Ο Άγιος Βασίλης ήρθε νωρίς για μένα φέτος

Τέτοιες μέρες, κάθε χρόνο έρχεται η ώρα για ενδοσκόπηση, για ανασκόπηση της χρονιάς που φεύγει και αποφάσεις για τη χρονιά που έρχεται, που συνήθως, φυσικά, δεν τηρούνται!

Παρ'όλο που γελάω λίγο με αυτές τις ανασκοπήσεις, κάτι με έπιασε σήμερα και σκέφτομαι όλη μέρα το πως εξελίχθηκε η ζωή μου μέσα στο 2007.

Πριν από ένα χρόνο ακριβώς ήμουν ενεργό μέλος σε ένα φόρουμ, που έχει πια "πεθάνει" και απάντησα στο ερώτημα:
"Τι περιμένετε από το 2007;"
"...έχω την αίσθηση ότι το 2007 θα είναι μια χρονιά επαναπροσδιορισμού μου, με πολλές εκπλήξεις και ανατροπές...".
Όταν το έγραψα αυτό ήξερα μόνο ότι σύντομα θα λήξω μια μακροχρόνια, αδιέξοδη σχέση και νόμιζα ότι ήμουν ερωτευμένη με έναν άντρα που δε στάθηκε, σε κανένα επίπεδο, στο ύψος των περιστάσεων.
Τα μόνα οφέλη από αυτό το crash ήταν η οριστική ρήξη μου με τον "συγχωρεμένο".
Η χρονιά λοιπόν ξεκίνησε με την Ενεσούλα να προσπαθεί να ξαναβρεί τον εαυτό της, να κυνηγήσει τα θέλω της, να επαναπροσδιορίσει της ανάγκες της.
Έντονα συναισθήματα με χτυπούσαν σε κύμματα.
Χαρά, λύπη, πάθος, απογοήτευση, ελπίδα, φόβος, θυμός, τρυφερότητα, όλα μαζί ή σε ομάδες, έντονες εναλλαγές με εξουθένωναν, αλλά δεν το έβαζα κάτω.
Υπήρχαν στιγμές που φοβόμουν πολύ τα καινούρια ανοίγματα, τα βήματα προς μια καινούρια ζωή,που ήθενα να επιστρέψω στην ασφάλεια της ρουτίνας μου, αλλά αποφάσισα να μη γυρίσω πίσω, παρά το όποιο κόστος.
Εξάλλου, "ζούσα" ξανά, ουσιαστικά μετά από χρόνια στο ψυγείο και η απόψυξη είναι επώδυνη διαδικασία, όπως και να το κάνεις!
Ήταν μια χρονιά γεμάτη πάνω και κάτω, γεμάτη γενικά.
Μια σημαντική χρονιά.
Παντρεύτηκε η μοναδική (τις άλλες τις σκότωσα, χιχι), πολυαγαπημένη μου αδερφή.
Ασχολήθηκα, για πρώτη φορά, με τη φωτογραφία και το γράψιμο, έφτιαξα αυτό το μπλογκ, έκανα φίλους, καταπάτησα αρχές ζωής, χωρίς τύψεις, έκανα έρωτα, δε φοβήθηκα να εκτεθώ, να πονέσω, να κλάψω, να αγαπήσω και τήρησα μια μεγάλη υπόσχεση:
Να λέω μόνο αλήθειες στους ανθρώπους που νοιάζομαι, ακόμα κι αν αυτές πονάνε.

Οι σημαντικές ημερομηνίες του χρόνου έχουν ήδη καταγραφεί σε ποστ.

Η θύελλα καταλάγιασε το Σεπτέμβρη.
O Ξύλινος Σεπτέμβρης της Καρδιάς μου, έγινε κόκκινος και λαμπερός, ο καλύτερος μήνας του χρόνου! Περίεργο στ' αλήθεια, κάτι τρέχει με αυτό το μήνα κι εμένα!
Ερωτεύτηκα! Όχι για πρώτη φορά μέσα στο 2007, αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν κάτι μόνο μέσα στο μυαλό μου, δεν ήταν Αδιέξοδο, ήταν ο Αληθινός, Μεγάλος Έρωτας.
Ένας υπέροχος άντρας, ένα γελαστό, πανέξυπνο, μεγάλο παιδί, προσγειώθηκε από το πουθενά στη ζωή μου και με έκανε, επιτέλους, ευτυχισμένη!
Ακόμα τσιμπιέμαι να δω αν ονειρεύομαι, καθώς είναι ό,τι ήθελα και αν δεν υπήρχε και έπρεπε να τον κατασκευάσω, δε νομίζω ότι θα τον έφτιαχνα καλύτερο!
Ω, ναι! Τόσο υπερβολική, όσο μόνο μια τρελλά ερωτευμένη γυναίκα μπορεί να γίνει!
Ο Άγιος Βασίλης ήρθε νωρίς για μένα φέτος...
Δεν είναι η πιο εύκολη των σχέσεων, υπάρχουν πρακτικές δυσκολίες που θα μας κρατήσουν μακριά όλο το 2008, αλλά, όπως και να έχει, είναι κάτι που αξίζει να το περιμένεις, όσο χρειαστεί!

Τελικά, η χρονιά αυτή ξεπέρασε τις προσδοκίες και την φαντασία μου και έγινε η καλύτερη της ζωής μου, αφού, όμως, πρώτα πέρασα "δια πυρός και σιδήρου".
Για το 2008 θέλω μόνο να έχουμε όλοι την υγεία μας (που ξεχνάμε πόσο σημαντική είναι) και να διατηρήσω τα κεκτημένα και αγαπημένα του 2007.
Αφήνω πίσω μου λάθη, πίκρες και θυμό και κλειδώνω την πόρτα.
Τα καλύτερα έρχονται!
Να έχετε όλοι μια υπέροχη χρονιά!