Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Ιστορίες από την κρύπτη. Η μέθοδος του γραμματόσημου




Όταν εμφανίστηκε η Άσπα στην τράπεζα και είδαν όλοι το φανερό ενδιαφέρον του Στέλιου για εκείνη, οι μισοί είπαν: "Λες; Μακάρι!" και οι υπόλοιποι: "Όχι πάλι!"
Ίδιος σωματότυπος (ψηλή, λεπτή, καστανή), ίδιας πανεπιστημιακής κατάρτησης, ίδια μαγκιά, "μέχρι και το όνομα μοιάζει" είπε μια κουτσομπόλα συνάδελφος.

Όλοι περίμεναν με ενδιαφέρον και περιέργεια την εξέλιξη αυτής της ιστορίας με την νεοαφιχθήσα Ασπασία, αντικείμενο του πόθου του Στέλιου, να μοιάζει με την ...προκαθήμενή της Αντωνία και η ιστορία να φαίνεται να επαναλαμβάνεται, 10 χρόνια μετά!

Έχουν περάσει ήδη 10 χρόνια όταν διορίστηκε στην τράπεζα η Τόνια.
Με πανεπιστημιακές περγαμηνές και μάστερ -παρακαλώ- στη διοίκηση επιχειρήσεων, όλοι την αντιμετώπιζαν με δέος και ένα κόμπλεξ κατωτερότητας, ίσως.
Άσε που ήταν και μια κούκλα!

Την έδωσαν στον Στέλιο να την εκπαιδεύσει, τον 30άρη όμορφο, αθλητικό Στέλιο, που μια μικρή, εκ γεννετής αναπηρία στο δεξί χέρι τον είχε κάνει πολύ ντροπαλό με τις γυναίκες.
Στο Στέλιο, που αν και απόφοιτος ΤΕΙ, ήταν ο πιο έξυπνος, ο πιο γρήγορος, ο πιο ικανός υπάλληλος της τράπεζας.

Ο Στέλιος την ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά. Εκείνη τον αντιμετώπισε φιλικά και στην αρχή δεν έδειχνε να καταλαβαίνει τη λατρεία στο βλέμμα του, την τρυφερότητα στις κινήσεις του προς εκείνη.
Ο γκρινιάρης, μονόχνωτος, "δυσκοίλιος νέος", μεταλλάσονταν κοντά της σε έναν ήρεμο, χαμογελαστό ιππότη, έτοιμο να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία της δεσποσύνης του, με στόχο να κερδίσει την καρδιά της.

Ο στρίγγλος γινόταν αρνάκι!
Οι συνάδελφοί του δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Μέχρι τότε, κάθε προσπάθεια να του βρουν νύφη είχε πέσει στο βρόντο, η μια του βρωμούσε και η άλλη του ξίνιζε, ήταν πολύ μικρός για γάμο, εξάλλου!
Είχε καταντήσει όμως πολύ δουλικός, χαλί να τον πατήσει κι εκείνη, σα βασίλισσα, καταδέχονταν πότε-πότε ένα χαμόγελο, μια τρυφερή κουβέντα.
"Τόνια, ο καημένος λιώνει για σένα, δεν τον βλέπεις; Τι θα γίνει; Θα το... αποκαταστήσεις το παληκάρι;", της έλεγαν.
"Μα, εγώ του το έχω ξεκαθαρίσει", έλεγε εκείνη. "Το Στέλιο τον βλέπω μόνο φιλικά".
Μόνο φιλικά λοιπόν, αλλά ήταν τόσο εύκολο να διεκπαιρεώνει εκείνος όλη τη γραφειοκρατία της, να της φτιάχνει καφέ, να τη φέρνει στη δουλειά με το αυτοκίνητο κι ας έκανε 20 λεπτά παραπάνω δρόμο 2 φορές τη μέρα.
Μόνο φιλικά τον έβλεπε και δεν ήθελε να τον πληγώσει, γι αυτό βγαίνανε πότε- πότε για φαγητό ή πήγαιναν εκδρομές, με άλλους πάντα και ήταν τόσο φυσικό να πληρώνει ο Στέλιος, αφού επέμενε, κάθε φορά!
Μόνο φιλικά, γι αυτό όταν είχε ερωτική απογοήτευση έτρεχε στην αγκαλιά του να κλαφτεί και να ζητήσει παρηγοριά και κατανόηση.

Ο καημένος ο Στέλιος, έπαιρνε τα ψίχουλα που η Τόνια του έδινε και δε ζητούσε τίποτα παραπάνω, μόνο που έλπιζε κρυφά ότι κάτι θ' άλλάξει, ότι εκείνη θα δει ότι είναι γραφτό να γίνουν ζευγάρι και ήθελε απλά να μείνει κοντά, μέχρι εκείνη να καταλάβει, επιτέλους ότι εκείνος είναι η αδερφή ψυχή της, το άλλο της μισό.
Και έγινε για συναδέλφους και φίλους "ο καημένος ο Στέλιος", "το κοροϊδάκι της δεσποινίδος".

Και τα χρόνια περνούσαν...

Η Τόνια έκανε σχέσεις με άντρες,τους οποίους φρόντιζε να γνωρίζει στον "κολλητό" της και "χάνονταν" για λίγο, αλλά πάντα κάτι πήγαινε στραβά και "γύριζε" στο λιμανάκι της.
Πάντα φιλικά, "τα έχουμε ξεκαθαρίσει αυτά".
Μέχρι που, πριν 2 χρόνια, εντελώς ξαφνικά, πήρε τη θέση υποδιευθύντριας σε κατάστημα γειτονικής πόλης και έφυγε από την τράπεζα, την πόλη και τη ζωή του.
Ο Στέλιος δεν έδειξε τίποτα.
Συνεχίζε να δουλεύει, όπως πάντα, να είναι το ίδιο μουρτζούφλης, όπως πάντα και οι φίλοι του, χωρίς να του που τίποτα ευθέως, άρχισαν πάλι να ελπίζουν, ότι ο 38χρονος Στέλιος θα έβρισκε πια μια γυναίκα να τον θέλει και να του ταιριάζει, να κάνει πια οικογένεια.
Απελευθερώθηκε, ξεκόλλησε!
Δύο ακόμα χρόνια πέρασαν αλλά η οικογενειακή κατάσταση του Στέλιου παραμένει "εργένης, ως τα μπούνια"!
Και έρχεται στην τράπεζα η 25χρονη Άσπα, τόσο φρέσκια και όμορφη, τόσο λυγερή... και τόσο ίδια με την Τόνια, 10 χρόνια πριν.
Και η ιστορία, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων, επαναλαμβάνεται.
Τούτη εδώ είναι και τσαμπουκαλεμένη. Ξέρει πολύ καλά να πλασάρει τα θέλγητρά της, ξέρει να χειρίζεται τους άντρες κατά τις ορέξεις της, γνωρίζει καλά τη "μέθοδο του γραμματόσημου".
"Φτύνει" τον Στέλιο κι εκείνος "κολλάει".

Πιάνεται στα δίχτυα της κι εκείνη τον κρατάει ίσα - ίσα ζωντανό με τα γνωστά "φιλικά" ψιχουλάκια της.
Ο καημένος ο Στέλιος...
Ποιος του φταίει άραγε;
Ποιος μπορεί να τον βοηθήσει;

Όλοι έχουμε δικαίωμα στο "λάθος", αλλά αν δε διδακτούμε από αυτό θα πέσουμε "στη μέρα της Μαρμότας" και θα κάνουμε ξανά και ξανά τα ίδια λάθη και ίσως κάθε επόμενη φορά να είναι χειρότερες οι συνέπειες...

13 σχόλια:

artou είπε...

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι "φτιαγμένοι" γι αυτο το πράγμα που όσες φορές και αν το κάνουν το λάθος μυαλό δε βάζουν που ποτέ δεν καταλαβαίνουν την κρισιμότητα της κατάστασης και ποτέ δεν παίρνουν τον έλεγχο στα χέρια τους.
Όσο και αν θες εσυ να τους βοηθήσεις είναι τόσο "κολλημένοι με τη μπάλα" που δεν βλέπουν τίποτα πέρα από αυτό.
Καί οταν όλο αυτό τελειώσει απλά καταρέουν.


Κρίμα μόνο αυτό.

Τις καλημέρες μου

Ανώνυμος είπε...

Πολλές φορές νιώθουμε μια ψευδο-ασφάλεια με μια αυθυποβολή του κόσμου των επιθυμιών μας όπως θα θέλαμε να είναι- μέσα από μια διαδικασία αυτο-εξευτελισμού.
Το ξέρω καλά γιατί έχω πέσει κι εγώ σε αυτήν τη "λούπα" (εκ του loop=επανάληψη)αλλά ευτυχώς για μένα βγήκα σύντομα.. Δυστυχώς άλλοι επιμένουν να είναι σκλάβοι της φαντασίας τους.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλά να συμβεί μια φορά.... αλλά το πάθημα να μη γίνεται μάθημα πάει πολύ.
Τώρα βέβαια είναι να μην εμπλακεί κανείς στα γρανάζια του έρωτα οπότε γίνεται καρδιοκατευθυνόμενο....

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Alexis B είπε...

Εγώ πάλι δεν είμαι έτσι....
με φτύνει, και εκεί που περιμένει να κολλήσω τρώει κλωτσια και όπου πέσει, συνίθως σημαδεύω σκουπιδοντενεκέδες.
Το έμαθα το μάθημά μου και το έμαθα καλά
ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ

Dr_MAD είπε...

(αν) ηθικο διδαγμα:

"Στα φιλικά μπαίνουν τα καλύτερα γκολ"

Αυτός ήταν βλαμμένος που δε σκόραρε. Εκτός αν ήταν gay, οπότε το πράγμα αλλάζει και θα πρέπει να μας εξηγήσεις και τη σχέση του με τους άλλους υπαλλήλους της τράπεζας

Dr_MAD είπε...

Α ναι! Να συμφωνήσω ότι αρκετοί άνθρωποι είναι γεννημένοι σκυλάκια

αυτούς τους λυπάμαι όντως και δε μπορείς και να τους βοηθήσεις

Skouliki είπε...

εγω θεωρω την συμπεριφορα αυτη ανασφαλης ... και θα ελεγα οτι ειναι ανθρωποι που δεν θελουν να εχουν την ευθυνη των πραξεων τους ειτε την αρνητικη ειτε την θετικη

αλλα χωρις ρισκο η ζωη δεν ειναι διδακτικη ουτε ομορφη ...

και αν πεσεις μια και δεν σηκωθεις τοτε παντα θα πεφτεις μεχρι να φτασει ενα σημειο που να μην θες να σηκωθεις διοτι θα εχεις βολευτει στο πεσιμο

ελπιζω να μεκαταλαβαινεις τι εννοω

φιλακια πολλα και καλημερα

tzonakos είπε...

Mάλιστα. Ωραία ιστορία και δεν ρωτάω καν αν ειναι πραγματική αφου κάλλιστα θα μπορούσε να ειναι.
Δεν εχει σημασία.
Αυτά εχουν συμβεί σε πολλούς.
Το "γραμματόσημο" θέλει εμπειρία για αν το χειριστεί κανεις σωστά ;)

Ενεσούλα είπε...

@Artou,
κολλημένοι, όπως λες!
Καταρέουν και αρχίζουν από την αρχή!
Έχει τέλος αυτό;

@stardust30,
τυχερός είσαι και βγήκες.
Κι εγώ το έχω ψιλοπάθει στο παρελθόν, αλλά αυτό είναι μάλλον "κλινική περίπτωση", δυστυχώς!

Ενεσούλα είπε...

@Φύγδην-μίγδην,
αχ, Γλαρένια μου, τα γρανάζια του έρωτα σε μπερδεύουν καμιά φορά!

@Αλέξη,
έτσι, έτσι!
Στον κάλαθο!

Ενεσούλα είπε...

@Μαντ,
δεν ξέρω αν "σκόραρε" ή όχι, ξέρω ότι ευτυχισμένος δεν έγινε ούτε για μια στιγμή.:(
(Γράφω ενώ ακούω το τελευταίο σου "Trash"!;))

@Σκουλικάκι,
νομίζω ότι έχεις δίκιο!
Πράγματι, η συμπεριφορά του δείχνει ανασφάλεια και κόμπλεξ, πιθανότατα λόγω της μικρής του "αναπηρίας"!

Ενεσούλα είπε...

@Τζονάκο,
ναι, και αυτή η ιστορία είναι απόλυτα αληθινή, όπως όλες της σειράς με αυτή την "ετικέτα".
Δεν ξέρω τι εμπειρία έχει η συγκεκριμένη γυναίκα, αλλά βλέπω ότι τον "παίζει" μια χαρά τον ήρωά μου!
Ίσως είναι όλα θέμα ενστίκτου και ποιότητας ανθρώπου, όμως!

Φιλιά σε όλους.
Πάμε για κάτι διαφορετικό τώρα!...

KitsosMitsos είπε...

Μια τεχνική που τελικά είναι σχεδόν αλάθητη...