Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Η ζωή μου με τον δακτύλιο


Πάντα ήμουν παχύσαρκη.
Γλυκιά, χαριτωμένη και στρογγυλούλα.
Πάντα με ενοχλούσε αυτό.
Για πολλά χρόνια είχε επηρεάσει σημαντικά και την ερωτική, σεξουαλική μου συμπεριφορά.
Άργησα πολύ να καταλάβω ότι οι άλλοι παίρνουν αυτό που τους πουλάς και σε αντιμετωπίζουν ανάλογα με το πως εσύ βλέπεις τον εαυτό σου.
Όπως και να έχει, ως νοσηλεύτρια που στην αρχή της καριέρας μου ήμουν σε χειρουργική κλινική που ασχολούνταν και με χειρουργική της παχυσαρκίας, φλέρταρα για χρόνια με την ιδέα να υποβληθώ σε μια τέτοια επέμβαση, για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μου, που μπορεί να μη μου δημιουργούσε ακόμα προβλήματα υγείας, με δυσκόλευε πολύ όμως σε κοινωνικό, ερωτικό και ψυχολογικό επίπεδο.
Δύο στοιχεία ήταν αποτρεπτικά: Το ότι δεν ήμουν στην κατηγορία της νοσογόνου παχυσαρκίας, αν και ο Δείκτης Μάζας Σώματός μου ήταν κοντά στο όριο και ο φόβος για τις επιπλοκές της επέμβασης, καθώς και πολλά είχαν δει τα μάτια μου (καλύτερη η άγνοια σε τέτοιες περιπτώσεις) και όλα τα στραβά συμβαίνουν σε αυτόν ακριβώς που θες να προσέξεις!
Έτσι, συνέχισα να προσπαθώ να χάσω βάρος με δίαιτες, ισορροπημένες και παράλογες, σε ινστιτούτα αδυνατίσματος, ακόμα και με χάπια.

Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά το γνωστό φαινόμενο "γιο-γιο", όπου το παχύσαρκο άτομο χάνει βάρος και μετά το ανακτά όλο και λίγο παραπάνω κ.ο.κ.

Το καλοκαίρι του 2007, χωρισμένη από έναν άντρα που με καταπίεζε φοβερά σε αυτό το θέμα αποφάσισα να αντιμετωπίσω δραστικά το θέμα της παχυσαρκίας μου, πριν ξεκινήσουν οι βλαβερές συνέπειες για την υγεία μου. Το αποφάσισα για μένα και μόνο, για να νιώσω όμορφη, ποθητή, να φοράω τα ρούχα που θέλω, να γουστάρω τον εαυτό μου.
Πριν το χειρουργείο γνωριστήκαμε, ερωτευτήκαμε και έχουμε μια υπέροχη σχέση με το φανταράκι μου, που εκπλήρωσε μεταξύ άλλων ένα όνειρο που πάντα είχα:
Να αγαπηθώ γι αυτό που πραγματικά είμαι, κάτω από τα παραπάνω μου κιλά, πέρα από το σαρκίο που με περιβάλλει. Αυτός είναι ένας από τους λόγους κάνουν αυτό τον άντρα πολύ ξεχωριστό στην καρδιά μου και ακατόρθωτο να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν!

Στις 23/11/2007 υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση τοποθέτησης Ρυθμιζόμενου Γαστρικού Δακτυλίου, για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Λόγω διαφόρων διαδικαστικών θεμάτων με την ασφάλεια του Δημοσίου κτλ καθυστέρησα 4 μήνες από τότε που πρωτοπρογραμματίστηκα και εντωμεταξύ πάχυνα λίγο ακόμα.
Ήμουν 109 κιλά, με ύψος 1,63 και ΔΜΣ=40,9, είχα πια περάσει δλδ το όριο και ήμουν νοσογόνα παχύσαρκη.
Λόγω της ηλικίας μου και της καλής γενικής μου κατάστασης, χωρίς προβλήματα υγείας, είχα πολύ μικρές πιθανότητες επιπλοκής.
Και όλα πήγαν καλά.

Η επέμβαση είναι ολιγόλεπτης διάρκειας, απλή για κάποιον με πείρα στην τεχνική της και γίνεται λαπαροσκοπικά, δλδ χωρίς τομή.
Η νοσηλεία μου κράτησε λίγες ώρες και η μετεγχειρητική μου πορεία ήταν ομαλή.
Είχα τη βοήθεια και την αμέριστη συμπαράσταση της οικογένειας και του αγαπημένου μου, αλλά από τη δεύτερη κιόλας μέρα, αν εξαιρέσεις λίγο πόνο, αισθανόμουν μια χαρά.
Την πρώτη εβδομάδα τρεφόμουν με υγρά, ακολούθως για 3 εβδομάδες με αλεσμένα και μετά, σιγά σιγά πέρασα σε πιο φυσιολογικό διαιτολόγιο.

Ο δακτύλιος ρυθμίζεται εξωτερικά και μου τον έχουν σφίξει ήδη 3 φορές ως τώρα. Δε θα τον ξανασφίξουμε, μου είπε ο γιατρός μου, ο καθηγητής Κος Γιάννης Μελισσάς, στον οποίο οφείλεται η επιτυχής έκβαση της επέμβασης και τον ευχαριστώ για όλα.

Σε δύο μέρες κλείνω ένα χρόνο. Έχω χάσει λίγο πάνω από 30 κιλά και απέχω λιγότερο από 15 για τον τελικό μου στόχο, που είναι τα 65 κιλά.
Τώρα πια η απώλειά μου είναι πολύ μικρή μηνιαίως αλλά δε βιάζομαι.
Είμαι, ήδη, αρκετά ικανοποιημένη με τ'αποτελέσματα.
Η ζωή με το δακτύλιο δεν είναι εύκολη διατροφικά.

Δεν υπάρχει εκείνο το μαγικό κουμπάκι που θα σε κάνει ξαφνικά αδύνατο.
Υπάρχουν κανόνες που οφείλει κάποιος ν'ακολουθήσει για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Υπάρχουν δυσκολίες στην επιλογή των γευμάτων, προβλήματα πέψης, διαταραχές στη λειτουργία του εντέρου.
Πρέπει να μασάς καλά και να τρως αργά, διαφορετικά πνίγεσαι και αυτό, η λαίμαργη Ενεσούλα δεν το έχει καταφέρει ακόμα , 1 χρόνο μετά!
Μετά από λίγους μήνες πρέπει να υπάρχει και συστηματική άσκηση, για βοήθεια στην απώλεια και σύσφιξη του σώματος.

Έχω περάσει από διάφορα στάδια, απογοήτευσης για την αργή απώλεια, θυμού όταν δε μπορώ να φάω συγκεκριμένες τροφές, ενοχής γιατί έφαγα παγωτό, ενώ δεν έπρεπε.
Ποτέ όμως, ούτε μια στιγμή, δε μετάνοιωσα για την απόφασή μου.
Ο δακτύλιος είναι η δικλείδα ασφαλείας μου ότι δε θα ξαναπαχύνω, ότι θα παραμείνω σε επίπεδα ασφαλείας για την υγεία μου, ότι θα συνεχίσει να μου αρέσει ο κομψός μου εαυτός, ότι θα φοράω τα ρούχα που θέλω, ότι θα είμαι ποθητή στον αγαπημένο μου (ακόμα κι αν εκείνος δε έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα).


Οι περισσότεροι φίλοι μου ήταν αντίθετοι στην απόφασή μου να χειρουργηθώ για την παχυσαρκία.
Το λάθος που κάνουμε όλοι είναι να μην αντιμετωπίζουμε την παχυσαρκία ως ασθένεια, που πραγματικά είναι.
Πίστευαν ότι είναι επικίνδυνο, ακόμα και ότι μπορεί, η απώλειά βάρους, να επηρεάσει αρνητικά το χαρακτήρα μου, να αλλάξει τη σχέση μου μαζί τους!
Αν είναι δυνατόν!
Σήμερα, 31 κιλά ελαφρύτερη, όλοι ξέρουν ότι είμαι η ίδια Ενεσούλα που ήμουν πάντα, απλά πιο σίγουρη για την εξωτερική μου εμφάνιση, υγιής, δυνατή και έτοιμη να συνεχίσω να προσπαθώ για τον τελικό μου στόχο.
Έχω δρόμο ακόμα...

Δεν ήμουν σίγουρη μέχρι πριν λίγες μέρες ότι ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τέτοια προσωπικά δεδομένα. Δεν ήθελα, ίσως, να σας καταρίψω και το μύθο της σέξυ νοσοκόμας, για όσους δε με ξέρουν προσωπικά. Νίκησε η νοσηλεύτρια μέσα μου που φώναζε ότι και ένας άνθρωπος μόνο να επηρεαστεί από αυτό το ποστ και να προσπαθήσει ν'αλλάξει τη ζωή του, θα είναι κέρδος.
Σκέφτηκα και για το αν θα έπρεπε να σας δείξω φωτογραφίες μου αλλά θα φαινόταν λίγο σα φτηνή διαφήμιση κέντρου αδυνατίσματος και δε θα πρόσφερε κάτι ουσιαστικό, οπότε δεν βάζω.

Το σλόγκαν της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας για το 2008 είναι:
Βάλτε χρόνια στη ζωή σας και ζωή στα χρόνια σας
Αυτό προσπαθώ κι εγώ να κάνω....

36 σχόλια:

αντωνης είπε...

Θα επανελθω για το θεμα με αρκετα που θελω να ρωτησω.
Αλλά προς το παρον θα πω ενα μεγαλο μπραβο για την αποφαση σου.

Και πολυ μου αρεσε το "γλυκια, χαριτωμενη και στρογγυλουλα".

Φιλια, καλο ΣΚ
:)))

Ανώνυμος είπε...

την ενεσούλα την είχα συναντήσει,μα δεν την είχα γνωρίσει...χαιρομαι που η πρώτη μου επισκεψη εδώ έγινα με αυτό το τόσο γλυκό και τόσο σημαντικό ποστ...πολλά αυτα που θα ήθελα να σχολιάσω μα στεκομαι στη χαρά σου και στην αισιοδοξία σου,κι αυτο είναι το πιο σημαντικο απ'όλα.
Καλώς βρεθήκαμε :)

armiagr είπε...

Χρειάζεται μεγάλο κουράγιο,δύναμη και θέληση για ν'ακολουθήσεις αυτόν το "δρόμο" και να το εξομολογηθείς κιόλας!
Εύχομαι πραγματικά να πραγματοποιηθεί ο στόχος σου,αβίαστα!

Ενεσούλα είπε...

Kαλησπέρα.
@Αντώνη, ρώτα ό,τι θες.
Ευχαρίστως να σου απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις σου.
Καλό ΣΚ και σε σένα.

Ενεσούλα είπε...

@cook,
καλωσήλθες.
Ελπίζω να τα λέμε!
Θα χαρώ να απαντήσω σε οποιαδήποτε ερώτηση.

@Αρμια,
δεν ξέρω αν θέλει γενναιότητα, απλά μπήκα στο χορό και χορεύω!
Ευχαριστώ

Ενεσούλα είπε...

Αν κάποιος θέλει να κάνει ερωτήσεις σε πιο προσωπικό επίπεδο και δε βρίσκει το μέηλ μου, αυτό είναι:
eusebmar@yahoo.gr.
Mη διστάσετε να επικοινωνήσετε και θα απαντήσω asap.
Φιλιά

αντωνης είπε...

αυτο το asap το λες και με κρητικη προφορα;

:)))

Swell είπε...

Mπράβο σου θαρραλέα Ενεσούλα. Εγώ πάντως σ' αγαπούσα και με τα ρούχα της δουλειάς και με τα λερωμένα...

γυάλινο δάκρυ είπε...

Μπράβο για τη δύναμη, το θάρρος και την αισιοδοξία σου!
Και πάνω απ'όλα μπράβο που το έκανες ΓΙΑ ΣΕΝΑ, για να αισθάνεσαι εσύ άνετα με το σώμα σου και υγιής.
Καλή συνέχεια στη μάχη που δίνεις. Σου εύχομαι να συνεχισεις το ίδιο αισιόδοξα και αποφασιστικά μέχρι τον τελικό στόχο σου! :)

Εύη είπε...

καλημέρα γλυκιά μου ενεσουλα!!!! χαίρομαι που είσαι πάνω από όλα νοσηλεύτρια όχι μόνο στο επάγγελμα αλλά και στη ψυχούλα σου!!!!!!!

KitsosMitsos είπε...

Θέλει μεγάλη δύναμη για να το κάνεις και ακόμη περισσότερο να το παραδεχτείς. Γι αυτούς τους λόγους μπράβο.
Και κυρίως για το γεγονός ότι το έκανες για σένα.
Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Γειάσου καλή μου...πολύ με συγκίνησε αυτό το πόστ σου..πάρα πολύ...έχω περάσει κι εγώ πολλά με γιατρούς και νοσοκομεία...και καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να μπαίνεις σε τέτοιες φάσεις..κάποτε ήμουν και γώ παραπάνω κιλά από το κανονικό...στα χρόνια της εφηβείας μου..και σε καταλαβαίνω..βέβαια εγώ δεν είχα νοσογόνα παχυσαρκία αλλά ήμουν όμως αρκετά παχουλή για την ηλικία μου...προσπάθησα με πολύ κόπο και πόνο..και τα έχασα... πιστέυω ξέρεις ότι αυτό που έκανες δεν είναι λίγο...είναι πολύυυυ σημαντικό το πιό σημαντικό όμως είναι ότι είχες το θάρρος και τη πυγμή να μπείς σε αυτή τη διαδικασία...ότι άντεξες και ότι βγήκες νικήτρια από όλο αυτό και κερδισμένη!αυτό είναι το σημαντικότερο για μένα...σου έυχομαι να ζείς από δω και πέρα ευτιχισμένη και να κρατηθείς έτσι κομψή και όμορφη για πάντα!φιλάκια,Αθανασία.

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Ενεσούλα μου η προσπάθεια σου ήταν πολύ δύσκολη και σου αξίζουν πολλά συγχαρτήρια.

Βέβαια τη δυσκολία αλλά και την ικανοποίηση που προκύπτει από μια τέτοια προσπάθεια δεν μπορεί να την καταλάβει εύκολα κάποιος που δεν έχει ζήσει το μαρτύριο της ασθένεια της παχυσαρκίας.

Μπράβο σου που βρήκες το θάρρος να μιλήσεις, ελπίζω να ωφελήσεις αρκετούς.

Crazy Tourists είπε...

Μπράβο βρε ενεσούλα! Που είσαι χαρούμενη, που βρήκες τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου και κοιτάει μέσα σου, που μοιράζεσαι κάτι τόσο προσωπικό...Να είσαι καλά!

Τρελοτουρίστρια

tzonakos είπε...

Καλημερα, καλή βδομάδα.
Με ξάφνιασε το θέμα, δεν περίμενα να ανεβάσεις κάτι τόσο προσωπίκό στο νετ αλλα οκ, δικό σου θέμα.
Πιστέυω οτι δεν θα άντεχα όλο αυτο τον περιορισμό και τη διαδικασία.
Μη γίνεις στέκα πλιζ.
Πάντως μπράβο σου που δοκίμασες κατι τέτοιο, πρόσφατα ειχα συσζήτηση με γνωστή μου που εχει θέμα κιλών ( 115 κιλά, 1.70 ) και μου ελεγε οτι δεν τα αντέχει πλέον.
Και μια και λέω για άλλους, κι εγω πρέπει να χάσω 8-9 κιλά.
Τι ποσοστό σε αυτες τις επεμβάσεις έχει επιπλοκές ;

Ενεσούλα είπε...

Καλημέρα παιδιά και καλή εβδομάδα.
Το ήξερα ότι το ποστ αυτό θα μαζέψει πολλά σχόλια, αλλά θα προτιμούσα να με κολακεύετε λιγότερο.
Δεν το έκανα για να πάρω μπράβο.
Δεν ξέρω επίσης αν είναι θαραλλέο, εγώ αιστάνθηκα καλύτερα που το έγραψα.
Λοιπόν:
@Γυάλινο δάκρυ και @Αθανασία,
καλωσήλθατε και σας ευχαριστώ.
@Swell,@Palirroia, @Kitsosmitsos,@Γιώργο Μανουσάκη @Crazytourist,
σας ευχαριστώ πολύ παιδιά για τα καλά σας λόγια.
Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι δικαιώσεως!!;)

Ενεσούλα είπε...

@Τζονάκο,
κι εγώ το σκέφτηκα πολύ για το αν ήθελα ή έπρεπε να εκτεθώ τόσο.
Το περίμενα ότι θα έχεις αντιρρήσεις, αλλά ήταν πολύ ενσυνείδητη επιλογή και για συγκεκριμένους λόγους.
Μήπως βοηθήσω κανέναν άλλο άνθρωπο να το αποφασίσει.
ΟΚ, στέκα δε θα γίνω, δεν παίζει αυτό!
Ακόμα είμαι στρουμπουλή και ζουμερή και έτσι θα παραμείνω!:Ρ
Είσαι ο πρώτος που κάνει μια σοβαρή ερώτηση.
Επιπλοκές υπάρχουν, όπως σε όλες τις επεμβάσεις.
Ρόλο παίζουν πολλοί παράγοντες.
Η ηλικία και η γενική κατάσταση υγείας του παχύσαρκου, η πείρα και οι ικανότητες του χειρουργού, το νοσοκομείο που θα γίνει η επέμβαση και οι παροχές του και φυσικά το είδος της βαριατρικής (για την παχυσαρκία) επέμβασης.
Λιγότερες επιπλοκές, λιγότερες και από μια λαπαροσκοπική επέμβαση χολής, έχει αυτή που έκανα εγώ, αλλά δεν ενδείκνυται για πολύ σοβαρό πρόβλημα παχυσαρκίας, καθώς δε σου επιτρέπει να χάσεις πάνω από 50 κιλά, το πολύ.
Ο γιατρός θ'αποφασίσει ποια επέμβαση είναι κατάλληλη για το συγκεκριμένο ασθενή.
Και η ερώτηση που μπορεί να κάνει κάποιος εδώ είναι:
"Γιατί να κάνω χειρουργείο, αφού μπορεί να είναι επικίνδυνο;"
Η απάντηση είναι:
γιατί ένας νοσογόνα παχύσαρκος άνθρωπος δε μπορεί να έχει μεγάλη και μόνιμη απωλεια βάρους με άλλες μεθόδους και αν δεν αντιμετωπίσει την παχυσαρκία του θα νοσήσει από σοβαρές ασθένειες εξαιτίας αυτής (διαβήτης, καρδιαγγειακά κτλ) και θα πεθάνει νέος.
Ελπίζω να σε κάλυψα.
Φιλάκια και συγνώμη για το... σεντόνι.

tzonakos είπε...

Mε κάλυψες.
Εγω ειμαι πάντα υπέρ της καλής σωματικής άσκησης για οποιονδήποτε άνθρωπο.
Το να βάζουμε μέτρο σε όσα κάνουμε, οσα τρώμε, πίνουμε κλπ ειναι μια πολυ σοβαρή υπόθεση.
Το άρθρο σου μου θύμισε να μην ξεχνάω να βάζω μέτρο. Σε αυτο με βοήθησε.

* Σταματήσε ρε παίδες να ζητάτε συγνώμες για ...σεντόνια :)

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Νομίζω ενεσούλα ότι κι εγώ έπασχα από νοσοσγόνο παχυσαρκία αλλά τα κατάφερα χωρίς επέμβαση.

Το κλειδί νομίζω ότι βρίσκεται στη σωστή ιατρική υποστήριξη και την άσκηση

dreamer... είπε...

Κούκλα ενεσούλα είμαι 1000% μαζί σου για το ποστ, γιατί οι άνθρωποι ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ τέτοιες πληροφορίες από άλλους ζωντανούς με σάρκα και οστά που τα πέρασαν. Ίσως όχι μόνο για να αποφασίσουν την συγκεκριμένη επέμβαση αλλά σε μεγάλο βαθμό για να μην το βαζουν κάτω, να δουν οτι πάντα υπάρχει λύση. Η ιστορία με την απώλεια βάρους έχει αυτό το κακό οτι απογοητεύεσαι έυκολα και ξανακυλάς, ειδικά οταν μιλάμε για πολλά κιλά. Εδώ βλέπουμε οτι τελικά όλα είναι μια απόφαση.
Μου έδωσες ιδέα τώρα , να δεις που θα έρθει ενα ποστάκι.

Ανώνυμος είπε...

Ένα μεγάλο εύγε ενεσούλα μου για την γενναία απόφασή σου!
Το κακό με την παχυσαρκία και γενικά με τις ανθυγιεινές συνήθειες (τσιγάρο, ποτό κλπ) είναι πως όλα αυτά ξεκινούν από τον "χαζό" μας εγκέφαλο. Που ενώ άλλο του φταίει και αλλού ξεσπάει.
Για να απαλλαγείς μια για πάντα φρόντισε οι παρέες σου να μην είναι πολύ της ταβέρνας έτσι ώστε να μην σε επηρεάζουν στις διατροφικές σου συνήθειες.
Όπως ακριβώς ένας καπνιστής επηρεάζεται από παρέα καπνιστών έτσι ακριβώς γίνεται και με τις υπόλοιπες κακές συνήθειες. Δεν λέω να ξεκόψεις βέβαια απλά να περιορίσεις τις εξόδους για φαγητό έξω.
Αυτά στα λέει κάποιος που έχει μάζα λίπους 14% - ένας σκελετούλης δηλαδή.. :))
Και να πάρεις ένα ποδήλατο ή διάδρομο (ακόμη καλύτερα) για να γραμμώσεις γρηγορότερα..
;)

Skouliki είπε...

τζονακοοοοοοοοοο γεια ειμαι μια στεκα ,...:))


χαιρομαι ενεσουλα για σενα
σκεφτηκες
ζυγιασες
και πηρες αποφαση

το θεωρω υπεροχο να πραττεις κατι καλο και μετα να μπορεις να το μοιραζεσαι

σε φιλω

tzonakos είπε...

:) :) :) skouliki ζε μουά ντε αη je t' aime μαντάμ σαβουάρ στέκ αλα κορμάρ ντε λα αη didn't μην γιου αη λάβ λέμε !

Ενεσούλα είπε...

Καλησπέρα.
Μετά από μια μικρή απουσία από τα μπλογκικά δρώμενα (και παρουσία στην αγκαλιά τοπυ Πικουλινίου μου), βλέπω νέα σχολιάκια που ζητούν απάντηση.
Λοιπόν:
@Τζονάκο,
η σωματική άσκηση είναι σχεδόν αδύνατο να βοηθήσει από μόνη της σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά πάντα απαραίτητη για κάθε συντονισμένη προσπάθεια απώλειας βάρους(και για πολλά άλλα, φυσικά).

Ενεσούλα είπε...

@Γιώργο Μανουσάκη,
είσαι εξαίρεση αγόρι μου, αλλά ωραία εξαίρεση!!!
Κι εσύ κι εγώ πρέπει να προσέχουμε μια ζωή, αλλά θα τα καταφέρουμε, έτσι δεν είναι;
Φιλιά συναδερφάκι (σε παραπάνω από ένα τομείς;))

Ενεσούλα είπε...

@Dreamer,
καλώς τη φιλενάδα μου!
Χαίρομαι που σε ενέπνευσα!
Θα περάσω να δω...
φιλάκια!

Ενεσούλα είπε...

@Stardust,
δυστυχώς οι παρέες μου είναι της ταβέρνας, αλλά προσπαθώ να τα βολέψω.
Όσο αηδία κι αν ακούγεται, επειδή με πειράζουν αρκετές τροφές, φροντίζω να κάθομαι πάντα κοντά σε τουαλέτα ή στην έξοδο, έτσι ώστε, αν χρειαστεί να...τα βγάλω, να είναι κοντά!
Όσο για τη γυμναστική, πάντα μου άρεσε να γυμνάζομαι, αλλά βαριέμαι να τρέχω σε ένα διάδρομο.
Προτιμώ τα πιο...ομαδικά σπορ.:Ρ
Τώρα κάνω γιόγκα και πιλάτες, με καλά αποτελέσματα στη σύσφιξή μου.
Φιλιά, σκελετούλη!

Ενεσούλα είπε...

@Σκουλίκι,
ζύγιασα και...ζυγιάστηκα, χαχαχα!
Στέκα ή στρογγυλή, το θέμα είναι να είμαστε υγιείς και να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας!
Φιλάκια

Ενεσούλα είπε...

Που είναι ο @Αντώνης και οι ερωτήσεις του, ο-ε-ο;;;

jk in your life είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΘΑΡΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

αντωνης είπε...

Εδω ειναι ο Αντωνης (χωρις @ :ΡΡΡ)

Παμε στις ερωτησεις.
* Ποσο κοστιζει η επεμβαση;
* Τι επιτρεπεται να τρωει καποιος και ποσο; Εννοω μετά τα υγρα και τα αλεσμενα. (εχω δει μια γνωστη μου κοπελλα που σχεδον οτι και αν ετρωγε κατευθειαν το εβγαζε)
* Ποσο επιτρεπεται να πινει καποιος; (εγω δεν πολυπινω, κανα κρασακι που και που και καμια ρακη πιο αραια)
* Αν δεν υπαρχει ασκηση, πειραζει;
* Ο δακτυλιος ειναι μονιμος ή βγαινει στο μελλον;



Καλο Σαββατοκυριακο!!!
:)

tzonakos είπε...

...Oλο απορίες εχει αυτο το παιδί ...

Ενεσούλα είπε...

Επιτέλους @Αντωνάκη (Κρητικός:Ρ),
κρατούσα πάνω το ποστ μόνο για σένα!!!
Λοιπόν:
1. Το κόστος είναι ακόμα και μηδενικό, αφού πλέον τα ταμεία καλύπτουν τέτοιες επεμβάσεις. Σε ιδιωτικά κέντρα, για ταχύτητα, εξυπηρέτηση κτλ φτάνει ως τα 7.000€ με μια μέση τιμή γύρω στις 4.000€, ποσό που δίνουμε και στα κέντρα αδυνατίσματος για ένα πρόγραμμα, με αμφίβολα αποτελέσματα.
2. Το τι επιτρέπεται να τρώει κανείς και το πόσο είναι μεγάλη ιστορία και αρκετά εξατομικευμένη αφού άλλες τροφές πειράζουν κάθε άνθρωπο και άλλη η χωρητικότητα ανάλογα το σφίξιμο του δακτυλίου.
Θεωρητικά, μπορείς να φας όλες τις τροφές σε 5 μικρά γεύματα, με πολύ καλό μάσημα. Ο γιατρός μου μου είπε να αποφεύγω παχυντικές τροφές όπως: λιπαρά, κόκκινα κρέατα, γλυκά, ξηρούς καρπούς, τηγανιτά κτλ για γρήγορο αποτέλεσμα. Στην δική μου καθημερινότητα από αυτά που απαγορεύονται μπορώ να φάω μόνο γλυκά, που δεν έχουν ζύμες, όλα τα άλλα με πειράζουν.
Υπάρχουν όμως τροφές που καταναλώνω σχετικά άνετα, για μια ισορροπημένη διατροφή.Όσο για την ποσότηττα, ε, αυτό στο κανονίζει ο ίδιος ο δακτύλιος που δε σου επιτρέπει να ξεφύγεις. Υπολόγισε στο 1/3 της προηγούμενης ποσότητας κορεσμού.
3. Το αλκοόλ είναι στα απαγορευμένα, λόγω πολλών θερμίδων. Επιτρέπει χαλαρά όμως 2 ποτηράκια κρασί την εβδομάδα. Παρεπιπτόντως, καθόλου ανθρακικό.
4. Η άσκηση δεν είναι υποχρεωτική, είναι απαραίτητη για τη σύσφιξη και την ενεργοποίηση του μεταβολισμού. Οι γιατροί συνιστούν, αν όχι γυμναστήριο, τότε καθημερινό περπάτημα, τουλ 1/2 ώρα.
5. Ο δακτύλιος θα παραμείνει εφ όρου ζωής, εκτός και αν ο παχύσαρκος επιθυμεί την αφαίρεσή του, που γίνεται με τον ίδιο τρόπο, δλδ λαπαροσκοπική επέμβαση. Το στομάχι επανέρχεται στο προηγούμενο σχήμα του και πιθανόν και τα κιλά στον προηγούμενο αριθμό τους. Πριιιιτς!

φιλάκια

roulazante είπε...

Γεια!!! μπηκα κ γω στη παρεα σας!!! καλο σα βρηκα λοιπον!

Βάσω είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία σου Ενεσούλα... Θέλω νε έρθω σε επαφή μαζί σου σύντομα, όταν δεις το μήνυμά μου, στείλε μου στο εξής μέιλ:

vasso.kon@hotmail.com

Ευχαριστώ, Βάσω.

Ανώνυμος είπε...

There is no sense.