Δευτέρα 9 Ιουλίου 2007

Η εκδίκηση των ασθενών




Με λένε Ασθενούλη
Τζονάκο ατακτούλη
ζουπάω νοσοκόμες
όμορφες γαλαντόμες

Αμα θέλω την πάπια
βιάσου να μου τη φέρεις
κάνε μου τα γινάτια
σκύψε να υποφέρεις !

Ο ορός μου τελειώνει
μου γίναν σαν μπαλόνι
σήκω απ την καρέκλα
μα την Αγία Θέκλα

Πονώ , φωνάζω, σκούζω
παυσίπονο ζητώ
να σ εχω κολαούζο
επλέρωσα να μπώ.

Πόσες μονάδες έχεις
τηλέφωνα αντέχεις
οι ασθενείς ζητάνε
να πιούνε και να φάνε

Ολο μαλλί το φτιάχνεις
και δεν πολυμιλάς
στον ασθενή να γιάνει
τον πόνο του αψηφάς

Τι φάρμακα ειναι τούτα,
ληγμένα με σκορβούτα,
μείωση στο προσωπικό
μα όχι και στο σκατό !

Ελα γλυκιά μου ελα
λαχταριστή και τρέλλα
τα στήθια κούνια μπέλα
θα βάλω φουστανέλα
ο άμοιρος μοιραία
σηκώνω τη σημαία.

Θα σε παρεξηγήσω
θα διαμαρτυρηθώ
εκτός και αν μαζί σου
πάω να .... μηθώ

Κάτω οι παλιοενέσεις
πάνω οι ασθενείς
να ζούμε με ανέσεις
και όχι αφανείς.

Χα !

5 σχόλια:

Ενεσούλα είπε...

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Θα ήθελες!
Ενεσούβλα.

Σπύρος είπε...

Τελικά είστε φοβερό διδυμο εσείς!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΑΧΤΥΠΗΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ!

Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Αχαχαχαχα τέλεια!!!
Όργια :)))

Ενεσούλα είπε...

Ο φίλος μου ο Ασθενούλης και εγώ προσωπικά, σας ευχαριστούμε που διασκεδάσατε μαζί μας!
Εμείς να δείτε γέλια που κάναμε!!!
:))
Ελπίζουμε να μη μας εγκαταλείψει η έμπνευση και να έχει και συνέχεια...