Λόγια που δεν πήρε ο άνεμος

6:45πμ, στη βέσπα, στο δρόμο για τη δουλειά.

Κάνει νύστα πάλι σήμερα, γέρασα ή είμαι πολύ κουρασμένη. Αποκλείται το πρώτο ως απαράδεκτο, σίγουρα το δεύτερο συμβαίνει! 3 μήνες χωρίς άδεια στην εντατική δεν παλεύονται. Θέλω άδεια... και διακοπές! Να είμαι αραχτή με το φραπέ κάτω από την ομπρέλα και το Χρήστο να μου βάζει αντηλιακό. "Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα", "θέλω επειγόντως διακοπές" και τέτοια. Πως το έλεγε εκείνο το ωραίο τραγουδάκι πριν μερικά χρόνια:"όλο το νησί ένα βότσαλο στα πόδια σου...καλοκαιρινά ραντεβού πάνω στο σώμα σου". Να το βρω στο "εσυσωλήνας", στο youtube δηλαδή, χαχαχα, πως να μεταφραστεί ευπρεπώς αυτό; Όπως λέμε "φατσοβιβλίο" το facebook, "αλεπού" το firefox και "παράθυρα" τα windows.

Kαλά ο τυπάς τα χει παίξει πρωινιάτικα; Μα κάνουν ακόμα τζόγκινγκ; Νόμιζα ότι έχει εκλείψει το είδος και αντικαταστάθηκε από τη γιόγκα και το πιλάτες. Χαμένος στα 80'ς. Ας μην ήμουν πρωί και θα σου έλεγα εγώ τι τζόγκινγκ θα έκανα...στα όνειρά μου! Ποιος έχει εφεύρει το πρωινό ξύπνημα; Θα έπρεπε να απαγορευτεί! Και ήταν τόσο λαχταριστό το κρεβατάκι μου και τόσο γλυκός και χαριτωμένος ο καλός μου όπως κοιμόταν, σαν υπερφυσικός μπέμπης που ήταν σχεδόν αδικία να τα αφήσω και να σηκωθώ. Αλήθεια, εγώ πότε θα γίνω μάνα;
Ε, κάπως έτσι τελοσπάντων :Ρ

Ωραίο το Ηράκλειο το καλοκαίρι πάντως, του πάει η εποχή. Και με τα έργα στον παραλιακό ομορφαίνει μέρα με τη μέρα. Να πάμε καμιά βόλτα το σούρουπο, τι υπέροχη ώρα, η απολύτως αγαπημένη μου, ειδικά αυτή την εποχή. Έχω δει υπεβολικά πολλές ανατολές για τα γούστα μου, μοιάζουν με το ηλιοβασίλεμα, μα δεν είναι το ίδιο.Έχουν μια μοναξιά παράξενη, φρούδα.
Να και το...ίδρυμα, φτάνω πάλι.
Άλλο ένα πρωινό, 8 και κάτι ώρες ως το τέλος της βάρδιας και 10 μέρες ως την άδεια.
Βαθιά ανάσα και γρήγορα να ντυθώ να πάω να βάλω ένα τεράστιο ποτήρι καφέ, μπας και ανοίξει το μάτι, κάνει νύστα σήμερα...