Αισχρούλα(!?)

Τον γνώρισα σε ένα σπίτι φίλων.
Στην αρχή τον θεώρησα πνευματώδη και ευχάριστο.
Ένας νέος άντρας, 30+ , ντροπαλούλης και σεμνούλης.
ΟΚ, όχι ακριβώς ο τύπος μου, αλλά υπήρχε μια επικοινωνία.
Στην αρχή αντιδρούσε μια χαρά στα πειράγματά μου.
Πέρασα καλά. Είπα στους φίλους μου ότι έχει πλάκα, να ξανακάνουμε παρέα!
Την τρίτη φορά που συναντηθήκαμε μου είπαν οι φίλοι μου ότι με λέει:
Ενεσούλα, η Αισχρούλα!!!
Πολύ με πείραξε ο χαρακτηρισμός, δεν ξέρω γιατί το θεώρησα τόσο κακό, αλλά λέω: "δε μπορεί, μάλλον πλάκα θα κάνει"!
Αλλά δεν έκανε!
Γρήγορα φάνηκε ότι το εννοούσε και μάλιστα με την κακή έννοια!

Μα καλά, αισχρή εγώ;


Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι λόγω επαγγέλματος και λόγω χαρακτήρα δε φοβάμαι να πω τα πράγματα με τ' όνομά τους και συχνά κάνω χιούμορ σεξουαλικού περιεχομένου, όμως ποτέ δε γίνομαι αισχρή, με την έννοια να χρησιμοποιώ προκλητικές λέξεις και φράσεις ή να βρίζω, μόνο και μόνο για να σοκάρω! Για αισχρές χειρονομίες, ούτε λόγος! Είμαι γυναίκα και τις απεχθάνομαι!
Του είπα ότι με έχει παρεξηγήσει, αλλά εκείνος δεν άλλαξε γνώμη.
Και τότε έγινα επιθετική και άρχισα να τον "πυροβολώ" με ό,τι πίστευα ότι εκείνος θεωρούσε "αισχρό"!
Μου έβγαλε έναν κακό εαυτό, που δεν ήθελα να υπάρχει και αιστάνθηκα απαίσια γι αυτό.
Μου είπαν ότι δεν πέρασε καλά εκείνο το βράδυ, ότι το παράκανα!
Το ξέρω, ούτε κι εγώ πέρασα καλά.
Δε θέλω να τον ξαναδώ, αλλά ακόμα κι αν τύχει δεν θα ξανασχοληθώ μαζί του.
(Χαχαχα!)

Δεν με αποδέχεται κι εγώ με τη σειρά μου δεν μπορώ να δεκτώ ότι το 2007 υπάρχουν 30άρηδες που σοκάρονται στο άκουσμα της λέξης κλειτορίδα!

Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που με δέχονται και με αγαπούν, ακόμα και αισχρούλα!!!