Η βιομηχανία της γέννας (μέρος Α' )

Εδώ και μέρες σκέφτομαι να γράψω κάτι για όλα αυτά που ακούω, βιώνω και... πληρώνω τον τελευταίο καιρό.
Αν νομίζετε ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα πάνε από το κακό στο χειρότερο και κλείνουν η μία πίσω από την άλλη, έχω να σας πληροφορήσω ότι υπάρχει τουλάχιστον μία, "η βιομηχανία της γέννας" θα τη βαφτίσω, που πάει πολύ καλά και δεν έχει κεσάτια!
Αυτή η επιχείρηση έχει πολλά παρακλάδια.
Δε θα πιάσω καθόλου το θέμα "εξωσωματική γονιμοποίηση", αν και το γνωρίζω πολύ καλά γιατί θα παραγίνονταν σεντόνι το ποστ και εξάλλου εμείς υπήρξαμε αρκετά τυχεροί ώστε να μη χρειαστούμε τέτοιες υπηρεσίες.
Στην Ελλάδα, λοιπόν, του 2010 η εγκυμοσύνη και ο τοκετός έχουν πάρα πολλά έξοδα, πολλά από τα οποία θεωρώ περιττά ή υπερβολικά, αλλά που σε "αναγκάζουν" να τα κάνεις, αφού επέλεξες να κάνεις παιδί και ακόμα περισσότερο αν η ηλικία σου είναι προχωρημένη (πάνω από 35), φαινόμενο όλο και συχνότερο στις μέρες μας.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης λοιπόν έχουμε:
-Επισκέψεις στο γυναικολόγο τουλάχιστον 1 φορά το μήνα και στο τέλος ανά 10ήμερο με υπέρηχο κάθε φορά και ό,τι έξοδα αυτό συνεπάγεται. [Ναι, γίνεται και στα δημόσια νοσοκομεία, φυσικά, αλλά πρέπει να έχεις οπλιστεί με τεράστια υπομονή και να ξέρεις ότι πιθανότατα η διαθεσιμότητα του γιατρού που θα επιλέξεις εξαρτάται από τη...συμπεριφορά σου απέναντί του, αν με εννοείτε ;) ]


-Στο τέλος του τρίτου μήνα έχουμε την αυχενική διαφάνεια και το papp-A (αιματολογική εξέταση) που δείχνει αν το παιδί έχει πιθανότητες για χρωμοσωματικές ανωμαλίες. Δεν είναι μια εξέταση που προσπερνάς. Εγώ, που λόγω ηλικίας θα έκανα έτσι κι αλλιώς αμνιοπαρακέντηση, γλύτωσα το αιματολογικό σκέλος και 100€!

-Αν η εξέταση δεν είναι καλή ή η ηλικία της μητέρας είναι πάνω από 35 ή συντρέχουν άλλοι λόγοι (πχ οικογενειακό ιστορικό) πρέπει να γίνει ή λήψη τροφοβλάστης που γίνεται πιο νωρίς αλλά έχει μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής και είναι πιο ακριβή ή αμνιοπαρακέντηση που θα δείξουν με σχεδόν 100% ακρίβεια ότι το παιδί δεν έχει χρωμοσωματικές ανωμαλίες.
Υπόψιν ότι ακόμα και στο νοσοκομείο αυτές τις εξετάσεις τις πληρώνεις και το ταμείο δε σου δίνει τίποτα, με την αμνιοπαρακέντηση να κοστίζει γύρω στα 500€! Αλλά, αν στην προτείνουν, μπορείς να διακινδυνεύσεις και να μην την κάνεις;

-Μετά, στο τέλος του 5ου μήνα έχουμε τον μεγάλο, ανατομικό υπέρηχο (τον λένε και β' επιπέδου). Εκεί βλέπουν τα όργανα του παιδιού αναλυτικά και αποκλείουν σοβαρές ασθένειες. Άλλη μια εξέταση που δεν μπορείς ν' αποφύγεις.


-Καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχεις αιματολογικές εξετάσεις και "επανέλαβε το θυρεοειδή, γιατί τ'αποτελέσματα είναι οριακά, κάπου υπάρχει μια φλεγμονή, ξανακάνε κι αυτή την εξέταση, κάνε μεγάλη καμπύλη γλυκόζης γιατί η μικρή είναι ασταθής (τότε γιατί μου την έγραψες;) και μια καλλιέργεια ούρων, ίσως έχεις κυστίτιδα, κίνδυνος για το παιδί, προσοχή, προσοχή!", η χαρά των μικροβιολογικών εργαστηρίων είναι οι έγκυες τελικά!

-Φτάσαμε με το καλό στο 3ο τρίμηνο και όλα πάνε καλά, αλλά οι γιατροί συνιστούν κι άλλα!
2 ακόμα μεγάλες και ακριβές εξετάσεις που πριν 2-3 χρόνια δεν υπήρχαν στην καθημερινή πράξη (και πού είστε ακόμα, εδώ υπάρχει ψωμί!).
Εμβρυικό καρδιολογικό υπερηχογράφημα (ω, ναι τόσο έχει προχωρήσει η επιστήμη!)
και τρισδιάστατο ντόπλερ 3ου τριμήνου, όπου θα μετρηθεί η αιματική ροή του πλακούντα και του ομφάλιου λώρου αλλά και των αγγείων της μήτρας. Το σπουδαίο γι αυτή την εξέταση για τους μέλλοντες γονείς δεν είναι τα καθαυτά ιατρικά αποτελέσματα, αλλά το γεγονός ότι μπορείς, ανάλογα με τη θέση του παιδιού, να δεις το πρόσωπό του με καθαρότητα φωτογραφίας και ν' αρχίσουν οι διαφωνίες για το "σε ποιον μοιάζει"!

Προσωπικά, επέλεξα να κάνω μόνο το Doppler (μεθαύριο) με συμβουλή της γιατρού μου και ν'αποφύγω το καρδιολογικό υπέρηχο, μιας και ο ανατομικός υπέρηχος έδειξε καλά την καρδούλα της μικρής μας.
Και φτάνουμε στη γέννα...
Εκεί τα πράγματα είναι σκούρα, έως κατάμαυρα οικονομικά.
Ακόμα κι αν επιλέξεις το νοσοκομείο, σίγουρα υπάρχει χρέωση, (οκ, κάποια θα επιστραφούν μετά από μήνες από το ταμείο)και πρέπει κάτι να δώσεις και στο γιατρό, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
Εκεί, αν δεν έχεις το "μέσον", θα πρέπει να υπομείνεις δωμάτια με άλλες 5, φασαρία, φοιτητές που θα σ'εξετάζουν και θα παρακολουθούν τη γέννα (κάπου πρέπει να μάθουν κι αυτοί, οκ;)
και πιθανότητα όχι την προσοχή που πιστεύεις ότι σου αξίζει αυτή τη σπουδαία στιγμή της ζωής σου.

Αν επιλέξεις ιδιωτική κλινική, δεν ξεμπερδεύεις με λιγότερα από 4000€, στην καλύτερη και οικονομικότερη των περιπτώσεων :(
Επίσης να σημειώσω ότι στην Ελλάδα έχουμε την τάση για λιγότερους φυσιολογικούς τοκετούς και περισσότερες καισαρικές (που φτάνουν πια σχεδόν το 50%) και χωρίς να αναλύσω τα υπέρ και τα κατά, θα μείνω μόνο στο ότι η καισαρική είναι πιο ακριβή, μιας και αυτό είναι το θέμα μας.

Το θέμα τώρα με τις τράπεζες φύλαξης βλαστοκυττάρων που ήταν πολύ στη μόδα τα προηγούμενα χρόνια αλλά έχει πέσει τώρα τελευταία, έχω να σας πω ότι είναι μεγάλη απάτη!
Το έχουμε ψάξει κι εγώ και ο σύντροφός μου, που είναι και βιοτεχνολόγος και καταλήξαμε στο να κάνουμε δωρεά ομφαλικού αίματος στην Ακαδημία Αθηνών, που είναι και ο μόνος τρόπος να χρησιμοποιηθεί σίγουρα αυτό το αίμα για ερευνητικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς.
Ίσως σε μερικά χρόνια να είναι σκόπιμο να φυλάσσεται το ομφαλοπλακουντιακό αίμα για το ίδιο το παιδί και για εκφυλιστικές ασθένειες, αλλά αυτό είναι ακόμα σε πρωτόγονο στάδιο.

Αυτό είναι το ένα βασικό κομμάτι της βιομηχανίας της γέννας. Το άλλο αφορά τον εξοπλισμό του μωρού, από δωμάτιο ως περίπατο, αλλά επειδή οι πρόσφατες εμπειρίες μου είναι πολλές και θα πλατιάσω, θα σας αναλύσω αυτή τη φάση της "επιχείρησης" στο επόμενο ποστ!
Συνεχίζεται...