Ο Αύγουστος του Ε.Σ.Υ

"Θύμα των τραγικών ελλείψεων προσωπικού, της γραφειοκρατίας και των αγκυλώσεων στο ΕΣΥ, έπεσε ένας 17χρονος μαθητής από τον Εβρο, που έχασε το δεξί του πόδι έπειτα από τροχαίο ατύχημα και περιπλάνηση δέκα ωρών από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.
Οπως καταγγέλλουν οι οικείοι του, το ασθενοφόρο που τον μετέφερε αρχικά από τα Δίκαια του Εβρου στο νοσοκομείο Διδυμοτείχου άργησε 50 λεπτά, καθώς δεν υπήρχε συνοδός γιατρός. Εκεί, χρειάστηκε να περάσει άλλη μιάμιση ώρα μέχρι οι γιατροί να αποφασίσουν τη μεταφορά του στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, αλλά εκεί ο τραυματίας και οι συγγενείς του δοκίμασαν τη μεγαλύτερη έκπληξη.
Οπως αναφέρουν, το περιστατικό δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί, αφού και οι τέσσερις αγγειοχειρουργοί του νοσοκομείου βρίσκονταν σε άδεια! Τελικά αποφασίστηκε η μεταφορά του 17χρονου στη Θεσσαλονίκη και στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, όπου έφτασε περισσότερες από δέκα ώρες μετά το ατύχημα. Εκεί οι γιατροί τον εισήγαγαν στο χειρουργείο, όπου ύστερα από πολύωρη επέμβαση, διαπίστωσαν ότι ήταν πλέον πολύ αργά, και πως πρέπει να ακρωτηριάσουν το δεξί του πόδι."
Πηγή: Ethnos.gr

"Κλειστόν λόγω διακοπών"
Μια μικρή, καθημερινή ιστορία, από τις τόσες που συμβαίνουν κάθε χρόνο, από εκείνες που πολλές φορές περνάνε στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων, καθώς υπάρχουν πιο σημαντικά θέματα, όπως: οι εκλογές, η υγεία του Παναθλιότατου και οι διακοπές της Βανδή!
Ένα 17 χρονο παιδί έχασε το πόδι του λοιπόν, πολύ τυχερό που δεν έχασε τη ζωή του!
Τον Αύγουστο η δουλειά στα νοσοκομεία δεν είναι λιγότερη, είναι περισσότερη, γιατί αν και τα τακτικά χειρουργεία σταματούν, οι μετακινήσεις των πολιτών- και κατ' επέκταση τα τροχαία- είναι περισσότερες και οι τουρίστες αυξάνουν κατακόρυφα τον πληθυσμό ορισμένων περιοχών. Άνθρωποι είναι και αυτοί και ασθενούν!
Όμως τα νοσοκομεία αδειάζουν...
Μόνο οι ασθενείς και το ταλαίπωρο νοσηλευτικο-βοηθητικό προσωπικό μένουν πίσω και προσπαθούν οι μεν να επιζήσουν του Αυγούστου και οι δε να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς διοικητική υποστήριξη, χωρίς υλικά (κλείνουν και οι φαρμακευτικές εταιρίες) και πολύ συχνά χωρίς εξειδικευμένους γιατρούς!
Αυτός είναι ο 16ος Αύγουστος που εργάζομαι ως νοσηλεύτρια.
Είναι πάντα ένας μήνας άγχους και σπάσιμου νεύρων. Ένας μήνας ελλείψεων, καθυστερήσεων, αναβολών και ματαιώσεων. Ένας μήνας δύσκολος.
Τα μπάνια του λαού. Χα!
Μόνο στην Ελλάδα τα πάντα σταματούν να κινούνται "λόγω διακοπών"!
Και κανείς δε μοιάζει να καταλαβαίνει ότι ακόμα και τον Αύγουστο η γη συνεχίζει να γυρίζει, οι άνθρωποι να αρρωσταίνουν και τα νοσοκομεία να παραμένουν ανοικτά!
Εεεε, μας ακούτε;
Είναι που είναι προβληματική η κατάσταση όλο το χρόνο, γιατί να γίνεται χειρότερη "λόγω διακοπών";
Σε αυτό το άθλιο σύστημα υγείας υπάρχουν και άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά!
Χρειαζόμαστε προσωπικό, φάρμακα, υλικά, γιατρούς, διοίκηση, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα του μηχανισμού υγείας.
Τα χρειαζόματε όλο το χρόνο και τα χρειαζόματε ίσως και λίγο περισσότερο "λόγω διακοπών"!
Ουφ, τον μισώ τον Αύγουστο!