Ιστορίες από την κρύπτη. Η μέθοδος του γραμματόσημου

Όταν εμφανίστηκε η Άσπα στην τράπεζα και είδαν όλοι το φανερό ενδιαφέρον του Στέλιου για εκείνη, οι μισοί είπαν: "Λες; Μακάρι!" και οι υπόλοιποι: "Όχι πάλι!"
Ίδιος σωματότυπος (ψηλή, λεπτή, καστανή), ίδιας πανεπιστημιακής κατάρτησης, ίδια μαγκιά, "μέχρι και το όνομα μοιάζει" είπε μια κουτσομπόλα συνάδελφος.

Όλοι περίμεναν με ενδιαφέρον και περιέργεια την εξέλιξη αυτής της ιστορίας με την νεοαφιχθήσα Ασπασία, αντικείμενο του πόθου του Στέλιου, να μοιάζει με την ...προκαθήμενή της Αντωνία και η ιστορία να φαίνεται να επαναλαμβάνεται, 10 χρόνια μετά!

Έχουν περάσει ήδη 10 χρόνια όταν διορίστηκε στην τράπεζα η Τόνια.
Με πανεπιστημιακές περγαμηνές και μάστερ -παρακαλώ- στη διοίκηση επιχειρήσεων, όλοι την αντιμετώπιζαν με δέος και ένα κόμπλεξ κατωτερότητας, ίσως.
Άσε που ήταν και μια κούκλα!

Την έδωσαν στον Στέλιο να την εκπαιδεύσει, τον 30άρη όμορφο, αθλητικό Στέλιο, που μια μικρή, εκ γεννετής αναπηρία στο δεξί χέρι τον είχε κάνει πολύ ντροπαλό με τις γυναίκες.
Στο Στέλιο, που αν και απόφοιτος ΤΕΙ, ήταν ο πιο έξυπνος, ο πιο γρήγορος, ο πιο ικανός υπάλληλος της τράπεζας.

Ο Στέλιος την ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά. Εκείνη τον αντιμετώπισε φιλικά και στην αρχή δεν έδειχνε να καταλαβαίνει τη λατρεία στο βλέμμα του, την τρυφερότητα στις κινήσεις του προς εκείνη.
Ο γκρινιάρης, μονόχνωτος, "δυσκοίλιος νέος", μεταλλάσονταν κοντά της σε έναν ήρεμο, χαμογελαστό ιππότη, έτοιμο να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία της δεσποσύνης του, με στόχο να κερδίσει την καρδιά της.

Ο στρίγγλος γινόταν αρνάκι!
Οι συνάδελφοί του δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Μέχρι τότε, κάθε προσπάθεια να του βρουν νύφη είχε πέσει στο βρόντο, η μια του βρωμούσε και η άλλη του ξίνιζε, ήταν πολύ μικρός για γάμο, εξάλλου!
Είχε καταντήσει όμως πολύ δουλικός, χαλί να τον πατήσει κι εκείνη, σα βασίλισσα, καταδέχονταν πότε-πότε ένα χαμόγελο, μια τρυφερή κουβέντα.
"Τόνια, ο καημένος λιώνει για σένα, δεν τον βλέπεις; Τι θα γίνει; Θα το... αποκαταστήσεις το παληκάρι;", της έλεγαν.
"Μα, εγώ του το έχω ξεκαθαρίσει", έλεγε εκείνη. "Το Στέλιο τον βλέπω μόνο φιλικά".
Μόνο φιλικά λοιπόν, αλλά ήταν τόσο εύκολο να διεκπαιρεώνει εκείνος όλη τη γραφειοκρατία της, να της φτιάχνει καφέ, να τη φέρνει στη δουλειά με το αυτοκίνητο κι ας έκανε 20 λεπτά παραπάνω δρόμο 2 φορές τη μέρα.
Μόνο φιλικά τον έβλεπε και δεν ήθελε να τον πληγώσει, γι αυτό βγαίνανε πότε- πότε για φαγητό ή πήγαιναν εκδρομές, με άλλους πάντα και ήταν τόσο φυσικό να πληρώνει ο Στέλιος, αφού επέμενε, κάθε φορά!
Μόνο φιλικά, γι αυτό όταν είχε ερωτική απογοήτευση έτρεχε στην αγκαλιά του να κλαφτεί και να ζητήσει παρηγοριά και κατανόηση.

Ο καημένος ο Στέλιος, έπαιρνε τα ψίχουλα που η Τόνια του έδινε και δε ζητούσε τίποτα παραπάνω, μόνο που έλπιζε κρυφά ότι κάτι θ' άλλάξει, ότι εκείνη θα δει ότι είναι γραφτό να γίνουν ζευγάρι και ήθελε απλά να μείνει κοντά, μέχρι εκείνη να καταλάβει, επιτέλους ότι εκείνος είναι η αδερφή ψυχή της, το άλλο της μισό.
Και έγινε για συναδέλφους και φίλους "ο καημένος ο Στέλιος", "το κοροϊδάκι της δεσποινίδος".

Και τα χρόνια περνούσαν...

Η Τόνια έκανε σχέσεις με άντρες,τους οποίους φρόντιζε να γνωρίζει στον "κολλητό" της και "χάνονταν" για λίγο, αλλά πάντα κάτι πήγαινε στραβά και "γύριζε" στο λιμανάκι της.
Πάντα φιλικά, "τα έχουμε ξεκαθαρίσει αυτά".
Μέχρι που, πριν 2 χρόνια, εντελώς ξαφνικά, πήρε τη θέση υποδιευθύντριας σε κατάστημα γειτονικής πόλης και έφυγε από την τράπεζα, την πόλη και τη ζωή του.
Ο Στέλιος δεν έδειξε τίποτα.
Συνεχίζε να δουλεύει, όπως πάντα, να είναι το ίδιο μουρτζούφλης, όπως πάντα και οι φίλοι του, χωρίς να του που τίποτα ευθέως, άρχισαν πάλι να ελπίζουν, ότι ο 38χρονος Στέλιος θα έβρισκε πια μια γυναίκα να τον θέλει και να του ταιριάζει, να κάνει πια οικογένεια.
Απελευθερώθηκε, ξεκόλλησε!
Δύο ακόμα χρόνια πέρασαν αλλά η οικογενειακή κατάσταση του Στέλιου παραμένει "εργένης, ως τα μπούνια"!
Και έρχεται στην τράπεζα η 25χρονη Άσπα, τόσο φρέσκια και όμορφη, τόσο λυγερή... και τόσο ίδια με την Τόνια, 10 χρόνια πριν.
Και η ιστορία, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων, επαναλαμβάνεται.
Τούτη εδώ είναι και τσαμπουκαλεμένη. Ξέρει πολύ καλά να πλασάρει τα θέλγητρά της, ξέρει να χειρίζεται τους άντρες κατά τις ορέξεις της, γνωρίζει καλά τη "μέθοδο του γραμματόσημου".
"Φτύνει" τον Στέλιο κι εκείνος "κολλάει".

Πιάνεται στα δίχτυα της κι εκείνη τον κρατάει ίσα - ίσα ζωντανό με τα γνωστά "φιλικά" ψιχουλάκια της.
Ο καημένος ο Στέλιος...
Ποιος του φταίει άραγε;
Ποιος μπορεί να τον βοηθήσει;

Όλοι έχουμε δικαίωμα στο "λάθος", αλλά αν δε διδακτούμε από αυτό θα πέσουμε "στη μέρα της Μαρμότας" και θα κάνουμε ξανά και ξανά τα ίδια λάθη και ίσως κάθε επόμενη φορά να είναι χειρότερες οι συνέπειες...