Δε φταίω εγώ, με σχεδίασαν έτσι!

Υπάρχει εκείνος ο μύθος του Αισώπου με τον σκορπιό, που θέλει να διασχίσει ένα ορμητικό ποτάμι, αλλά δεν ξέρει κολύμπι.
Λέει, λοιπόν, στο βάτραχο:
"θα με περάσεις απέναντι, στην πλάτη σου;"
"Όχι, βέβαια!", του λέει ο βάτραχος, "γιατί θα με με τσιμπήσεις και θα πεθάνω".
"Μην είσαι χαζός", απαντά ο σκορπιός, "αν το κάνω, θα πνιγώ κι εγώ!"
Τον πείθει λοιπόν και κάπου στη μέση της διαδρομής ο βάτραχος νιώθει έναν οξύ πόνο στην πλάτη!
"Τι έκανες; Τώρα θα πνιγούμε και οι δύο!"
"Δε μπόρεσα να κάνω αλλιώς, είναι η φύση μου τέτοια!"

******************************************************

******************************************************

Για κάθε κακή, ανεύθυνη, απρόσεκτη και αποτυχημένη μας πράξη δηλαδή, δε φταίμε εμείς;

Είναι η φύση μας, η μοίρα που μας οδηγούν;

Δε θέλω να το δεχτώ αυτό.

Θέλω να πιστεύω ότι η η προσωπική μας βούληση είναι ή πρέπει να είναι πάνω από τις γεννετικές μας τάσεις,
πέρα από τα παιχνίδια της μοίρας,
απαλλαγμένη από δικαιολογίες του τύπου:
"φταίνε τα άστρα, οι συγκυρίες, ο -κακός- μας ο καιρός"!

Επιτέλους, ας μάθουμε να λέμε:

Συγνώμη, το λάθος είναι δικό μου!
Φταίω και θα πληρώσω τις συνέπειες των πράξεών μου!