Ρόδος (ο δικός μου ταξιδιωτικός οδηγός) Μέρος 1ο

Ιούνιος 2008.
Ο καλός μου υπηρετεί στη Ρόδο και αφού δε γίνεται να πάρει ακόμα άδεια, δράττομαι της ευκαιρίας της δικής μου για να πάω εκεί, μιας και έχω όλα τα κατάλληλα κονέ, καθώς εκεί μένει μια πολύ καλή μου φίλη.
Κατερίνα, παλιά μου φίλη και συμφοιτήτρια, δεν ξέρω πραγματικά πως να σ' ευχαριστήσω για τη φιλοξενία, τις διευκολύνσεις και την αγάπη που τόσο απλόχερα μας προσφέρατε κι εσύ και η οικογένειά σου!

10 υπέροχες μέρες στη Ρόδο λοιπόν και αφού εκείνος δεν ήταν κάθε μέρα μαζί μου (αν και τα καταφέραμε να βρεθούμε όλες τις μέρες έστω και για 5 λεπτά!) είχα το χρόνο να περπατήσω, να οδηγήσω και γενικά να γυρίσω σχεδόν όλο το νησί και να συλλέξω αρκετές εμπειρίες για να μοιραστώ μαζί σας.

Κατ' αρχάς, η Ρόδος είναι ένα από τα ομορφότερα νησιά του κόσμου!
Μην το ξεχνάμε και μην το υποτιμάμε εμείς οι Έλληνες, επειδή είναι κοντά. Για τους ξένους είναι συχνά ένας προορισμός ονειρικός κι εξωτικός, όπως ακούγονται στ' αυτιά μας προορισμοί όπως: Μπαλί, Σεϋχέλλες, Μαυρίκιος, Καραϊβική κτλ. Και έτσι είναι! Δεν έχει τίποτα απολύτως να ζηλέψει από τους προαναφερθέντες προορισμούς, μη σας πω ότι τους νικάει και στα σημεία!
Όχι, δε σκοπεύω να ευλογήσω τα Ελληνικά μας γένια, θα πω και ό,τι στραβό παρατήρησα, απλά, πιστέψτε με, ζώντας σε μια από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου, συχνά το ξεχνάμε και υποτιμάμε τις ομορφιές του τόπου μας. Έχω ταξιδέψει αρκετά ως τώρα και θα συνεχίσω να ταξιδεύω, αλλά ποτέ δεν έπαψε να μ' εντυπωσιάζει η ομορφιά και η ποικιλομορφία των Ελληνικών τοπίων. Αλλά, ας πάψω να φλυαρώ και ας περάσω επιτέλους στο θέμα του σημερινού ποστ.

Ρόδος

Κατοικείται από τα πολύ αρχαία χρόνια. Η θέση της, το κλίμα της και οι ομορφιές της την έκαναν ένα δελεαστικό τόπο κατοικίας από τότε! Ο μύθος λέει ότι ήταν ένα δώρο του δία για τον Απόλλωνα. Αρχικά υπάρχει ως μυκηναϊκή αποικία, μετά ιδρύονται 3 πόλεις κράτη, η Ιαλυσός, η Κάμειρος και η Λίνδος (ερείπια και των 3 σώζονται ως τις μέρες μας και είναι επισκέψιμοι αρχαιολογικοί χώροι), που ενώνονται αργότερα και παίρνουν τ' όνομα "Ρόδος".
Το κλίμα της είναι πολύ μαλακό, με πολύ μεγάλα ποσοστά ηλιοφάνειας, δεν είναι τυχαίο ότι ονομάστηκε το νησί του Απόλλωνα, θεού του Ήλιου.
Τους καλοκαιρινούς μήνες ένα γλυκό βοριαδάκι κάνει τη ζέστη πολύ ανεκτή και σε συνδυασμό με το αρκετό πράσινο του νησιού, τα βράδια είναι δροσερά και ευχάριστα.
Κουνούπια όμως βρε παιδιά!
Πάρα πολλά και πολύ επιθετικά, υπάρχουν παντού και είναι ανθεκτικά.
Προσοχή!Μην πάτε Ρόδο χωρίς το αντικουνουπικό σας!
Αν και νησί των Δωδεκανήσων λοιπόν, χωρίς μεγάλα ποσοστά βροχής, έχει πολύ πράσινο, προφανώς επειδή το έδαφος έχει αρκετά υπόγεια ύδατα.

Η πόλη της Ρόδου

Είναι χτισμένη στο βορειότερο σημείο του νησιού.

Από ψηλά, στο "Μόντε Σμιθ", όπου βρίσκεται και η Ακρόπολη μπορείς να δεις τη θάλασσα και από τις δύο πλευρές.
Πολύ όμορφο και γραφικό λιμάνι και η πόλη σύγχρονη, με καλή αγορά, με όλες τις σύγχρονες αλυσίδες καταστημάτων, όμορφα, νεοκλασικά κτήρια και... σχεδόν καλή σηματοδότηση!
Αν έχεις καλή αίσθηση προσανατολισμού, μάλλον θα βρεις το μέρος που θες να πας, γιατί αν στηριχτείς σε οδηγίες από τους ντόπιους... κάηκες!, αλλά αυτό θα το αναλύσουμε στο επόμενο ποστ!

Σε όλη τη σύγχρονη πόλη η στάθμευση είναι ελεγχόμενη και με εισητήριο, αλλά μόνο για τις ώρες λειτουργίας των καταστημάτων, που όμως είναι αρκετά τσουχτερό: 1,5 € την ώρα!!!

Tο highlight της πόλης της Ρόδου είναι φυσικά η παλιά, μεσαιωνική πόλη, περιφραγμένη με καλοδιατηρημένα τείχη.

Η παλιά πόλη, των Ιπποτών του μεσαίωνα, είναι πολύ μεγάλη και εκτός από τα κεντρικά σημεία με τα μαγαζιά, τα εστιατόρια και τις καφετέριες, έχει και ένα εκτεταμένο δίκτυο από βοτσαλοστρωμένα καλντερίμια. Εκεί μεταξύ κατοικιών, μαγαζιών κτλ βρίσκονται και τα μπορντέλα του νησιού!
Διάφορες πύλες, άλλες ανοικτές σε οχήματα και άλλες όχι, με προμαχώνες, γέφυρες και κήπους σε οδηγούν σε έναν άλλο κόσμο, μια άλλη εποχή.

Αξιοθέατα της περιοχής, που κάθε πρωί είναι γεμάτη από τις (π)ορδές των τουριστών από τις κρουαζιέρες, είναι το Παλάτι των Ιπποτών (οδηγεί σε αυτό ο Δρόμος των Ιπποτών), το Αρχαιολογικό Μουσείο (μεσαιωνικό νοσοκομείο ήταν) και ο τούρκικος ναός με το μιναρέ και τη μουσουλμανική βιβλιοθήκη απέναντι.
Εκεί , ένα βράδυ που επιστρέφαμε από το σινεμά, είχαμε μια spooky εμπειρία, καθώς περπατούσαμε στα μισοφωτισμένα, ερημικά σοκάκια, λες και είμαστε στα σκηνικά ταινίας εποχής, όπως πχ "Ο Τζακ, ο Αντεροβγάλτης", μπρρρ!
Μέχρι να βγούμε σε γνωστό σημείο, κρατούσα το ταίρι μου σφιχτά από το χέρι και η καρδιά μου χτυπούσε σα τρελή από το φόβο (όχι πως εκείνος ήταν πιο θαρραλέος, απλά κρατούσε τα προσχήματα, χαχαχα).

Από φαγητό και βραδυνή διασκέδαση, οι επιλογές είναι πολλές και για όλα τα βαλάντια.
Σουβλάκι και παγωτό είναι τ' αγαπημένα εδέσματα των Ροδίων, αλλά και των επισκεπτών.
Από σουβλατζίδικα θα ξεχωρίσω τον "Αυγουστίνο" στα "100 μαγαζιά", το καλύτερο παγωτό που έφαγα δεν ήταν από το φημισμένο "Mike's", αλλά από το "Vienna", ευθεία κάτω από την Ακαδημία.
Η καλύτερη καφετέρια είναι το "Μπουντουάρ", στην οδό Αμερικής και πολύ καλή επιλογή για το βράδυ είναι το πλωτό "Κοντίκι" στο Νεώριο.
Η Ρόδος έχει και Καζίνο, με καλή φήμη και καταπληκτικό εστιατόριο, με ωραία θέα.
Έχει και ένα παλιό και αρκετά δημοφιλές Ενυδρείο, το πρώτο της Ελλάδας.
Πολλά πάρκα, ανάσες δροσιάς στην πόλη, και δρόμοι πλακόστρωτοι με δέντρα, που συχνά δεν αφήνουν τον καυτό ήλιο να φτάσει ως κάτω.

Άλλα γνωστά σημεία της πόλης είναι: Η "Έλλη", "Τα εκατό μαγαζιά", η "Ακαδημία", το "Μαντράκι", το "Δημαρχείο" κα.
Θα επανέλθω με επόμενο ποστ για τις παραλίες, τ' αξιοθέατα και τους ανθρώπους της Ρόδου.
Σεντόνι το ποστ, αλλά τι να κάνω; Είχα πολλά να πω! Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμα και ενδιαφέροντα, αν επιλέξετε τη Ρόδο για προορισμό διακοπών!