Κάθεται στη γωνιά,
σιγοτραγουδώντας για να κοιμηθεί,
τυλιγμένη με όλες εκείνες τις υποσχέσεις,
που κανένας δε φαίνεται να τηρεί.
Δεν κλαίει πια,
δεν έμειναν δάκρυα να κυλήσουν,
μόνο ημερολόγια με άδειες σελίδες,
συναισθήματα - σταχτοδοχεία
αλλά θα τραγουδά...
Μέχρι να καούν όλα,
μέσα σε ουρλιαχτά,
καίω τα ψέμματά τους,
καίω τα όνειρά μου,
και όλο αυτό το μίσος
και όλος αυτός ο πόνος,
θα καεί μέχρι τέλους
καθώς βασιλεύει ο θυμός μου!
Περπατώντας στη ζωή, αθέατη,
ξέροντας ότι κανείς δε νοιάζεται
πολύ απασχολημένοι στη μασκαράτα τους,
κανένας δεν την βλέπει εκεί,
αλλά εκείνη ακόμα τραγουδά...
Everything Burns - Ben Moody ft. Anastacia
(Ελεύθερη μετάφραση: Ενεσούλα)
Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007
Καίω τα ψέμματά σας και τις υποσχέσεις σας!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Δεν τολμώ ένα φιλί να σου ζητήσω,
ούτε τολμώ να ζητιανέψω
ένα χαμόγελο,από φόβο πως,
αποκτώντας το ένα ή το άλλο,
μπορεί να γίνω υπερόπτης.
Όχι,η τολμηρή μου επιθυμία
θα είναι να φιλήσω εκείνο τ'αεράκι
που λίγο πριν σε φίλησε.
R.H.
Μικροβιάκι;;;
Μήπως, λέω μήπως, το έβαλες σε λάθος ποστ;;;
:Ρ
Πολύ ωραίο...
Όχι ενεσούλα...σωστά απάντησα.
Αντιστέκομαι στη θλίψη.. στη θλίψη σου...
Super το post σου!Έτσι όλα θα καούν μέχρι και τα συναισθήματά μας και δεν θα μείνει τίποτα!Την κουλησπέρα μου!
Τα παίρνω άσχημα μερικές φορές και ξεσπάω!
Που θα πάει όμως, θα τελειώσει και το πανηγύρι των εκλογών και όλα θα πάρουν το δρόμο τους!
Δε θέλω να ασχοληθώ άλλο με το σπορ!
Είπαμε!
Σ Ε Ξ, πολύ, πολύ καλύτερο θέμα!;)
Δημοσίευση σχολίου