Τρίτη 29 Μαΐου 2007

Κυνηγός ή θήραμα; (αποφασίστε, επιτέλους)














Μιλούσα με ένα φίλο το μεσημέρι:

-Εσείς οι γυναίκες (εντάξει, βγαίνετε σε πολλά διαφορετικά μοντέλα)κατατάσσεστε σε 2 κατηγορίες, όσον αφορά στο φλερτ, στις κυνηγούς και στα θηράματα. Οι περισσότερες επιλέγετε το ρόλο του θηράματος και περιμένετε από τον άντρα να σας προσεγγίσει, να σας κυνηγήσει, να σας επιβεβαιώνει, να σας διεκδικεί. Αυτό που δεν ξέρετε είναι ότι έχουμε κουραστεί να κυνηγάμε και μας αρέσει όταν γίνεστε πιο "επιθετικές", όταν κάνετε εσείς την πρώτη κίνηση!


-Μα, τι λες τώρα; Αν γίνουμε κυνηγοί δε σας αρέσουμε, νιώθετε απειλή, πιστεύετε ότι χάνουμε τη θηλυκότητά μας, ότι προσπαθούμε να σας ευνουχίσουμε!


-Αυτοί που τα λεν αυτά είναι κομπλεξικοί, άκου που σου λέω! Κάθεστε και περιμένετε τον πρίγκηπα με το άσπρο άλογο που δεν έρχεται και συζητάτε (διαρκώς το ακούω τον τελευταίο καιρό) ότι δεν υπάρχουν πια άντρες!
Αμάν πιά, εδώ είμαστε, κάντε κάτι κι εσείς! Έχουν αλλάξει οι εποχές, έχετε ισότιμη θέση στην κοινωνία, πάρτε, λοιπόν και στο φλερτ πρωτοβουλία!

Με απασχόλησαν πολύ αυτές οι κουβέντες. Μα τι θέλουν οι άντρες επιτέλους;

Αν περιμένουμε να κάνουν την πρώτη κίνηση, ίσως δεν την κάνουν ποτέ, γιατί θα προλάβει άλλη, που θα τους το δώσει έτοιμο!;)

Αν τους κυνηγήσουμε οι περισσότεροι πανικοβάλλονται, νιώθουν πίεση και την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια.
Εγώ, έχω στα γονίδιά μου το ρόλο του θηράματος.
Έτσι είμαι πλασμένη, γιατί είμαι γυναίκα.
Δεν έχω αντίρρηση να πάρω πρωτοβουλία, αλλά μην περιμένετε και πολλά πράγματα. Αν χρειαστεί, θα προσπαθήσω!
Αλήθεια, ο φίλος μου ανήκει, άραγε, στη μειοψηφία ή στην πλεοψηφία;
Αγόρια, αποφασίστε τι θέλετε από μας και πείτε το μας, να ξέρουμε κι εμείς πως θα κινηθούμε!!!




3 σχόλια:

Παπαδημητρίου Σταυρούλα είπε...

Ο καθένας θέλει και κάτι άλλο, πιστεύω. Όλοι είμαστε ένα μείγμα κυνηγού θυράματος και είναι ακριβώς οι δοσολογία που κρίνει το αποτέλεσμα του ταιριάσματος με τον συγγεκριμένο άλλο ή όχι.

Πίκος Απίκος είπε...

Καλά γιατί αναγκαστικά το φλέρτ πρέπει να είναι σαφάρι, χαχαχα! Κάποιες γυναίκες βγάζουν κάτι το επιθετικό στην προσπάθειά τους να ζευγαρώσουν (έλα μωρέ τώρα όλα ζωάκια είμαστε απλά έτυχε να μας κόβει λίγο παραπάνω) παίρνουν κι ένα ύφος μπλαζέ με το τσιγαράκι σαν τον Νταλικέρη το Μήτσο. Άντε μετά να τη φλερτάρεις, γυναίκα είναι αυτή...

Προσωπικά πιστεύω ζορίζονται πολύ οι γυναίκες με την εικόνα τους στη σύγχρονη εποχή, κάτι τα κωλοπεριοδικά, κάτι οι ταινίες, κάτι το photoshop, γέμισαν τα αντρικά μας μυαλά με τέτοιες ψέυτικες ιδεατές γκόμενες. Τσαντίζονται λοιπόν και οι γυναίκες το ρίχνουν στο γυμναστήριο, βάφονται συνέχεια και το παλεύουν γενικώς να προσεγγίσουν το και καλά ιδεατό στο μυαλό του άντρα. Μετά από τόσο ζόρι είναι τόσο εξαντλημένες που άμα δεν δουν τους κοιλιακούς φέτες ή το πορτοφόλι φουσκωμένο δεν... Είναι ένας φαύλος κύκλος γενικώς...

Εγώ πλέον θέλω τη γυναίκα συνειδητοποιημένη, γλυκιά και ήρεμη να με καλμάρει η παρουσία της για να ανταπεξέλθω στον υπόλοιπο Γολγοθά της ζωής και όχι να βλαστημάω την ώρα και τη στιγμή που τη γνώρισα με τις αδιάκοπες απαιτήσεις και φωνές(να έχει κι από αυτό να μην βαριόμαστε αλλά μόνο τα Σαβ/κα ρε γμτ, χαχαχα).

Άμα τη βρω θα σου πω αν υπάρχει κι αυτό το μοντέλο, χα,χα,χα!

Ενεσούλα είπε...

Σαφάρι δεν ξέρω αν είναι, δύσκολο πάντως είναι!
Για το φλερτ στις μέρες μας λέω.
Ε, εντάξει Πικούλη μου, δε ζητάς πολλά!
Αν την βρω θα σε ενημερώσω, εντάξει;
Το ίδιο πάντως θέλουμε και τα 2 φύλα.
Να ικανοποιήσουμε το γεννετήσιο ένστικτό μας και την ανάγκη για συντροφικότητα, με εκείνον τον άλλο που μας έκανε κλικ.
Γιατί τα μπερδεύουμε δεν έχω καταλάβει!
@Πάστα, καλωσήλθες!
Ναι, δεν έχεις άδικο και τα 2 υπάρχουν μέσα μας! Στη δοσολογία χαλάει η συνταγή!