Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

Μπαμπά, μη φρικάρεις!


Και ξαφνικά, μια μέρα σκάει η βόμβα!
Η σύντροφός σας σας ανακοινώνει, πασιχαρής ή με τρόμο, ότι θα γίνετε ΠΑΤΕΡΑΣ!
Και τώρα μάγκες τι κάνετε;
Ανάμεικτα τα συναισθήματα. Πανικός, χαρά, προσμονή, ανυπομονησία, υπερηφάνεια, πνίξιμο...
Έχουν αποτυπωθεί σε διάσημες ταινίες όπως το "9 μήνες" και σήριαλ, όπως το φετινό "Μπαμπά, μην τρέχεις".
Το σίγουρο είναι ότι για τον άντρα του 21ου αιώνα ο ρόλος του πατέρα είναι ο πιο δύσκολος της ζωής του!
Νομίζω πάντως και διορθώστε με αν κάνω λάθος, ότι "πατρικό ένστικτο" δεν υπάρχει! Όλα τα συναισθήματα και το δέσιμο με το μωρό αρχίζουν μόλις το πιάσετε στα χέρια σας.
Καταβάθος, ίσως και να ζηλεύετε τις γυναίκες που νιώθουν κάτι από την αρχή.
Αν το έμβρυο είναι πολυπόθητο και πολυαναμενόμενο κάνετε υπερβολές στην προσπάθειά σας να είστε ενεργό μέλος αυτής της διαδικασίας.
"Μη σκύβεις αγάπη μου. Μην το σηκώνεις αυτό. Μην οδηγείς. Πρόσεχε μωρό μου, το μωρό!"
Το μωρό, το μωρό, πρόσεχε το ένα, μη το άλλο, σε λίγο θα μας πείτε να μην αναπνέουμε κιόλας, μήπως και βλάψουμε τον-την διάδοχο!!!
Δεν ξέρω πραγματικά πως νιώθετε, δεν έχω γίνει καν μάνα ακόμα, πόσο μάλλον πατέρας!
Συχνά προσπαθω να σας καταλάβω, να φανταστώ το πως πρέπει να αισθάνεστε, εσείς οι επιδόξοι, νέοι πατεράδες!
Πλάκα έχετε! Και μοιάζετε τόσο μεταξύ σας!

Όταν με το καλό γεννηθεί το παιδί και μετά το σοκ του τοκετού έρχεται η στιγμή που θα αλλάξει οριστικά και μετάκλητα η ζωή σας και η στιγμή των μεγάλων αποφάσεων.
Έρχεται το μωρό στο σπίτι!
"Δε θα ξανακαπνίσω. Κομμένο από αύριο και στο σπίτι δε θα καπνίζει κανείς! Δε θα κάνω εγώ το παιδί μου με άσθμα από νεογέννητο!" "Δε θα ξαναβάλω σταγόνα αλκοόλ στο στόμα μου" "Μα, φυσικά θα σε βοηθάω, αγάπη μου, με το μωρό!" "Τερμα οι βραδιές με φίλους και πίτσα- μπύρα - μπάλα."
Όλες αυτές οι υποσχέσεις που δε θα τηρηθούν ποτέ και θα ξεχαστούν μετά από μερικές νύχτες κλάμματος και αϋπνίας!

Ήρθε το παιδί στο σπίτι!
Μα πόσο σας μοιάζει! Ίδιο εσείς είναι! Δεν το βλέπουν;:Ρ

Αν το μωρό είναι αγόρι είστε πολύ χαρούμενοι που θα συνεχίσει το όνομα (ω,ναι, υπάρχουν ακόμα αυτά!) και φυσικά ο γιός σας είναι ιδιαίτερα "προικισμένος" και θα τις πηδήξει όλες από τα 12!!!
"Τι;;; Το δικό μου το παιδί ντιγκιντάνγκας; Πισογλέντης;;; Πλλλάκα με κάνεις; Θα το σφάξω στο γόνατο!" (που λέει και ένας γνωστός μου Πόντιος)
Αν είναι πάλι κορίτσι, τρέμετε στην ιδέα ότι θα σας το πηδήξουν! Υπόσχεστε ότι δε θ'αφήσετε κανένα άντρα να την πλησιάσει. Η δική σας μικρή πριγκίπισσα θα μείνει για πάντα μικρή και παρθένα!
Χα, ανόητοι! Κι εσείς την κόρη κάποιου αφήσατε έγκυο, ξέρετε!

Μετά αρχίζουν τα ζόρια.
Μαθαίνετε σιγά σιγά ότι αυτό το μικρό πλασματάκι, τόσο απόλυτα εξαρτημένο από εσάς, ήρθε για να μείνει. Με ό,τι ευτυχία αλλά και ταλαιπωρία, άγχη, ανησυχία και έξοδα, έξοδα, έξοδα αυτό συνεπάγεται!

Από τώρα και στο εξής έχετε την ευθύνη ενός άλλου ανθρώπου, που εσείς δημιουργήσατε!

Συμβουλές προς ναυτιλομένους, δηλαδή επίδοξους ή νέους πατεράδες, γιατί βλέπω πως, συχνά, χάνετε τη μπάλα!
(που είναι η μπάλα ο-ε-ο;)

-Το παιδί δεν είναι η συνεχειά σας, το δημιουργήσατε αλλά δεν είναι κτήμα σας, είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος, με αυτόνομη προσωπικότητα, αλλά σε πλήρη εξάρτηση από εσάς, για αρκετα χρόνια.

-Το παιδί έχει ανάγκη την προσοχή, την φροντίδα και κυρίως την αγάπη σας. Μη φοβάστε να του την δείξετε!

-Η μαμά χρειάζεται τη βοήθειά σας. Το τάισμα, το μπάνιο και το ξεσκάτισμα είναι και δική σας δουλειά!(Άκουσα "μπλιάξ" από τους αναγνωστες μου; Μπααα, θα μου φάνηκε!)

-Η σύντροφός σας συνεχίζει να είναι η ίδια γυναίκα που αγαπήσατε και ποθήσατε. Δείτε την ξανά ως γυναίκα και ανανεώστε τη σχέση σας.

-Ένα παιδί μεγαλώνει σωστά και με τους δυό του γονείς δίπλα του. Ασχοληθείτε και δε θα μετανιώσετε.

Μη φρικάρετε λοιπόν! Είδατε, δεν είναι και τόσο δύσκολο, τελικά! Και πόση ευτυχία παίρνετε, ε; Δε συγκρίνεται ούτε με... το ντάμπλ του Παναθηναϊκού!
Η ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ, ΕΥΛΟΓΙΑ. ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΗΝ!

Υ.Γ. Επειδή θα βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα πάλι... ΟΧΙ, δεν είμαι έγκυος, απ' όσο ξέρω τουλάχιστον, χεχεχε!

14 σχόλια:

tzonakos είπε...

Xμμ, χμμ ... καλημερα ;)

αντωνης είπε...

Καλημερα ενεσουλα.
Πολυ αληθινο ποστ σε ορισμενα σημεια, οφειλω να ομολογησω.
Και εξηγουμαι.
Ναι, υπαρχουν ολα αυτα τα αναμεικτα συναισθηματα στο ακουσμα της ειδησης.
Ναι, δεν υπαρχει κανενα πατρικο ενστικτο. Εγω νιωθω ως παρατηρητης της οποιας διαδικασιας συμβαινει. Και δεν μπορει νομιζω να γινει διαφορετικα, η γυναικα ζει κατι το νεο και πρωτογνωρο. Ειδικα την πρωτη φορα.
Τα πολλα μη τα λενε στη γυναικα οι απ' εξω. Ο γιατρος καμια φορα, οι γονεις και τα πεθερικα σχεδον παντα και πολλες γυναικες που συζητουν μαζι της. Δεν εχουν μεινει περιθωρια για μενα να πω άλλα μη.
Ηδη παντως εχει αυξηθει η βοηθεια που προσφερω εντος σπιτιου. Η γυναικα κανει ελαχιστα σε σχεση με πριν. Κανα μαγειρεμα για να μη μενουμε νηστικοι και καμια πιο ελαφρια δουλεια.
Και εγω εχω πει οτι θα προσπαθησω να κοψω το καπνισμα.
Πριν, σε συζητησεις για το τι παιδι θα ηθελα ελεγα αγορι. Τωρα αυτο που ειναι το κυριο θελω, ειναι να ειναι υγιες. (οχι πως δεν θελω αγορι, αλλά το βασικο ειναι να ειναι γερο).
Αυτα προς το παρον, τα υπολοιπα ειναι μελλοντικα.

Φιλια, καλη βδομαδα

(αν και μεταξυ μας, την εχω την απορια πως σου ηρθε να γραψεις ενα τετοιο ποστακι)

Ανώνυμος είπε...

ΕΝΕ(Τ)ΣΟΥΛΑ, τα θερμά μου συγχαρητήρια για το υπέροχο κείμενο!!!
Θα μου επιτρέψεις να ξεχωρίσω την πρώτη φωτογραφία της ανάρτησης. Τι τρυφερός πατέρας φαίνεται ο εικονιζόμενος!!! Εκτός από τρυφερός πατέρας δείχνει και τρυφερός σύζυγος και συνάμα είναι το όνειρο κάθε γυναίκας που σέβεται τον εαυτό της (και τους γύρω της). Πάντα τέτοια σε αυτό το ιστολόγιο. Και στις χαρές μας οι ανύπαντρες…
Φιλάκια
Η ανώνυμη εξαδέρφη
ΥΓ1: Με λένε School-a και είμαι καλά!!!
ΥΓ2: Δώσε τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στην ανώνυμη αδερφή (με την καλή έννοια)

Vrakas Kostas είπε...

....Και ξαφνικά, μια μέρα σκάει η βόμβα!
Η σύντροφός σας σας ανακοινώνει, πασιχαρής ή με τρόμο, ότι θα γίνετε ΠΑΤΕΡΑΣ!
Και τώρα μάγκες τι κάνετε;...
.............................
Καλησπερα...καλησπερα...
Της λεω απλα να μου...κρατησει δυο!!!!
Υγ..Παντως,αν δεν σου περασει ο στομαχοπονος,κι επειδη απ οτι γνωριζω,δεν κυκλοφορει και καμια ιωση αυτες τις μερες...
Κλεισε κανα ραντεβου στον γυναικολογο σου!!!
Καλησπερες;)

Ανώνυμος είπε...

Κοίτα αυτό με το νταμπλ του Παναθηναϊκού... μπορεί και να χαρεί το ίδιο :P

Skouliki είπε...

εγωωωωωωωω κανω την χαζη πανω στο θεμα .......

αγχωνομαι και μονο που ακουω περι μωρων ..μαμααααααααααααα μου μακρια

Ενεσούλα είπε...

Καλημέρα.
@Τζονάκο,
όχι σου λέω!

@Αντώνη,
συγχαρητήρια και καλή αναμονή και από εδώ!
Το ποστ μου ήρθε σαν ιδέα ξαφνικά, όπως έρχονται όλες οι ιδέες, με αφορμή τη συμπεριφορά που παρατηρώ εδώ και χρόνια, φίλων και γνωστων νεων πατεράδων.
Τα φιλιά μου και στους 2.

Ενεσούλα είπε...

@Ξαδέρφη Σκούλ-α,
βλέπω σε αναστάτωσα με τη φωτό!
Ε, τότε βρε θα σου στείλω ..."επί προσωπικού" και άλλες από την πλούσια συλλογή μου, για να πορευτείς κι εσύ η... ανύπαντρη!

@Κώστα,
δεν είμαι έγκυος λέμε!
Να σου κρατήσει δύο;;;
Όχι το κανελί με τις βούλες;:Ρ

Φιλάκια

Ενεσούλα είπε...

@Confused,
υποπτεύομαι ότι και ο δικός μου το ίδιο!

@Σκουλίκι,
έλα μωρέ, χαλάρωσε!
Υπόσχομαι ότι θα πονέσεις αλλά θα σου αρέσει!!!:Ρ

Πολλά φιλιά σε όλους και καλές βουτιές!

Ανώνυμος είπε...

@ενεσούλα
Δεκτά και video (σχετικού περιεχομένου)
ΥΓ1:Με λένε School-a και υποτροπίασα.
ΥΓ2: Ξαναδώσε αγωνιστικούς χαιρετισμούς στην ανώνυμη αδερφή (με την καλή έννοια)

Swell είπε...

Kαλημέρα αντιβιοτικούλα,
το να ετοιμάζεται κανείς για το μέλλον, καλό και θεάρεστο είναι. Πόσο μάλλον όταν αυτό για το οποίο ετοιμάζομαι, είναι λίαν πιθανό. Στο κάτω-κάτω της γραφής, άσφαιρα στρατά δεν υπάρχουν!

Griz είπε...

Κι εγώ νόμιζα από την πρώτη κιόλας γραμμή ότι είσαι έγκυος! Με το καλό λοιπόν κάποια στιγμή να έρθει η σειρά σου!!
Τόσο δίκιο έχεις! Ειδικά εκεί που λες ότι αν είναι κόρη δε θέλουν κανείς ποτέ να πάει μαζί της ενώ αν είναι άνδρας θα είναι ο μαμιάς της γειτονιάς !! :pp
KissEs!

VAD είπε...

Πρώτη επίσκεψη στο blog και πέφτω στο ευρηματικό:ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ,ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ,ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΗΝ!
απλά πιστέψτε το,ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!

armiagr είπε...

Θα συμφωνησω,ιδιαιτερα με τις τελευταιες συμβουλες.Θα τους δικαιολογησω και λιγο,γιατι τουλαχιστον εμεις εχουμε λιγο περισσοτερο χρονο να συνειδητοποιησουμε τι ακριβως συμβαινει,καθως μεγαλωνει μεσα μας.Και θα προσθεσω,πως προσωπικα δε εχω βρει ακομα ομορφοτερη εικονα απο εναν πατερα που κρατα το μικρο παιδι στην αγκαλια του!
Την Καλημερα μου!