Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

Δεν είσαι φίλος, ρε!


Ο διαδικτυακός μου φίλος Αντώνης και ο φίλος -γενικά- Τζονάκος με κάλεσαν να γράψω κάτι για τη φιλία.
Κάπου τον Ιούλιο είχα κάνει ένα ποστ γι αυτό το θέμα, το οποίο είναι-->ΕΔΩ για όποιον θέλει να το διαβάσει, αλλά υποσχέθηκα να γράψω κάτι ακόμα.

Στη μέχρι τώρα ζωή μου έχω ευλογηθεί με πολλούς, αληθινούς φίλους. Με κάποιους στην πορεία χαθήκαμε, κάποιοι με πλήγωσαν και κάποιοι είναι μακριά και δεν επικοινωνούμε τόσο συχνά όσο θα ήθελα. Είχα την ατυχία να χάσω και μια φίλη από καρκίνο πέρισυ, σε λίγο θα είναι ένας χρόνος...:(
love my friends
Για μένα οι φίλοι είναι ένα πολύ σπουδαίο κομμάτι της ζωής μου και πάντα προσπαθώ να είμαι κοντά τους, όπως και όποτε μπορώ.

Επίσης, πάντα ήθελα να είμαι φίλη με τον εκάστοτε αγαπημένο μου, δε μπορώ να διανοηθώ να έχω σχέση με κάποιον που δεν θα τον διάλεγα και για φίλο.

Η φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας πιστεύω ότι υπάρχει, αλλά δεν είναι πολύ εύκολη.
Έχω πολύ στενούς φίλους άντρες, αλλά συνήθως πάντα υπάρχει από τη μία ή και από τις δύο πλευρές ένας λανθάνων ερωτισμός που για χ,ψ λόγους δεν μπόρεσε ή δεν έπρεπε να εκδηλωθεί.
Αν ξεπεραστεί αυτό όμως μια βαθιά και ειλικρινής φιλία εδραιώνεται!
Αυτό μου πήρε αρκετά χρόνια για να το συνειδητοποιήσω...

Σήμερα λέω, πάντως να γράψω για το ποιους ΔΕΝ θεωρώ φίλους μου, έτσι για να χειριστώ το θέμα από την ανάποδη!
Λοιπόν:

- Φίλος δεν είναι εκείνος που με πατρονάρει και με κριτικάρει ανηλεώς. Δεν έχω ανάγκη την κριτική, αλλά τη συμπαράστασή του.
- Φίλος δεν είναι εκείνος δεν με ακούει ουσιαστικά, πολύ απασχολημένος να απαντήσει σε αυτό που νομίζει ότι θα πω!
- Φίλος δεν είναι εκείνος που λέει τα μυστικά μου και διαδίδει κακοήθειες, πίσω από την πλάτη μου.
- Φίλος δεν είναι εκείνος που μου λέει ψέμματα, σε σοβαρά θέματα.
- Φίλος δεν είναι εκείνος που με κολακεύει για να μη με πληγώσει ή -ακόμα χειρότερα- για να ωφεληθεί κάτι.
- Φίλος δεν είναι εκείνος που δε διασκεδάζει, δεν περνάει καλά και δε γελάει μαζί μου.

- Φίλος δεν είναι εκείνος που συμμετέχει στις χαρές μου, αλλά εξαφανίζεται σε κάθε δύσκολη, στενάχωρη στιγμή.
- Φίλος δεν είναι εκείνος που δεν προσπαθεί να είναι εκεί για μένα, με όποιο τρόπο μπορεί, όταν τον χρειάζομαι.
true friends.
...γιατί, φίλος είναι όλα τα αντίθετα!

Εγώ λέω: "Αν δε μπορείς να είσαι αληθινός φίλος για κάποιον, τότε μην υποκρίνεσαι ότι είσαι".
Έτσι δεν είναι;

Να καλέσω κι εγώ με τη σειρά μου τις καινούριες μου φίλες Dreamer και Δηιάνειρα να γράψουν, αν θέλουν για τη φιλία.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δύσκολο πράγμα να αποκτήσεις φίλους σήμερα. Όσοι γνωρίζω φοβούνται να κάνουν φίλους, να ανοιχτούν από τό μηδέν. Χρησιμοποιώντας πάντα γελοίες δικαιολογίες. Κρίμα, γιατί ο άνθρωπος είναι πιο μόνος από ό,τι φαντάζεται χωρίς φίλους. Και κάθε μία ηλικία απαιτεί κι άλλους φίλους, κατ'εμέ.
Καλή σου μέρα.

Swell είπε...

Καλημέρα σοφή Ενεσούλα!

αντωνης είπε...

Καλημερα Ενεσουλα! Ευχαριστω.
Με τα περισσοτερα απο οσα εγραψες συμφωνω.

tzonakos είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο και εύστοχο.
Ακόμα κι αν δεν μπορείς να πείς τι ειναι φίλος, ξέροντας τι ΔΕΝ είναι φίλος αποκλείεις τις λάθος "φιλίες" και σου μένουν οι σωστές.
Εξυπνο Ενεσούλι :)

armiagr είπε...

Οπως εχω ξαναγραψει,η φιλια ειναι απο τα δυσκολοτερα πραγματα στη ζωη ενος ανθρωπου!Ειναι δυσκολο να βρεις την αληθινη και ευκολο να βρεις την εφημερη.Ωστοσο αυτο που θελω να πω σχετικα την αναρτηση σου,περα απο το γεγονος οτι συμφωνω,ειναι στο σημειο που γραφεις,πως φιλος δεν ειναι αυτος που ειναι μαζι στη στη χαρα,αλλα στη στενοχωρια εξαφανιζεται!Θα συμφωνησω σαφεστατα.Ωστοσο,αυτο που εχω συνειδητοποιησει ειναι το ακριβως ατιθετο.Φιλος δεν ειναι αυτος που σε παρηγορει στη στενοχωρια,και δε χαιρεται στη χαρα σου!
Λογια παρηγορητικα λιγο πολυ ολοι μπορουμε να βρουμε,ειτε τα πιστευουμε ειτε οχι.Το να χαρεις ομως,πραγματικα με τη χαρα του αλλου,και να μην τον φθονεις,αυτο ειναι για μενα το δυσκολοτερο και το χαρακτηριστικο του αληθινου φιλου!
Την Καλημερα μου!

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξερω γιατι δυσκολευονται οι πιο πολλοι να βρουν πραγματικους φιλους. Δεν ξερω ομως κ γιατι εμενα μου ειναι τοσο ευκολο να υπερηφανευομαι οτι εχω δυο τρεις πολυ αληθινους...
Δεν ξερω πως μπορεις να εισαι σιγουρος οτι ξερεις τον αλλον τοσο καλα ωστε να ξερεις οτι θα ειναι διπλα σου...απλα ελπιζεις.

Ενεσούλα είπε...

@demon, φυσικά, κάθε ηλικία απαιτεί άλλους φίλους. Συνήθως στα 30+ δε μπορούμε να είμαστε το ιδίο φίλοι με τους κολλητούς από το σχολείο.

@Τζονάκο, ευχαριστώ, πήρα από το δάσκαλό μου.:Ρ

@Άρμια, σωστή η παρατήρησή σου. Τώρα που το σκέφτομαι έχεις πολύ δίκιο. Εξάλλου είναι γνωστό ότι εμείς οι έλλληνες είμαστε τρομολάγνοι και εραστές της λύπης (του άλλου, φυσικά)!

Φιλιά πολλά σε όλους

Ανώνυμος είπε...

ανταποκρίθηκα και εγώ :)

http://diianeira.wordpress.com/2008/02/26/sentoni/