και περιμένετε από τον άντρα να σας προσεγγίσει, να σας κυνηγήσει, να σας επιβεβαιώνει, να σας διεκδικεί. Αυτό που δεν ξέρετε είναι ότι έχουμε κουραστεί να κυνηγάμε και μας αρέσει όταν γίνεστε πιο "επιθετικές", όταν κάνετε εσείς την πρώτη κίνηση!


-Μα, τι λες τώρα; Αν γίνουμε κυνηγοί δε σας αρέσουμε, νιώθετε απειλή, πιστεύετε ότι χάνουμε τη θηλυκότητά μας, ότι προσπαθούμε να σας ευνουχίσουμε!


-Αυτοί που τα λεν αυτά είναι κομπλεξικοί, άκου που σου λέω! Κάθεστε και περιμένετε τον πρίγκηπα με το άσπρο άλογο που δεν έρχεται και συζητάτε (διαρκώς το ακούω τον τελευταίο καιρό) ότι δεν υπάρχουν πια άντρες!
Αμάν πιά, εδώ είμαστε, κάντε κάτι κι εσείς! Έχουν αλλάξει οι εποχές, έχετε ισότιμη θέση στην κοινωνία, πάρτε, λοιπόν και στο φλερτ πρωτοβουλία!

Με απασχόλησαν πολύ αυτές οι κουβέντες. Μα τι θέλουν οι άντρες επιτέλους;

Αν περιμένουμε να κάνουν την πρώτη κίνηση, ίσως δεν την κάνουν ποτέ, γιατί θα προλάβει άλλη, που θα τους το δώσει έτοιμο!;)

Αν τους κυνηγήσουμε οι περισσότεροι πανικοβάλλονται, νιώθουν πίεση και την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια.
Εγώ, έχω στα γονίδιά μου το ρόλο του θηράματος.
Έτσι είμαι πλασμένη, γιατί είμαι γυναίκα.
Δεν έχω αντίρρηση να πάρω πρωτοβουλία, αλλά μην περιμένετε και πολλά πράγματα. Αν χρειαστεί, θα προσπαθήσω!
Αλήθεια, ο φίλος μου ανήκει, άραγε, στη μειοψηφία ή στην πλεοψηφία;
Αγόρια, αποφασίστε τι θέλετε από μας και πείτε το μας, να ξέρουμε κι εμείς πως θα κινηθούμε!!!




Δευτέρα 28 Μαΐου 2007

Πως να χωρίσετε έναν άντρα (ή να τον κάνετε να σας χωρίσει αυτός)

Μετά από επισταμένες επιστημονικές έρευνες ιδού οι 10 καλύτερες γυναικείες μέθοδοι για να πετύχετε, το συντομότερο δυνατόν... το χωρισμό!

1. Του ανακοινώνετε με σοβαρό ύφος: "ΠΡΕΠΕΙ να μιλήσουμε σοβαρά για τη σχέση μας". Θα το αποφύγει κι εσείς θα γκρινιάζετε και θα κλαψουρίζετε μέχρι να μην αντέξει και να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια (και χωρίς κουβέντα)!
2. Δεν του κάθεστε! Έχετε διαρκώς πονοκέφαλο, ή είστε κουρασμένη, ή έχετε τα γυναικολογικά σας! Αν του κάτσετε είστε ψυχρή ως βουνοπλαγιά των Άλπεων ένα χειμωνιάτικο βράδυ! Αποτέλεσμα: ίδιο με το προηγούμενο.
3. Την πέφτετε στον καλύτερο του φίλο, μπροστά του.
Προσοχή! Όχι στην καλύτερή του φίλη... μεγάλες πιθανότητες να του αρέσει!!!
4. Τον ρωτάτε την ώρα του σεξ:

  • "Μα, τόσο μικρό ήταν πάντα;"
  • "Τέλειωσες; Το έχασα λίγο γιατί με πήρε ο ύπνος!"
  • "Μπήκες;"
  • "Τι να μαγειρέψω αύριο;" και άλλα τέτοια, χαριτωμένα!
5. Λέτε ότι θα φύγετε για διαλογισμό στο Θιβέτ, για ψώνια στο Παρίσι ή για μεταπτυχιακά στο Λονδίνο. Θα τα ξαναπούμε, αν η μοίρα το θελήσει!
6. Πιάνετε φιλίες με τη μαμά του, σχεδιάζοντας το γάμο σας με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες! Του δηλώνετε σε ποιόν θέλετε να μοιάζουν τα παιδιά σας και γιατί!
7. Είστε πάντα τρομερά απασχολημένη όταν σας παίρνει τηλέφωνο, αφηρημένη, βιαστική και δεν έχετε χρόνο να τον δείτε. Δεν απαντάτε στα μηνύματά του.
8. Λέτε: "Δε φταις εσύ, αγάπη μου! Είσαι υπέροχος! Εγώ πρέπει να τα βρω με τον εαυτό μου! (και με το σέξυ ψηλό μελαχρινό που με φλερτάρει στη δουλειά). Χρειάζομαι λίγο χρόνο μακρυά σου!
9. Λέτε: "Σε βλέπω μόνο σα φίλο, σαν αδερφό μου. Δε μπορώ να συνεχίσουμε ερωτικά, αλλά θα μείνουμε φίλοι, ε;"
10. "Τέλοοοοοοοοοοοος! Α, στο διάολο, μαμάκα! Και να ξέρεις: μαζί σου ποτέ δεν ολοκλήρωσα! Υποκρινόμουν!Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Κορίτσια διαλέχτε! όλες οι μέθοδοι αποτελεσματικές και δοκιμασμένες!Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Κυριακή 27 Μαΐου 2007

Mικρές ιστορίες νοσοκομειακής τρέλας

Μικρά, αστεία περιστατικά από τη ζωή μου στο νοσοκομείο:

  • Ασθενής αλκοολικός, διεγερτικός μου λέει όταν τον πλησιάζω:

ασθενής: - Άντε γαμήσου μωρή!

ενεσούλα: - Επίσης!

ασθενής: - Μμμμ, ωραίοι τρόποι!

  • Άλλος διεργετικός ασθενής με κάγκελα, για να μην πέσει, μου φωνάζει και μου λέει:

ασθενής: - Εγώ αυτό το αυτοκίνητο δεν το αγοράζω. Να μου ανοίξεις την πόρτα να φύγω!

ενεσούλα: - Μην ανησυχείτε κύριε! Δεν υπάρχει υποχρέωση αγοράς! Ένα τεστ ντράϊβ θα κάνουμε και μετά είστε ελεύθερος.

  • Στην εντατική κάνουν κολονοσκόπηση σε έναν ασθενή (εξετάζουν το παχύ έντερο) και είναι μαζεμένοι αρκετοί τριγύρω και παρακολουθούν σε οθόνη την εξέταση.

Τότε μπαίνει ένας επισκέπτης γιατρός.

γιατρός: - Τι παρακολουθούν εκεί με τόσο ενδιαφέρον;

ενεσούλα: - Τίποτα μωρέ, μια κωλοταινία!

  • Κατά τη διάρκεια της ίδιας εξέτασης σε μια γιαγιά και την ώρα που το όργανο εισέρχεται στο ορθό (η ασθενής είναι μισοναρκωμένη) η γιαγιά φωνάζει:

Μη, Δημήτρη! Όχι από εκεί! Σου έχω πει, δε θέλω από κει!!!

  • Μαύρος αναισθησιολόγος προσπαθεί να ξυπνήσει μια γιαγιά μετά το χειρουργείο:

αναισθησιολόγος: - Ξύπνα γιαγιά! Τέλειωσε το χειρουργείο! Όλα πήγαν καλά! Πως είσαι;

ασθενής: - Δεν είμαι καλά, γιατρέ μου.

αναισθησιολόγος: - Γιατί; Εγώ μια χαρά σε βλέπω!

ασθενής: - Εγώ, όχι! Μαύρο σε βλέπω, γιατρέ μου!

  • Γιατρός, νευροχειρουργός, καταφθάνει στην Εντατική μέσα στο άγριο χάραμα, για να κάνει παρεμβατική πράξη σε ασθενή μου, (για την οποία, φυσικά, χρειάζεται τη βοήθειά μου)!
ενεσούλα: Γ., θα σου ζητήσω κάτι, που δύσκολα θα το ξανακούσεις από γυναίκα...
Θέλω να είσαι γρήγορος!!!

  • Ένας συνοδός ρωτάει το γιατρό:

συνοδός: - Συγνώμη, εσείς είστε ο εφημέριος;

γιατρός: - Όχι, αλλά τον βοηθάω μερικές φορές!

  • Απόψε, μια ασθενής:

ασθενής: - Εσύ δεν είσαι που έπαιζες στο "καλημέρα ζωή";

ενεσούλα: - Ναι, εγώ είμαι, αλλά τελείωσε και έμεινα χωρίς δουλειά και είπα να έρθω να κάνω μερικές βάρδιες εδώ, για να βγάλω κανένα φράγκο!


σ.σ. : Όλα τα περιστατικά είναι αληθινά και ουδεμία σχέση έχουν με φανταστικά πρόσωπα ή γεγονότα! :))

Παρασκευή 25 Μαΐου 2007

Καλό ταξίδι







Καλό ταξίδι
AMAΛΙΑ







Μακάρι κάποιοι συνάδερφοί μου να στάθηκαν πλάϊ σου και να απάλυναν τον πόνο σου.
Μακάρι να έφυγες ήρεμα και ήσυχα.
Μακάρι να είχες αποδεχτεί.
Μακάρι να νιώθεις όμορφα τώρα, χωρίς άλλους πόνους, ολόκληρη πια...
Μακάρι να παίρνεις όλη αυτή την αγάπη.
Θα σε θυμόμαστε...

Πέμπτη 24 Μαΐου 2007

Για σένα

Σ' ανύποπτο χρόνο στο νου μου σε φτιάχνω
σα μυστικό θησαυρό.
Με ό,τι δε μου πες γεμίζω σελίδες
ίσως στις λέξεις σε βρω.
Θολώνω τη μέρα στον ήλιο που σβήνει
το πρόσωπό σου να δω.
Στα σύννεφα απλώνω ουράνιο τόξο,
γέφυρα να 'ρθεις εδώ.
Αυτό που με θλίβει κρατάω κρυμμένο
σ' ένα συρτάρι κλειστό.
Τραγούδια, εικόνες κι όσα μαζί σου
θα 'θελα να μοιραστώ
.
Μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω,
ν' αφήνεις χρώμα πάνω στο δικό μου γκρίζο...
(Στίχοι: Θανάσης Βούτσινος)


Αφιερωμένο σε σένα...

Τετάρτη 23 Μαΐου 2007

Αχαριστία

Χθες στη δουλειά έγινε ένα μικρό περιστατικό που με χάλασε πολύ, όμως.
Έχουμε ένα ασθενή, μεγάλο σε ηλικία, πολύ καλό άνθρωπο και με μεγάλη προσφορά στην πόλη μου, αλλά με πάρα πολλά προβλήματα υγείας. Να σημειωθεί ότι δουλεύω σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Ξέρετε τι μου είπε η γυναίκα του (η οποία είναι και σχετική με το χώρο), σε ανύποπτο χρόνο:
Αν βγει από εδώ, θα σας χρωστάμε ευγνωμοσύνη.
Αν βγει!

Τι σημαίνει αυτό δηλαδή;
Αν ο ασθενής καταλήξει, πράγμα που είναι πολύ πιθ
ανό, λόγω της βαρύτητας της κατάστασής του, δε θα μας χρωστάνε τίποτα! Αυτόματα ακυρώνονται όλες οι προσπάθειες που κάναμε, όλος ο αγώνας που δώσαμε για να τον κρατήσουμε στη ζωή και μας χρεώνουν την αποτυχία.
Μάλιστα!
Έτσι σκέφτονται αρκετοί.
Θα μου πει κάποιος να τη δικαιολογήσω. ΟΚ, έχει τον πόνο της, την αγωνία της, μπορεί να μην εννοούσε αυτό που είπε.
Μα ναι, τη δικαιολογώ. Την καταλαβαίνω. Όμως η πείρα μου μου λέει ότι το εννοούσε.
Και θλίβομαι γιατί δε μπορώ να πω κάτι σε αυτούς τους ανθρώπους.
Πως να αναλύσω αυτά που προσφέρουμε;
Γιατί να το κάνω;
Έχει κάποιο νόημα;
Θα αλλάξει η γνώμη τους;
Χθες, μετά από αυτά τα λόγια δεν μίλησα. Χαμογέλασα και απομακρύνθηκα. Ίσως να είπα και ένα "μακάρι να βγει", μέσα από τα δόντια μου.
Η ίδια κυρία αργότερα, την ίδια μέρα, με την πρώτη ευκαιρία, μας κατηγόρησε ότι δεν
είμαστε παρόντες, να βοηθήσουμε τον άντρα της, που πέθαινε!
Φυσικά, για ασήμαντη αφορμή!
Τότε θυμήθηκα και την προηγούμενη κουβέντα.
Και αυτή ήταν μια πολύ κακή στιγμή της δουλειάς μου.

Δευτέρα 21 Μαΐου 2007

Xρόνια πολλά













Χρόνια Πολλά αγαπημένοι μου!
Μια αγκαλιά λουλούδια...

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Και μια μεγάλη αγκαλιά, για σας!Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket







Κυριακή 20 Μαΐου 2007

Ωραία τραγουδάκια


Christina Aguilera - Hurt


Shakira (ft. Santana) - Illegal

Σάββατο 19 Μαΐου 2007

Eικόνες το κόσμου (παρτ ουάν)

Λονδίνο



Νέα Υόρκη


Κοπενχάγη


Ρώμη


Μπαγκόγκ


Μπαλί

Ταξιδιάρα ψυχή, αλλά ευτυχώς και σώμα, είπα να μοιραστούμε μερικές εικόνες από τα ταξίδια μου...
Θα ακολουθήσουν και άλλες, φυσικά!
Ελπίζω να είναι όμορφες εικόνες, ικανές να μεταφέρουν την ατμόσφαιρα της κάθε περιοχής.
Εγώ ταξιδεύω ξανά, πίσω εκεί, κάθε φορά που τις βλέπω...

Παρασκευή 18 Μαΐου 2007

Δε θα πονέσεις!

Έχετε αϋπνίες, ψυχολογικά προβλήματα, ανασφάλειες;
Οι νύχτες σας περνούν μέσα σε αγωνία, φόβο και κρίσεις πανικού;
Υπάρχει λύση! Απλή, δοκιμασμένη, σίγουρη!
Για να αισθάνεστε ασφάλεια τη νύχτα κοιμηθείτε με μια νοσοκόμα!!!
Και αν είστε γυναίκα, χωρίς ομοφυλοφυλικές τάσεις, η γκέι, μη μου στενοχωριέστε!!
Βγαίνουμε σε όλα τα νούμερα, χρώματα και σχέδια, για να ικανοποιούμε όλα τα γούστα!

Ειδικότητά μας οι ραγισμένες καρδιές!

Είμαστε και παιχνιδιάρες!

Λοιπόν; Θα θέλατε να δοκιμάσετε τις ειδικές θεραπείες μας;...



...Σκύψτε! Δε θα πονέσει καθόλουουουου!!!

Πέμπτη 17 Μαΐου 2007

Μαρτυράω, χωρίς ξύλο!

Ας κάνω κι εγώ λοιπόν το ερωτηματολόγιο του Προυστ, αν και κανένας δε μου το ζήτησε, έτσι για να πω λίγα πράγματα για μένα και επειδή τρελαίνομαι για τέτοια παιχνιδάκια!
Πάμε!

  1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι: Να είμαι σε ταξίδι με τον αγαπημένο μου και να μοιραζόμαστε όμορφες, ξένοιαστες στιγμές.
  2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί: Η περιέργεια για τις εκπλήξεις της μέρας.
  3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια: Χθες, στη δουλειά. Ευτυχώς, μου συμβαίνει συχνά!
  4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι: Χιούμορ, κοινωνικότητα, ευστροφία!
  5. Το βασικό ελάττωμά σας: Ανυπομονησία, πείσμα, φλυαρία, ξερολίαση(!)
  6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκια: Σε αυτά που έγιναν από καλή πρόθεση.
  7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο: Με τη Φλόρενς Ναϊτιγκέιλ (η πρώτη νοσοκόμα) και με την Ασπασία της αρχαιότητας!
  8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα: Όσοι ξεπερνούν τον εαυτό τους.
  9. Το αγαπημένο σας ταξίδι: Δυσκολεύομαι να διαλέξω. Αν πρέπει να πω ένα: Μεξικό.
  10. Οι αγαπημένοι σας συγραφείς: Jane Austen, Tom Robbins, wilbur Smith, Γιάννης Ξανθούλης, Ευγενία Φακίνου κ.α.
  11. Ποια αρετή εκτιμάτε σε έναν άντρα: Εξυπνάδα, χιούμορ, κατανόηση.
  12. ...και σε μια γυναίκα: Ομοίως + τρυφερότητα.
  13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης: Θεοδωράκης, Κραουνάκης, Σπανός.
  14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους: "έχω μια αγκαλιά" αυτή την εποχή, επειδή δεν την έχω και μου λείπει:(
  15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε: Το άρωμα του ονείρου
  16. Η ταινία που σας σημάδεψε: Έχω δει άπειρες!!! Η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Seven. Τη σκεφτόμουν για μέρες.
  17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος: Ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Ελ Γκρέκο
  18. Ποια θεωρείται ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας: Την κατάκτηση της εκτίμησης, από ανθρώπους που θεωρώ αξιόλογους.
  19. Το αγαπημένο σας χρώμα: Το πορτοκαλί και όλες οι αποχρώσεις του κόκκινου.
  20. Το αγαπημένο σας ποτό: Κρασί και καφές!
  21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο: Που έχασα χρόνο...
  22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ' όλα: Το ψέμα, την υποκρισία, τη μικροπρέπεια.
  23. Όταν δε γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία: Διάβασμα, κινηματογράφος, συναντήσεις με φίλους.
  24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας: Ο θάνατος
  25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέμματα: Για να προστατέψω ή να προστατευθώ.
  26. Ποιο είναι το μόττο σας: Αύριο είναι μια άλλη μέρα!
  27. Πως θα επιθυμούσατε να πεθάνετε: Με ανακοπή, αφού έχω βαρεθεί να ζω!
  28. Εάν συναντούσατε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει: Ότι θα ξαναζήσω.
  29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό: Κυκλοθυμίας, όπως πάντα!

Πιάσε μια μαλλιαρή!


Της Αναλήψεως σήμερα!
Είναι η μέρα που σηματοδοτούσε την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου στο νησί μου.
Η μέρα που θα κάναμε το πρώτο μπάνιο στη θάλασσα, την πρώτη βουτιά!
Το έθιμο λέει να βουτήξεις και να πιάσεις μια μαλλιαρή πέτρα σήμερα, ένα βότσαλο με φύκια πάνω δηλαδή, για να έχεις καλή τύχη.
Φυσικά, πάντα αυτό το "έπιασες τη μαλλιαρή;" συνοδεύεται από πονηρό γελάκι, με το σχετικό υπονοούμενο!
Θυμάμαι, όταν ήμουν στο σχολείο, συχνά κάθε τέτοια μέρα μας πήγαιναν εκδρομή! Όχι όμως τη συνηθισμένη! Μας πήγαιναν στην κοντινή παραλία, για να μαζέψουμε τα σκουπίδια από την ακτή! Πάντα μου άρεσε αυτή η οικολογική κίνηση, ακόμα και τότε που δεν καταλάβαινα τη σημασία της! Διασκέδαζα αφάνταστα και αισθανόμουν ότι πρόσφερα στον τόπο μου! Ένιωθα τόσο όμορφα! Ήξερα ότι το καλοκαίρι είναι πολύ κοντά και ότι σύντομα τα σχολεία θα κλείσουν!
Άραγε, διοργανώνουν τέτοιου είδους "εκδρομές" και σήμερα;
Άντε λοιπόν, πάμε να πιάσουμε τη μαλλιαρή!;)
Καλό καλοκαίρι!

Νοσηλεύτρια, παρακαλώ!


Χμμμ, δεν είναι πολύ σίγουρο ότι πάντα αγαπάω τη δουλειά μου!
Η "σχέση" μας περνάει πολλά σκαμπανεβάσματα!
Σίγουρα μου αρέσει να βοηθάω τους ανθρώπους!
Σίγουρα θέλω να βάζω το λιθαράκι μου για να ανακτούν τη χαμένη τους υγεία.
Όμως μερικές φορές είναι τόσο δύσκολο να κρατήσεις άμυνες.
Τόσο κουραστικό να παλεύεις, να προσπαθείς και να χάνεις.
Θέλουμε να κάνουμε επιστήμη.
Θέλουμε να μας υπολογίζουν. Θέλουμε να έχει καλή γνώμη ο κόσμος για μας. Έχουμε γνώσεις, έχουμε παιδεία, έχουμε όρεξη.Προσπαθούμε να αλλάξουμε την κοινή γνώμη στο πως έχει συνηθίσει να μας βλέπει, να μας αντιμετωπίζει.
Αλλάξαμε και τίτλο! Δεν είμαστε πια αδερφές (ψιτ, υπάρχουν και άντρες στο επάγγελμα, λέμε!), δεν είμαστε νοσοκόμες, είμαστε νοσηλευτές-τριες.
Όμως... (κάπου το διάβασα, μου άρεσε, το μεταφράζω και το μεταφέρω):
Το να είσαι νοσηλεύτρια δεν έχει να κάνει με βαθμούς ή τίτλους. Έχει να κάνει με αυτό που είμαστε. Κανένα βιβλίο δε μπορεί να σε διδάξει πως να κλαις με έναν ασθενή. Κανένα μάθημα δε μπορεί να σε διδάξει πως να πεις σε μια οικογένεια ότι ο άνθρωπός τους πέθανε ή πεθαίνει. Κανένας καθηγητής δε μπορεί να σου πει πως να βρίσκεις αξιοπρέπεια στον τρόπο που κάνεις μπάνιο στον ασθενή. Η δουλειά μιας νοσηλεύτριας δεν είναι μόνο τα χαπάκια, οι ενδοφλέβιες χορηγήσεις και οι νοσηλευτικοί φάκελοι. Είναι κυρίως να μπορεί να προσφέρει ΑΓΑΠΗ στους ανθρώπους που βρίσκονται στις πιο αδύναμες στιγμές τους, να είναι ικανή να τους ΣΥΓΧΩΡΕΙ για τα λάθη τους και να μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής τους.
Κανείς δε μπορεί να σε κάνει νοσηλεύτρια. ΑΠΛΑ ΕΙΣΑΙ!
Αυτό αισθάνομαι κι εγώ! Νομίζω ότι είμαι νοσηλεύτρια στην ψυχή και παρά τις αντιξοότητες, την κούραση, την απογοήτευση θα συνεχίσω να είμαι για πάντα!