Νοσογόνος παχυσαρκία

Κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα νοσηλευτικής μου πορείας και πριν τοποθετηθώ στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, ασχολήθηκα με το πρόβλημα της παχυσαρκίας και κυρίως με την νοσογόνο παχυσαρκία. Είμαστε μια χώρα υπέρβαρων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και θεωρώ ότι είναι ενδιαφέρον να ξέρουμε λίγα παραπάνω πράγματα γι αυτό το φλέγον πρόβλημα, που απορρέει από τις λάθος διατροφικές συνήθειες και τον καθιστικό τρόπο ζωής, στις σύγχρονες ανεπτυγμένες κοινωνίες.


Οι υπέρβαροι άνθρωποι γίνονται πάντα αντικείμενο μεγάλης προσοχής και ρατσιστικών εκδηλώσεων πολύ συχνά.
Όποια εφημερίδα ή περιοδικό κι αν ανοίξει κάποιος , μπορεί να βρει διαφημίσεις που εκθειάζουν προϊόντα και πρακτικές αδυνατίσματος , καθώς και εκατοντάδες δίαιτες , εύκολες και δύσκολες , ταχείες ή μακροχρόνιες , επικίνδυνες ή περισσότερο ασφαλείς .
Κάποτε η παχυσαρκία ήταν δείκτης καλοπέρασης . Η παχύσαρκη γυναίκα ειδικά , ήταν υπόδειγμα θηλυκότητας και γονιμότητας .
Στις μέρες μας όμως οι ιατρικές μελέτες έχουν συνδέσει την παχυσαρκία με σύνθετα ιατρικά προβλήματα και αυξημένη θνητότητα και θνησιμότητα .

Η παχυσαρκία είναι ασθένεια και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Η παχυσαρκία οφείλεται σε κληρονομικούς, περιβαλλοντικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία.
Σε μία οικογένεια, συχνά περισσότερα από ένα μέλη παρουσιάζουν τη νόσο. Ανάλογα με την αιτιολογία, μπορεί να χωρισθεί σε ενδογενή και εξωγενή. Το 5% των περιπτώσεων παχυσαρκίας έχουν ενδογενή αίτια, όπως μεταβολικές και ενδοκρινολογικές διαταραχές, διαταραχές των γονιδίων ob 1 και ob 2 ή εμφανίζονται ως παρενέργεια άλλων νόσων. Το 95% του συνόλου των περιπτώσεων παχυσαρκίας έχουν εξωγενή αίτια και αποδίδονται στην πολυφαγία και στην ελαττωμένη καύση θερμίδων.
Η τάση για παχυσαρκία ενθαρρύνεται και από το περιβάλλον. Στη δυτική κοινωνία η υπεραφθονία τροφών υψηλής θερμιδικής αξίας σε συνδυασμό με την έλλειψη άσκησης συνεισφέρουν σημαντικά στην εξάπλωση της ασθένειας.
Επίδραση στη διαμόρφωση των σύγχρονων διατροφικών συνηθειών είχε και η αλλαγή του ρόλου των γυναικών, με περισσότερες γυναίκες να εργάζονται και εκτός σπιτιού.
Τέλος, οι ακατάστατοι χρόνοι γευμάτων και το αυξημένο άγχος συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου.

Σημαντικό ρόλο παίζει και η προδιάθεση του ανθρώπου να αναπτύξει μια σχέση εξάρτησης από το φαγητό, που μπορεί να καταλήξει σε υπερφαγία. Οι άνθρωποι δεν τρώνε μόνο και μόνο για να χορτάσουν. Το γεύμα αποτελεί το μέσο για την κάλυψη ψυχολογικών αναγκών, όπως η ευχαρίστηση, η ξεκούραση και η ηρεμία. Γίνεται η αφορμή να κάνουμε ένα «διάλειμμα» από τις υποχρεώσεις, το άγχος και την εσωτερική ένταση. Το φαγητό είναι από τις εξαρτήσεις που δεν μπορούμε να «κόψουμε». Πρέπει να μάθουμε να το ελέγχουμε και αυτό είναι δυσκολότερο από την αποχή.

Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει πρόσφατα, η παχυσαρκία θεωρείται η δεύτερη αιτία θανάτου μετά το κάπνισμα. Eνδεικτικό της υψηλής επικινδυνότητάς της είναι ότι προκαλεί τρεις φορές περισσότερους θανάτους απ' ότι ο καρκίνος του εντέρου και του μαστού αθροιστικά! Αρκεί να αναφερθεί, ότι πάνω από το 1/6 του παγκόσμιου πληθυσμού είναι υπέρβαροι. Εξ αυτών τουλάχιστον 300.000.000 πάσχουν από νοσογόνο παχυσαρκία. Η παχυσαρκία αποτελεί παγκοσμίως τη δεύτερη κατά σειρά αιτία θανάτων που μπορούν να αποφευχθούν. Στην Ελλάδα, οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την αύξηση της παχυσαρκίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας στους τρεις πρόωρους θανάτους στη χώρα μας αποδίδεται στην παχυσαρκία.


Η παχυσαρκία μπορεί να μετρηθεί μέσω ενός δείκτη που εκφράζει το σωματικό βάρος σε σχέση με το ύψος. Ο δείκτης αυτός καλείται Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) ορίζεται ως το πηλίκο του σωματικού βάρους, σε κιλά, διαιρούμενο με το ύψος εις το τετράγωνο (σε μέτρα).

ΔΜΣ= Βάρος(σε κιλά)
____________
Ύψος x Ύψος(σε μέτρα)

• Φυσιολογικός ΔΜΣ : 18,5 24,9
• Υπέρβαρος ΔΜΣ: 25-29,9
• Παχύσαρκος ΔΜΣ: 30-34,9
• Σοβαρά Παχύσαρκος: 35-39,9
• Νοσογόνα Παχύσαρκος: 40-49,9
• Υπερνοσογόνα Παχύσαρκος: >50


Μιλάμε για «νοσογόνο παχυσαρκία» διότι το είδος αυτού του επιπλέον βάρους μειώνει αισθητά την διάρκεια της ζωής και συνδέεται με τον αυξημένο κίνδυνο να εκδηλωθούν ασθένειες όπως :
*Σακχαρώδης διαβήτης
*Υπέρταση
*Προβλήματα στις αρθρώσεις
*Χολολιθίαση
*Εγκεφαλικά
*Καρδιολογικά και κυκλοφοριακά προβλήματα
*Ψυχο – κοινωνικά προβλήματα
Χάνοντας αρκετό βάρος, η διάρκεια της ζωής μπορεί να αυξηθεί, ο κίνδυνος του να αναπτυχθούν κάποιες από τις ανωτέρω ασθένειες μπορεί να μειωθεί και η ποιότητα της ζωής να βελτιωθεί.


ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ
Μπορεί να επιτευχθεί με ή χωρίς χειρουργική αντιμετώπιση.
Για τη νοσογόνο παχυσαρκία συνιστάται η χειρουργική αντιμετώπιση, καθώς όλες οι άλλες προσεγγίσεις έχουν πολύ υψηλά ποσοστά αποτυχίας.

Χειρουργική αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας
Αυτές είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια.
1. Ενδογαστρικό μπαλόνι. Απλή και εύκολη διαδικασία. Τοποθετείται, από το στόμα, ένα μπαλόνι στο στομάχι, που φουσκώνει με νερό και δημιουργεί το αίσθημα κορεσμού. Συνιστάται για επιθυμητή απώλεια βάρους ως 20 κιλά. Παραμένει στο στομάχι για 6-8 μήνες.
2. Λαπαροσκοπικός δακτύλιος. Η πιο συχνή χειρουργική επέμβαση που γίνεται σήμερα σ΄όλο τον κόσμο είναι η λαπαροσκοπική τοποθέτηση ρυθμιζόμενου δακτυλίου (Lap-Band).
3.Λαπαροσκοπική γαστρική παράκαμψη.
4. Λαπαροσκοπική γαστροπλαστική. 5. Χολοπαγκρεατική παράκαμψη. Είναι η πιο «βαριά» επέμβαση και συνιστάται μόνο σε υπερνοσογόνο παχυσαρκία.

Μετρήστε λοιπόν το δείκτη μάζας σώματός σας και προσέξτε αν είναι πάνω από 30!
Ας μην ξεχνάμε ότι είναι σημαντικό, όχι να είμαστε αδύνατοι, αλλά να είμαστε υγιείς!