Σε μια στιγμή...

Σήμερα έγινε κάτι που με τάραξε πολύ.
Φυσάει υπερβολικά. Σκατόκαιρος, πραγματικά! Από εκείνες τις μέρες που προτιμάς να μη βγεις καθόλου από το σπίτι, αλλά να κάθεσαι να χουχουλιάσεις στα ζεστά.

Ενώ ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο περπατούσε στους δρόμους της πόλης μια ριπή αέρα του έριξε χώμα στο πρόσωπο.

Κοντοστάθηκε για λίγο, δεν έκανε το επόμενο βήμα και ακριβώς μπροστά του έσκασε μια μεγάλη γλάστρα από ένα μπαλκόνι, λίγο ψηλότερα!

Δηλαδή, λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα να περνούσε θα τον είχε χτυπήσει, όπως εκείνη τη 17χρονη που νοσηλεύσαμε πριν 2 χρόνια με πολύ σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση, όταν της είχε πέσει στο κεφάλι ένα μπαλκόνι, επιστρέφοντας σπίτι από το φροντιστήριο!
Μια στιγμή μετά...
Στα καλά καθούμενα...
Ένα ατύχημα αποφεύχθηκε, ένα από εκείνα τα "κουφά" ατυχήματα, που μπορεί όμως να είναι και μοιραία.
Όπως για εκείνο το 20χρονο αγόρι που έμεινε τελείως παράλυτο και πέθανε 10 μήνες μετά, επειδή έξυσε τη μύτη του και έχασε τον έλεγχο της μηχανής.
Όπως για εκείνον τον μπασκεμπολίστα που έσπασε τον αυχένα του, την ώρα του αγώνα μπροστά στα μάτια χιλιάδων θεατών και τηλεθεατών.
Όπως για εκείνο τον 17χρονο που τον χτύπησε μια μπάλα στο κεφάλι, ενώ καθόταν στον πάγκο με τους αναπληρωματικούς.
[Πέθανε κι εκείνο το παληκάρι, στη μονάδα, ξαφνικά, μια μέρα πριν την έξοδο από τη ΜΕΘ. Μάταια κάθε προσπάθεια να τον σώσουμε, δεν θα τον ξεχάσω ποτέ.:( ]
Όπως στις ταινίες "million dollar baby" και "η θάλασσα μέσα μου".
Όπως, όπως...
Τόσα και τόσα περιστατικά!
Σε μια στιγμούλα μόνο διαλύονται όλα!
Η ανθρώπινη ζωή κρέμεται από μια κλωστή.
Κάτι τέτοια περιστατικά μας το θυμίζουν.
Μας θυμίζουν πόσο πολύτιμη είναι η ζωή μας.
Ότι όλα μπορούν ν' ανατραπούν, ν' αλλάξουν, σε μια στιγμή, μόνο.
Είναι σαν να μας λένε: "Εϊ, τώρα φάνηκες τυχερός, αλλά ποιος ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτό, ε;".


Τρόμαξα πολύ όταν μου το είπε. Ακόμα το σκέφτομαι.
Τον έστειλα να ανάψει ένα κεράκι, καλού κακού!