Η βιομηχανία της γέννας (Β' μέρος)

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΜΩΡΟΥ ΚΑΙ ΜΑΜΑΣ

Και περνάμε τώρα στο άλλο μεγάλο κομμάτι - πακτωλό χρημάτων στη βιομηχανία της γέννας.
Εσύ τι νομίζεις; Ότι με τις εξετάσεις και τους γιατρούς ξεμπερδεύεις οικονομικά με αυτό το θέμα και είσαι έτοιμος να χαρείς το μωράκι σου;
Ότι το μωρό "έλα μωρέ, τι θέλει; γάλα και πάμπερς, στοργή και προδέρμ"
Απατάσαι πλάνην οικτράν αγαπητέ, μέλλοντα γονέα.
Τα πλοκάμια αυτής της επιχείρησης είναι πολλά και έχουν απλωθεί για τα καλά στις τσέπες μας.
Άσε που όλοι μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι όοοοολα αυτά είναι παραπάνω από απαραίτητα για τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού μας.
Στην αρχή ήμουν κι εγώ σχεδόν ανυποψίαστη.
Έβαζα βέβαια κάτι λεφτά στην άκρη για την προίκα του παιδιού, αλλά δεν είχα φανταστεί το εύρος και την ποικιλία των πραγμάτων που θα "χρειαζόμουν" για να υποδεχτώ τη μικρή μου πριγκίπισσα.
Ευτυχώς, λίγο το ότι είχα στην ντουλάπα μου αρκετά ελαστικά ρούχα, λίγο το ότι δεν έχω πάρει πολλά κιλά, δε χρειάστηκε ν' αγοράσω παρά 1 τζιν εγκυμοσύνης και από εκεί τουλάχιστον δεν είχαμε σπατάλες.
Συμβουλή μου είναι ν' αποφύγετε τα ρούχα εγκυμοσύνης που θα είναι άχρηστα μετά και είναι και πανάκριβα και να βολευτείτε με φόρμες και φαρδιές μπλούζες που φοριούνται και αργότερα.

Εάν έχετε να ετοιμάσετε το δωμάτιο του παιδιού, καλό είναι να γίνει πριν το τρίτο τρίμηνο, γιατί μετά οι κινήσεις δυσκολεύουν.
Και σε αυτό το κομμάτι μπορεί να ξεφύγει η κατάσταση οικονομικά.
Προσωπικά ξόδεψα το μίνιμουμ με ένα βάψιμο του δωματίου, κουρτίνες, ωραιότατες, από τη λαϊκή και φτηνές μπορντούρες από το Τζάμπο με τις οποίες στόλισα και την ντουλάπα.
Θέλετε να δείτε;

Τώρα, ξέρω ότι πολλοί θεωρούν γρουσουζιά να ετοιμάσουν το δωμάτιο πριν τη γέννηση του μωρού, αλλά σκεφτείτε ότι αν περιμένετε να το κάνετε στο τέλος της κύησης δεν υπάρχει αντοχή και μετά ίσως δεν θα υπάρχει χρόνος. Ε, και δε γίνεται να βάλεις το μωρό σε δωμάτιο που μυρίζει μπογιά, έτσι δεν είναι;

Φτάνω λοιπόν στον 7ο και κάπου εκεί μου λένε ότι πρέπει να ετοιμάσω τη βαλίτσα για το μαιευτήριο, αλλά και τα απαραίτητα για τις πρώτες εβδομάδες του παιδιού.

Μπαίνω σε διάφορα σάιτ για να ενημερωθώ και ξεκινάω μπερδεμένη την περιήγησή μου στα μαγαζιά της πόλης με βρεφικά είδη.
Πελαγώνω!
Μου δίνουν λίστες, καταλόγους, συμβουλές, τιμές από καλούτσικες ως εξωφρενικές με μπερδεύουν, με ζαλίζουν, με φορτώνουν με ένα σωρό προσπέκτους και φυλλάδια και η ταλαίπωρη έγκυος καταλήγει 2 εβδομάδες μετά (ε, 1-2 μαγαζιά τη φορά, δε γίνεται αλλιώς) με ένα βαρύ πάκο χαρτιά, ένα στυλό και ένα σημειωματάριο να προσπαθεί με τη βοήθεια του εξίσου άσχετου συντρόφου της να καταλήξει στο τι θα πάρει και από που.
Ένα σωρό μικροπράγματα που χρειάζονται σε διάφορες φάσεις του παιδιού (ύπνο, φαγητό, μπάνιο, βόλτα, χαλάρωση, παιχνίδι, ντύσιμο κτλ) και σε διάφορες ποσότητες (πάρε τουλάχιστον 6 μπιμπερό, 10 πάνες, 3 σελτεδάκια, 10 εσώρουχα κτλ)
Άσε που υπάρχουν και ένα σωρό άγνωστες λέξεις: Σελτεδάκια, πάνα χασεδένια, φανελένια, πικέ, πάντα, σιφινιέρα ή συρταριέρα (αυτό το κατάλαβα!), θήλαστρο, πιάστρα, αποστειρωτής και άλλα που στα λένε πότε έτσι και πότε αλλιώς για να σε μπερδέψουν και να τα πάρεις διπλά!

Συνωμοσία!
Άσε τα διλήμματα!
Λίκνο ή καλαθούνα; Ρηλάξ ή πορτ μπεμπέ; Καρότσι πολυμορφικό ή απλό; Με 3 ή τέσσερις ρόδες; Με ή χωρίς κάθισμα αυτοκινήτου; Το κάγκελο της κούνιας να βγαίνει ή όχι; Κουβέρτα ή πάπλωμα; Πάρκο ή παρκοκρέβατο; Μπιμπερό με θηλή καουτσούκ ή σιλικόνης; Και, και, και... ο κατάλογος είναι μακρύς και όλο καινούρια ερωτηματικά προκύπτουν, ενώ η τσέπη αδειάζει και αδειάζει.

Ο μεγάλος προβληματισμός είναι για τα μεγάλα αντικείμενα που είναι και τα πιο ακριβά.
Σκεφτείτε τι πραγματικά έχετε ανάγκη και δεχτείτε κάθε συμβουλή, αλλά και κάθε τι που θα σας δώσουν φίλοι και συγγενείς που έκαναν πρόσφατα παιδάκι και δεν το χρειάζονται πια.
Εγώ, ευτυχώς έχω την κολλητή μου και μαμά της μέλλουσας βαφτιστήρας μου που είναι τώρα 5 μηνών, και από την οποία εφοδιάστηκα ότι δε χρειάζεται πια, πχ την καλαθούνα.

Τι, πειράζει που καμάρι σας θα φοράει και θα χρησιμοποιεί μεταχειρισμένα; Η γνώμη μου είναι ότι όλα αυτά τα μωρουδιακά που είναι για πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε χρήση, πρέπει να ανακυκλώνονται, όσες φορές είναι δυνατόν. Και σας το λέω εγώ, το τέρας σπατάλης και υπερκαταναλωτισμού!

Πάντως, η ποικιλία στην αγορά είναι μεγάλη, όλα τα μωρουδιακά είναι τρομερά χαριτωμένα και το πιο πιθανό είναι ότι σπατάλες θα γίνουν, ειδικά στο πρώτο μωράκι της οικογένειας.
Αυτή η βιομηχανία στηρίζεται κατά πολύ στο συναίσθημα.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε και το θέμα "δώρο".
Όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας έχει χρειαστεί να κάνουμε δώρο σε νεογέννητο και προβληματιστεί για το τι θα ήταν πιο χρήσιμο ή καταλληλότερο για το συγκεκριμένο μωρό, ανάλογα της υποχρέωσης που έχουμε και των οικονομικών μας βέβαια.
Κι εγώ, μέχρι τώρα, ποτέ δεν ήμουν σίγουρη αν αυτό που πήρα είναι είναι το "σωστό", εκτός κι αν είχα την άνεση να ρωτήσω.

Κατέληξα λοιπόν ότι καλύτερο είναι για το δικό μου παιδί να κάνω λίστα δώρων από ένα μαγαζί με μεγάλη ποικιλία και σχετικά καλές τιμές και να βάλω σε αυτήν πράγματα της επιλογής μου, φτηνά ή και ακριβότερα και αν με ρωτήσουν να τους δίνω αυτή την επιλογή.
Έχω "μοιράσει" ήδη τα ακριβότερα σε παππούδες, αδερφή και κολλητές, χαχαχα.

Αναρωτιέμαι, μετά από όλα αυτά αν οι τράπεζες δίνουν "μωροδάνειο" και με τι επιτόκιο!
Όπως και να 'χει, με δανεικά, μεταχειρισμένα, δώρα, κάπως θα τα βγάλουμε πέρα πάλι, και δεν παύει, η απόφαση να κάνουμε παιδί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται να είναι η καλύτερη της ζωής μας.