Μάλλον είσαι νοσηλεύτρια αν... (31 λόγοι, από τους πολλούς)

1. Έχεις κονκάρδα που γράφει : "Nurses, here to save your ass, not kiss it!" (εγώ το έχω πει σε γιατρό πάντως!)

2. Έχεις παρκάρει σε θέση "για γιατρούς μόνο" και μάλιστα έχεις χτυπήσει και την πινακίδα.
3. Πιστεύεις ότι κάποιοι ασθενείς είναι ζωντανοί μόνο γιατί είναι παράνομο να τους σκοτώσουμε.
4. Αναγνωρίζεις ότι δε μπορείς να θεραπεύσεις την ηλιθιότητα.

5. Έχεις τουλάχιστον 3 στυλό δώρα από φαρμακευτικές εταιρίες, με ονόματα φαρμάκων.
6. Πιστεύεις ότι πρέπει να υπάρχει ένα ιδιαίτερο μέρος στην κόλαση γι αυτόν που εφηύρε το κουδουνάκι κλήσης.
7. Πιστεύεις ότι δεν πρέπει να λες "δε μπορεί να γίνει χειρότερα" γιατί θα προκαλέσεις τη μοίρα να σου δείξει ότι μπορεί!
8. Πλένεις τα χέρια σου πριν πας στην τουαλέτα. (Πάντα όμως)


9. Πιστεύεις ότι το γλωσσοπίεστρο μπορεί άνετα να χρησιμοποιηθεί ως κουτάλι.
10. Το να τρως ποπκορν πάνω σε ένα καθαρό μπόνερ (υποσέντονο) είναι για σένα απολύτως φυσιολογικό.
11. Έχεις εκτεθεί σε τόσες ακτινογραφίες που έχεις φτάσει να το θεωρείς μέθοδο αντισύλληψης.
12. Έχεις ακούσει ασθενή με πίρσινγκ, σκουλαρίκια και τατουάζ να λέει ότι φοβάται τις ενέσεις!
13. Έχεις βάλει στοίχημα για τα όρια αλκοόλ στο αίμα κάποιου.

14. Πιστεύεις ότι είναι πολύ βολικό που δεν έχεις να σκεφτείς τι να φορέσεις κάθε μέρα στη δουλειά. (μεγάλη άνεση!)
15. Έχεις πει κάποτε σε ασθενή σε σύγχυση ότι το όνομά σου είναι κάποιας συναδέλφου (που συνήθως αντιπαθείς φυσικά) και να φωνάζει όποτε χρειάζεται κάτι! (ω, ναι και αυτό έχει συμβεί πολλάκις, πιστέψτε με!)
16. Η κύστη σου έχει τη δυνατότητα να διαταθεί σε μέγεθος μπάλας του μπάσκετ. (Έχουν βγει πολλές βάρδιες χωρίς επίσκεψη στην τουαλέτα, λόγω έλλειψης χρόνου)
17. Έχεις δει στην καριέρα σου πιο πολλά πέη απ' όσα μια πόρνη θα μπορούσε να ονειρευτεί! (Μη σου πω τα έχεις πλύνει κιόλας!)

18. Δεν πιστεύεις ότι όλοι οι ασθενείς είναι ενοχλητικοί...μερικοί είναι αναίσθητοι!
19. Η οικογένεια και οι φίλοι σου αρνούνται να παρακολουθήσουν μαζί σου ιατρικά σήριαλ γιατί όλη την ώρα διορθώνεις τα λάθη και υποδεικνύεις τις ακτινογραφίες που είναι ανάποδα.

20. Δεν ενοχλείσαι από το αίμα, εκτός κι αν είναι το δικό σου.
21. Ορκίζεσαι ότι θα κάνεις τατουάζ στο στήθος σου τη φράση "μην με ανατάξετε", σύντομα. (Εγώ πάντως έχω κάνει την επιθυμία μου αυτή γνωστή σε όλους)
22. Το να συζητάς για ακρωτηριασμούς σε ένα γκουρμέ δείπνο σου φαίνεται απολύτως φυσιολογικό. (Και οποιαδήποτε αηδιαστική συζήτηση αφήνει την όρεξή σου ανέπαφη)
23. Μπορείς να φας οπουδήποτε, αρκεί να μπορείς να καθήσεις.

24. ¨Καλή φάση!" θεωρείς να συμβεί μια καρδιακή ανακοπή την ώρα της αλλαγής βάρδιας.
25. Πιστεύεις ότι τα αντικαταθλιπτικά θα έπρεπε να υπάρχουν και σε μορφή σπρέι.
26. Πιστεύεις ότι τα "φτωχά γονίδια" θα έπρεπε να είναι αναγνωρισμένη διάγνωση.
27. Πιστεύεις ότι θα έπρεπε να απαιτείται ειδική άδεια για αναπαραγωγή.
28. Είσαι έτοιμη να κάνεις κάθε είδους ξόρκια κάθε φορά που κάποιος θα τολμήσει να ξεστομίσει τη φράση: "αα, είναι πολύ ήσυχα σήμερα, ε;"
29. Πάντα ήθελες να γράψεις ένα βιβλίο με τίτλο : "Αυτοκτονία:κάντο σωστά την πρώτη φορά" . (Το έχω πει σε ποστ αυτό!)

30. Είχες τουλάχιστον ένα ασθενή που σε κοίταξε στα μάτια και σου είπε: "δεν έχω ιδέα πως χώθηκε εκεί μέσα"
31. Χρειάστηκε να φύγεις γρήγορα από το δωμάτιο ασθενούς πριν σε πιάσει ακατάπαυστο γέλιο.

Αυτά τα ολίγα βρήκα, μετέφρασα και μεταφέρω γιατί τα βρήκα αληθινά και αστεία. Φυσικά η λίστα θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη...

Η βιομηχανία της γέννας (Β' μέρος)

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΜΩΡΟΥ ΚΑΙ ΜΑΜΑΣ

Και περνάμε τώρα στο άλλο μεγάλο κομμάτι - πακτωλό χρημάτων στη βιομηχανία της γέννας.
Εσύ τι νομίζεις; Ότι με τις εξετάσεις και τους γιατρούς ξεμπερδεύεις οικονομικά με αυτό το θέμα και είσαι έτοιμος να χαρείς το μωράκι σου;
Ότι το μωρό "έλα μωρέ, τι θέλει; γάλα και πάμπερς, στοργή και προδέρμ"
Απατάσαι πλάνην οικτράν αγαπητέ, μέλλοντα γονέα.
Τα πλοκάμια αυτής της επιχείρησης είναι πολλά και έχουν απλωθεί για τα καλά στις τσέπες μας.
Άσε που όλοι μας έχουν κάνει να πιστεύουμε ότι όοοοολα αυτά είναι παραπάνω από απαραίτητα για τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού μας.
Στην αρχή ήμουν κι εγώ σχεδόν ανυποψίαστη.
Έβαζα βέβαια κάτι λεφτά στην άκρη για την προίκα του παιδιού, αλλά δεν είχα φανταστεί το εύρος και την ποικιλία των πραγμάτων που θα "χρειαζόμουν" για να υποδεχτώ τη μικρή μου πριγκίπισσα.
Ευτυχώς, λίγο το ότι είχα στην ντουλάπα μου αρκετά ελαστικά ρούχα, λίγο το ότι δεν έχω πάρει πολλά κιλά, δε χρειάστηκε ν' αγοράσω παρά 1 τζιν εγκυμοσύνης και από εκεί τουλάχιστον δεν είχαμε σπατάλες.
Συμβουλή μου είναι ν' αποφύγετε τα ρούχα εγκυμοσύνης που θα είναι άχρηστα μετά και είναι και πανάκριβα και να βολευτείτε με φόρμες και φαρδιές μπλούζες που φοριούνται και αργότερα.

Εάν έχετε να ετοιμάσετε το δωμάτιο του παιδιού, καλό είναι να γίνει πριν το τρίτο τρίμηνο, γιατί μετά οι κινήσεις δυσκολεύουν.
Και σε αυτό το κομμάτι μπορεί να ξεφύγει η κατάσταση οικονομικά.
Προσωπικά ξόδεψα το μίνιμουμ με ένα βάψιμο του δωματίου, κουρτίνες, ωραιότατες, από τη λαϊκή και φτηνές μπορντούρες από το Τζάμπο με τις οποίες στόλισα και την ντουλάπα.
Θέλετε να δείτε;

Τώρα, ξέρω ότι πολλοί θεωρούν γρουσουζιά να ετοιμάσουν το δωμάτιο πριν τη γέννηση του μωρού, αλλά σκεφτείτε ότι αν περιμένετε να το κάνετε στο τέλος της κύησης δεν υπάρχει αντοχή και μετά ίσως δεν θα υπάρχει χρόνος. Ε, και δε γίνεται να βάλεις το μωρό σε δωμάτιο που μυρίζει μπογιά, έτσι δεν είναι;

Φτάνω λοιπόν στον 7ο και κάπου εκεί μου λένε ότι πρέπει να ετοιμάσω τη βαλίτσα για το μαιευτήριο, αλλά και τα απαραίτητα για τις πρώτες εβδομάδες του παιδιού.

Μπαίνω σε διάφορα σάιτ για να ενημερωθώ και ξεκινάω μπερδεμένη την περιήγησή μου στα μαγαζιά της πόλης με βρεφικά είδη.
Πελαγώνω!
Μου δίνουν λίστες, καταλόγους, συμβουλές, τιμές από καλούτσικες ως εξωφρενικές με μπερδεύουν, με ζαλίζουν, με φορτώνουν με ένα σωρό προσπέκτους και φυλλάδια και η ταλαίπωρη έγκυος καταλήγει 2 εβδομάδες μετά (ε, 1-2 μαγαζιά τη φορά, δε γίνεται αλλιώς) με ένα βαρύ πάκο χαρτιά, ένα στυλό και ένα σημειωματάριο να προσπαθεί με τη βοήθεια του εξίσου άσχετου συντρόφου της να καταλήξει στο τι θα πάρει και από που.
Ένα σωρό μικροπράγματα που χρειάζονται σε διάφορες φάσεις του παιδιού (ύπνο, φαγητό, μπάνιο, βόλτα, χαλάρωση, παιχνίδι, ντύσιμο κτλ) και σε διάφορες ποσότητες (πάρε τουλάχιστον 6 μπιμπερό, 10 πάνες, 3 σελτεδάκια, 10 εσώρουχα κτλ)
Άσε που υπάρχουν και ένα σωρό άγνωστες λέξεις: Σελτεδάκια, πάνα χασεδένια, φανελένια, πικέ, πάντα, σιφινιέρα ή συρταριέρα (αυτό το κατάλαβα!), θήλαστρο, πιάστρα, αποστειρωτής και άλλα που στα λένε πότε έτσι και πότε αλλιώς για να σε μπερδέψουν και να τα πάρεις διπλά!

Συνωμοσία!
Άσε τα διλήμματα!
Λίκνο ή καλαθούνα; Ρηλάξ ή πορτ μπεμπέ; Καρότσι πολυμορφικό ή απλό; Με 3 ή τέσσερις ρόδες; Με ή χωρίς κάθισμα αυτοκινήτου; Το κάγκελο της κούνιας να βγαίνει ή όχι; Κουβέρτα ή πάπλωμα; Πάρκο ή παρκοκρέβατο; Μπιμπερό με θηλή καουτσούκ ή σιλικόνης; Και, και, και... ο κατάλογος είναι μακρύς και όλο καινούρια ερωτηματικά προκύπτουν, ενώ η τσέπη αδειάζει και αδειάζει.

Ο μεγάλος προβληματισμός είναι για τα μεγάλα αντικείμενα που είναι και τα πιο ακριβά.
Σκεφτείτε τι πραγματικά έχετε ανάγκη και δεχτείτε κάθε συμβουλή, αλλά και κάθε τι που θα σας δώσουν φίλοι και συγγενείς που έκαναν πρόσφατα παιδάκι και δεν το χρειάζονται πια.
Εγώ, ευτυχώς έχω την κολλητή μου και μαμά της μέλλουσας βαφτιστήρας μου που είναι τώρα 5 μηνών, και από την οποία εφοδιάστηκα ότι δε χρειάζεται πια, πχ την καλαθούνα.

Τι, πειράζει που καμάρι σας θα φοράει και θα χρησιμοποιεί μεταχειρισμένα; Η γνώμη μου είναι ότι όλα αυτά τα μωρουδιακά που είναι για πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε χρήση, πρέπει να ανακυκλώνονται, όσες φορές είναι δυνατόν. Και σας το λέω εγώ, το τέρας σπατάλης και υπερκαταναλωτισμού!

Πάντως, η ποικιλία στην αγορά είναι μεγάλη, όλα τα μωρουδιακά είναι τρομερά χαριτωμένα και το πιο πιθανό είναι ότι σπατάλες θα γίνουν, ειδικά στο πρώτο μωράκι της οικογένειας.
Αυτή η βιομηχανία στηρίζεται κατά πολύ στο συναίσθημα.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε και το θέμα "δώρο".
Όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας έχει χρειαστεί να κάνουμε δώρο σε νεογέννητο και προβληματιστεί για το τι θα ήταν πιο χρήσιμο ή καταλληλότερο για το συγκεκριμένο μωρό, ανάλογα της υποχρέωσης που έχουμε και των οικονομικών μας βέβαια.
Κι εγώ, μέχρι τώρα, ποτέ δεν ήμουν σίγουρη αν αυτό που πήρα είναι είναι το "σωστό", εκτός κι αν είχα την άνεση να ρωτήσω.

Κατέληξα λοιπόν ότι καλύτερο είναι για το δικό μου παιδί να κάνω λίστα δώρων από ένα μαγαζί με μεγάλη ποικιλία και σχετικά καλές τιμές και να βάλω σε αυτήν πράγματα της επιλογής μου, φτηνά ή και ακριβότερα και αν με ρωτήσουν να τους δίνω αυτή την επιλογή.
Έχω "μοιράσει" ήδη τα ακριβότερα σε παππούδες, αδερφή και κολλητές, χαχαχα.

Αναρωτιέμαι, μετά από όλα αυτά αν οι τράπεζες δίνουν "μωροδάνειο" και με τι επιτόκιο!
Όπως και να 'χει, με δανεικά, μεταχειρισμένα, δώρα, κάπως θα τα βγάλουμε πέρα πάλι, και δεν παύει, η απόφαση να κάνουμε παιδί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται να είναι η καλύτερη της ζωής μας.

Η βιομηχανία της γέννας (μέρος Α' )

Εδώ και μέρες σκέφτομαι να γράψω κάτι για όλα αυτά που ακούω, βιώνω και... πληρώνω τον τελευταίο καιρό.
Αν νομίζετε ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα πάνε από το κακό στο χειρότερο και κλείνουν η μία πίσω από την άλλη, έχω να σας πληροφορήσω ότι υπάρχει τουλάχιστον μία, "η βιομηχανία της γέννας" θα τη βαφτίσω, που πάει πολύ καλά και δεν έχει κεσάτια!
Αυτή η επιχείρηση έχει πολλά παρακλάδια.
Δε θα πιάσω καθόλου το θέμα "εξωσωματική γονιμοποίηση", αν και το γνωρίζω πολύ καλά γιατί θα παραγίνονταν σεντόνι το ποστ και εξάλλου εμείς υπήρξαμε αρκετά τυχεροί ώστε να μη χρειαστούμε τέτοιες υπηρεσίες.
Στην Ελλάδα, λοιπόν, του 2010 η εγκυμοσύνη και ο τοκετός έχουν πάρα πολλά έξοδα, πολλά από τα οποία θεωρώ περιττά ή υπερβολικά, αλλά που σε "αναγκάζουν" να τα κάνεις, αφού επέλεξες να κάνεις παιδί και ακόμα περισσότερο αν η ηλικία σου είναι προχωρημένη (πάνω από 35), φαινόμενο όλο και συχνότερο στις μέρες μας.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης λοιπόν έχουμε:
-Επισκέψεις στο γυναικολόγο τουλάχιστον 1 φορά το μήνα και στο τέλος ανά 10ήμερο με υπέρηχο κάθε φορά και ό,τι έξοδα αυτό συνεπάγεται. [Ναι, γίνεται και στα δημόσια νοσοκομεία, φυσικά, αλλά πρέπει να έχεις οπλιστεί με τεράστια υπομονή και να ξέρεις ότι πιθανότατα η διαθεσιμότητα του γιατρού που θα επιλέξεις εξαρτάται από τη...συμπεριφορά σου απέναντί του, αν με εννοείτε ;) ]


-Στο τέλος του τρίτου μήνα έχουμε την αυχενική διαφάνεια και το papp-A (αιματολογική εξέταση) που δείχνει αν το παιδί έχει πιθανότητες για χρωμοσωματικές ανωμαλίες. Δεν είναι μια εξέταση που προσπερνάς. Εγώ, που λόγω ηλικίας θα έκανα έτσι κι αλλιώς αμνιοπαρακέντηση, γλύτωσα το αιματολογικό σκέλος και 100€!

-Αν η εξέταση δεν είναι καλή ή η ηλικία της μητέρας είναι πάνω από 35 ή συντρέχουν άλλοι λόγοι (πχ οικογενειακό ιστορικό) πρέπει να γίνει ή λήψη τροφοβλάστης που γίνεται πιο νωρίς αλλά έχει μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής και είναι πιο ακριβή ή αμνιοπαρακέντηση που θα δείξουν με σχεδόν 100% ακρίβεια ότι το παιδί δεν έχει χρωμοσωματικές ανωμαλίες.
Υπόψιν ότι ακόμα και στο νοσοκομείο αυτές τις εξετάσεις τις πληρώνεις και το ταμείο δε σου δίνει τίποτα, με την αμνιοπαρακέντηση να κοστίζει γύρω στα 500€! Αλλά, αν στην προτείνουν, μπορείς να διακινδυνεύσεις και να μην την κάνεις;

-Μετά, στο τέλος του 5ου μήνα έχουμε τον μεγάλο, ανατομικό υπέρηχο (τον λένε και β' επιπέδου). Εκεί βλέπουν τα όργανα του παιδιού αναλυτικά και αποκλείουν σοβαρές ασθένειες. Άλλη μια εξέταση που δεν μπορείς ν' αποφύγεις.


-Καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχεις αιματολογικές εξετάσεις και "επανέλαβε το θυρεοειδή, γιατί τ'αποτελέσματα είναι οριακά, κάπου υπάρχει μια φλεγμονή, ξανακάνε κι αυτή την εξέταση, κάνε μεγάλη καμπύλη γλυκόζης γιατί η μικρή είναι ασταθής (τότε γιατί μου την έγραψες;) και μια καλλιέργεια ούρων, ίσως έχεις κυστίτιδα, κίνδυνος για το παιδί, προσοχή, προσοχή!", η χαρά των μικροβιολογικών εργαστηρίων είναι οι έγκυες τελικά!

-Φτάσαμε με το καλό στο 3ο τρίμηνο και όλα πάνε καλά, αλλά οι γιατροί συνιστούν κι άλλα!
2 ακόμα μεγάλες και ακριβές εξετάσεις που πριν 2-3 χρόνια δεν υπήρχαν στην καθημερινή πράξη (και πού είστε ακόμα, εδώ υπάρχει ψωμί!).
Εμβρυικό καρδιολογικό υπερηχογράφημα (ω, ναι τόσο έχει προχωρήσει η επιστήμη!)
και τρισδιάστατο ντόπλερ 3ου τριμήνου, όπου θα μετρηθεί η αιματική ροή του πλακούντα και του ομφάλιου λώρου αλλά και των αγγείων της μήτρας. Το σπουδαίο γι αυτή την εξέταση για τους μέλλοντες γονείς δεν είναι τα καθαυτά ιατρικά αποτελέσματα, αλλά το γεγονός ότι μπορείς, ανάλογα με τη θέση του παιδιού, να δεις το πρόσωπό του με καθαρότητα φωτογραφίας και ν' αρχίσουν οι διαφωνίες για το "σε ποιον μοιάζει"!

Προσωπικά, επέλεξα να κάνω μόνο το Doppler (μεθαύριο) με συμβουλή της γιατρού μου και ν'αποφύγω το καρδιολογικό υπέρηχο, μιας και ο ανατομικός υπέρηχος έδειξε καλά την καρδούλα της μικρής μας.
Και φτάνουμε στη γέννα...
Εκεί τα πράγματα είναι σκούρα, έως κατάμαυρα οικονομικά.
Ακόμα κι αν επιλέξεις το νοσοκομείο, σίγουρα υπάρχει χρέωση, (οκ, κάποια θα επιστραφούν μετά από μήνες από το ταμείο)και πρέπει κάτι να δώσεις και στο γιατρό, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
Εκεί, αν δεν έχεις το "μέσον", θα πρέπει να υπομείνεις δωμάτια με άλλες 5, φασαρία, φοιτητές που θα σ'εξετάζουν και θα παρακολουθούν τη γέννα (κάπου πρέπει να μάθουν κι αυτοί, οκ;)
και πιθανότητα όχι την προσοχή που πιστεύεις ότι σου αξίζει αυτή τη σπουδαία στιγμή της ζωής σου.

Αν επιλέξεις ιδιωτική κλινική, δεν ξεμπερδεύεις με λιγότερα από 4000€, στην καλύτερη και οικονομικότερη των περιπτώσεων :(
Επίσης να σημειώσω ότι στην Ελλάδα έχουμε την τάση για λιγότερους φυσιολογικούς τοκετούς και περισσότερες καισαρικές (που φτάνουν πια σχεδόν το 50%) και χωρίς να αναλύσω τα υπέρ και τα κατά, θα μείνω μόνο στο ότι η καισαρική είναι πιο ακριβή, μιας και αυτό είναι το θέμα μας.

Το θέμα τώρα με τις τράπεζες φύλαξης βλαστοκυττάρων που ήταν πολύ στη μόδα τα προηγούμενα χρόνια αλλά έχει πέσει τώρα τελευταία, έχω να σας πω ότι είναι μεγάλη απάτη!
Το έχουμε ψάξει κι εγώ και ο σύντροφός μου, που είναι και βιοτεχνολόγος και καταλήξαμε στο να κάνουμε δωρεά ομφαλικού αίματος στην Ακαδημία Αθηνών, που είναι και ο μόνος τρόπος να χρησιμοποιηθεί σίγουρα αυτό το αίμα για ερευνητικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς.
Ίσως σε μερικά χρόνια να είναι σκόπιμο να φυλάσσεται το ομφαλοπλακουντιακό αίμα για το ίδιο το παιδί και για εκφυλιστικές ασθένειες, αλλά αυτό είναι ακόμα σε πρωτόγονο στάδιο.

Αυτό είναι το ένα βασικό κομμάτι της βιομηχανίας της γέννας. Το άλλο αφορά τον εξοπλισμό του μωρού, από δωμάτιο ως περίπατο, αλλά επειδή οι πρόσφατες εμπειρίες μου είναι πολλές και θα πλατιάσω, θα σας αναλύσω αυτή τη φάση της "επιχείρησης" στο επόμενο ποστ!
Συνεχίζεται...