It's a girl!!!

Γέννησε η κολλητή μου!
Εκτάκτως , χθες το απόγευμα, 2 εβδομάδες πριν την προγραμματισμένη καισαρική, καθώς, απ' ότι φαίνεται η μικρή ήταν ανυπόμονη να βγει στον κόσμο, ως άλλη ντεμπιτάν 2008!

Μια μικρή κουκλίτσα μου είπαν, 2,5 κιλά, πολύ μικρή και πολύ κουκλίτσα, μπήκε στη θερμοκοιτίδα, για να μάθει να είναι βιαστική! Εμ, ήθελε φαίνεται να έχει ίδιο μήνα γενέθλια με τη μαμά της κι εμένα, αν και είναι καρκινάκι!
Εγώ ήμουν βάρδια:(, δεν είδα ακόμα, ούτε φιλενάδα, ούτε μικρή κόρη, θα πάω σήμερα, μόλις ανοίξει το επισκεπτήριο.

Λοιπόν, Κωνσταντίνα και Δημήτρη, να σας ζήσει η μικρή, να γίνει όμορφη σαν την μαμά της και έξυπνη σαν...εμένα (:Ρ), εεε, το μπαμπά της βρε ήθελα να πω και μπερδεύτηκα (όχι πως θεωρώ τη φιλενάδα μου χαζή φυσικά, αλλά επειδή είναι ξανθιά είπα να μη χαλάσω το μύθο!).
Να είναι γερή και τυχερή στη ζωή της!
Έχετε την αγάπη μου και τη βοήθειά μου σε ό,τι χρειαστεί, το ξέρετε!

218 και σήμερααααα....

Οι στίχοι:
Δεν αντέχω ( 301 και σήμερα )

Και αν νομίζεις πως μπορείς να γλιτώσεις
σε γελάσανε ποντίκι θα πληρώσεις με δόσεις,
πάρε γόμα ή blanco φυλακές για να σβήσεις
και σφουγγάρι με χλωρίνη το WC να γυαλίσεις

Το κεφάλι ψηλά το κορμί τεντωμένο
η πατρίδα σε καλεί σε ζήτα αφοσιωμένο
να ‘χεις κότσια γερά να τιμάς με ανδρεία
όπως κάναν οι πρόγονοι πολεμώντας στην Τροία.

Κι όταν πιάσουν τα κρύα θα σε τρέξω ποντίκι
θα σε στείλω στα ΛΟΚ να σε φάνε οι λύκοι
αραλίκι, κομμένα τα αστεία μαζί μου
θα βαράς προσοχή όταν ακούς τη φωνή μου

Μπορεί το μάτι σου απλά να γυαλίζει
πεισμώνω όταν κάποιος μου φωνάζει και βρίζει
πωρώνομαι στ’ αλήθεια σαν καλός centerfor
από ποντικαράς γίνομαι Ι4

Πόσο ακόμα εδώ ,μόνη μου στο στρώμα αυτό
πότε θα ‘ρθει η στιγμή δεν έχω άλλη υπομονή.
Δεν αντέχω ,(δεν την παλεύω με τίποτα)
κοντά μου να μη σ’ έχω (μέρες μετράω αντίστροφα)
στην αγκαλιά σου τρέχω (μακριά και πέρα απ’ τα σύνορα)
μακριά σου δεν αντέχω (301 και σήμερα)

Μην ψάχνεις για βύσμα δε γλιτώνεις το κλύσμα
ο στρατός ψάχνει άντρες να ‘χουν κότσια και πείσμα
να ‘χουν μπόι δυο μέτρα και ποντίκια πρησμένα
όχι άλλους γιωτάδες με τα αυτιά κρεμασμένα.

Στρατιώτης σημαίνει να ‘σαι πάντοτε βράχος
και περήφανος κυρίως άμα είσαι και βλάχος
να αντέχεις να κάνεις θυσίες συνέχεια
και να ‘σαι οπλισμένος με μεγάλη ανέχεια.

Να μάθεις να βαράς προσοχή και να ξέρεις
να μην μιλάς ακόμα κι αν φριχτά υποφέρεις
στα βρόμικα τους σχέδια καμία αντίρρηση
στρατός άπλα μια ακόμα επιχείρηση.

Δεν περνάν οι μέρες σαν να κόλλησαν οι δείκτες
δεν αντέχω στη σκοπιά μακριά σου τις νύχτες
νομίζω απ’ τα κουνούπια μ’ έχει πιάσει φαγούρα
μήπως φταίει το χακί ή μήπως φταίει η καψούρα?

Πόσο ακόμα εδώ ,μόνη μου στο στρώμα αυτό
ποτέ θα ‘ρθει η στιγμή δεν έχω άλλη υπομονή.
Δεν αντέχω ,(δεν την παλεύω με τίποτα)
κοντά μου να μη σ’ έχω (μέρες μετράω αντίστροφα)
στην αγκαλιά σου τρέχω (μακριά και πέρα απ’ τα σύνορα)
μακριά σου δεν αντέχω (301 και σήμερα)

Και να τη η στιγμή της μεγάλης αλήθειας
εκεί που πάντοτε χρειάζεσαι μια χείρα βοήθειας
εκεί που χρειάζεσαι στ’ αλήθεια τους φίλους
εκεί που συνηθίζεις να κοιμάσαι με ψύλλους.

Εκεί που σου μαθαίνουν ν’ αγαπάς την Ελλάδα
εκεί που μεσημέρι πάντα τρως φασολάδα
εκεί που ξενυχτάς όσο οι άλλοι κοιμούνται
εκεί που οι χούντες συνήθως γεννιούνται...

Δεν αντέχω, (δεν την παλεύω με τίποτα)
κοντά μου να μη σ’ έχω (μέρες μετράω αντίστροφα)
στην αγκαλιά σου τρέχω (μακριά και πέρα απ’ τα σύνορα)
μακριά σου δεν αντέχω (301 και σήμερα, 301 και σήμερα...)
Στίχοι: Goin'Through
Μουσική: Goin'Through
Πρώτη εκτέλεση: Goin'Through
Άντε, 218 και σήμερα αγαπούλα μου, σχεδόν στη μέση είμαστε!

Απορίες μιας παραζαλισμένης νοσοκόμας

Γιατί μετά από 17 καλοκαίρια δουλειάς δε μπορώ να πάρω άδεια τον ρημάδη τον Δεκαπενταύγουστο, που έχω έναν πολύ σημαντικό γάμο στα Καμμένα Βούρλα (το βούρλο!)?

Γιατί 8+ χρόνια που είμαι στη ΜΕΘ τα κρεβάτια συνεχώς αυξάνουν ενώ το (πάντα ελλειπές) προσωπικό μένει σταθερό σε αριθμό?

Γιατί παίρνω λιγότερα λεφτά σε υπερωρίες από το 2004, ενώ δουλεύω τις ίδιες βάρδιες?

Γιατί πληρώνομαι χειρότερα από όλες τις (παλιές) χώρες της Ε.Ε?

Γιατί οι νοσηλευτές δε μπορούμε να βρούμε ένα επιτυχημένο τρόπο να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, αφού δε μπορούμε να κάνουμε ουσιαστικά απεργία?

Πότε θα πάψουν να με κοροϊδεύουν μες τη μούρη με ψεύτικες ελπίδες και φρούδες υποσχέσεις?

Πότε θα πάψω να γκρινιάζω για τ' αυτονόητα στη δουλειά μου?


Συγνώμη για το ξέσπασμα, απλά μερικές φορές μαζεύονται πολλά...

Ρόδος (ο δικός μου ταξιδιωτικός οδηγός) Μέρος 2ο

Συνεχίζω λοιπόν και ολοκληρώνω το 10ήμερο οδοιπορικό μου σε αυτό το πανέμορφο Ελληνικό νησί.
Σήμερα θα σας πω για τους ανθρώπους, τις παραλίες και τ' αξιοθέατα της Ρόδου.

Οι Άνθρωποι της Ρόδου

Oι Ροδίτες μιλούν τραγουδιστά και σχετικά καθαρά με επιφωνήματα όπως: "μάνα, μάνα", βρισιές: "είσαι χλωρός, είσαι λωλός" και 23 γράμματα στη Ροδίτικη αλφάβητο καθώς Δέλτα "΄εν έχει"!!!

Είναι αργοί και αφηρημένοι οδηγοί, θεωρούν το φλας προαιρετικό, το κόκκινο και το stop συμβουλευτικής φύσεως και δεν έχουν καθόλου καλή αίσθηση του προσανατολισμού. Μην ζητήσετε οδηγίες, είναι απαράδεκτοι! Θα σας μπερδέψουν χειρότερα. Προτιμήστε την ασφάλεια ενός χάρτη!

Έχουν χρήματα οι περισσότεροι, κάποιοι τα προβάλουν και κάποιοι τα κρύβουν.
Έτσι, είδα υπάλληλο σε κατάστημα ρούχων με Rolex και γιαγιά του χωριού με ιδιόκτητο ξενοδοχείο 300 κλινών!

Έχουν διαβρωθεί από τον τουρισμό, αλλά δεν είναι κουτοπόνηροι. Είναι φιλικοί και χαρούμενοι, αλλά σου κάνουν ξεκάθαρο ότι σε βλέπουν ως... €υρουλίνια που θα μπουν στην τσέπη τους!

Οι νέοι είναι σχεδόν όλοι "κάγκουρες" και τα κορίτσια "wannabe trendy", αρκετά προκλητικά ντυμένα, στην προσπάθειά τους να μην τους φάνε άλλους άντρες οι ξένες νύφες (από τις οποίες είναι γεμάτο το νησί, κατάλοιπο του "greek famous kamaki" της ένδοξης δεκαετίας του '80)!

Είναι τοπικιστές με το δικό τους τρόπο και θα υποστηρίξουν το νησί τους λέγοντας με άπταιστη προφορά: "Rhodes is the best, fk the rest"! Ωστόσο δεν είναι ξενομανείς, ακούν κυρίως Ελληνική μουσική και χρησιμοποιούν πολλές Ελληνικές λέξεις ακόμα και για όσες η ξένη λέξη είναι πιο συνηθισμένη (π.χ. ντισκοτέκ- δισκοθήκη)

Οι θάλασσες της Ρόδου

Υπέροχες θάλασσες, για όλα τα γούστα. Βότσαλα, βράχια, αμμουδιές, πολύβουες, ερημικά κολπάκια, κύμματα για σερφ, ηρεμία, απ' όλα έχει αυτό το ευλογημένο νησί.
Καλύτερες παραλίες έχει η νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, με μεγάλες αμμουδιές και περισσότερη ηρεμία στη θάλασσα, καθώς την άλλη πλευρά σχεδόν όλο το καλοκαίρι τη μαστιγώνουν τα βορεινά μελτεμάκια.
Από τις καλύτερες παραλίες είναι η Τσαμπίκα,η Αγάθη, το Χαράκι και το Κιόταρι, ενώ τέρμα νότια στο Πρασονήσι μπορούν να πανε όσοι αρέσκονται στο σέρφινγκ.
Υπάρχει και μια παραλία με βράχια που ονομάζεται... "Άντονυ Κουίν"! Τη δώρισε ο τότε δήμαρχος της Ρόδου στο γνωστό ηθοποιό, όταν γύρισε στη Ρόδο τον "Ζορμπά".
Φαληράκι
Διάσημη και ιδιαίτερα τουριστική περιοχή της Ρόδου, με πολλά και καλά ξενοδοχεία, κλαμπ, μαγαζιά, φαστφουντ. Πολύβουη και τιγκαρισμένη και η οργανωμένη παραλία. Αν και είναι καλή οι ντόπιοι την αποφεύγουν, όπως και όλο το Φαληράκι, γενικότερα, εκτός από τους νέους που θέλουν να πάνε για ποτό μέχρι λιποθυμίας ή για εύκολο σεξ.
Γενικά οι Ροδίτες είναι πιστοί σε μερικά μη-τουριστικά μέρη και μαγαζιά, στα οποία όμως θα σε πάνε ευχαρίστως, αν σε γνωρίσουν.

Στις παραλιακές περιοχές έχεις επίσης αφθονες επιλογές για πολύ καλό φαγητό, ψαρικά κυρίως φυσικά.
Εγώ δοκίμασα καλή αστακομακαρονάδα στο "Λιμανάκι", στα Κολύμπια, ωραία θαλασσινά και ψάρια στον "Τσαμπίκο" στα Καβουράκια Καλλιθέας και νόστιμους μεζέδες στην "Όστρια" στην Κάλαθο.

Το χειμώνα οι ντόπιοι προτιμούν την κρεατοφαγία σε ταβέρνες της ενδοχώρας, όπως οι φημισμένες του χωριού Απόλλωνας.

Τα Αξιοθέατα της Ρόδου

Πεταλούδες
Από τα πλέον διάσημα αξιοθέατα έξω από την πόλη είναι αυτή η όμορφη κοιλάδα με τις πεταλούδες που κατακλύζουν τα δέντρα της περιοχής τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι όλες ίδιες, σκούρες καφέ με πορτοκαλί πιτσίλες. Αρχές Ιουνίου υπήρχαν ελάχιστες (είδαμε συνολικά 4!), αλλά παρόλα αυτά η βόλτα στο δασάκι ήταν πολύ ωραία.

Επτά Πηγές
Παλιό υδραγωγείο των Ιταλών, από το Μεσαίωνα, μπορείς να το περπατήσεις υπογείως για ένα χιλιόμετρο, με τα πόδια στο νερό, ή από πάνω για όσους έχουν κλειστοφοβία.
Εγώ απόλαυσα την υπόγεια εμπειρία και...δροσίστηκα!

Λίνδος
Ο πλέον διάσημος αρχαιολογικός τόπος της Ρόδου, με ένα υπέροχο κάστρο- Ακρόπολη, με καταπληκτική θέα. Έχει επίσης οργανωμένο οικισμό με πολλές επιλογές φαγητού και διασκέδασης και πολύ καλή παραλία.


Φιλέρημος
Έτσι ονομάζεται το βουνό, στην περιοχή της Ιαλυσού (Τριάντα), η αρχαιά πόλη κοντά στη σημερινή χώρα.
Εκεί είναι και ένα πολύ ρομαντικό, μεσαιωνικό μοναστήρι της Παναγίας. Αν καθήσεις στα πεζούλια του μπορεί να νιώσεις Ιππότης έτοιμος να παλέψεις για την καρδιά της καλής σου ή Δεσποσύνη που με καρτερικότητα περιμένει εκείνον που θα την διεκδικήσει και κερδίσει!
Τέτοια είναι τα βάιμπς της περιοχής!


Κάμειρος
Η τρίτη αρχαία πόλη της Ρόδου και επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος.

Άντε, καλό ταξίδι και να περάσετε τόσο τέλεια, όσο κι εγώ!

'Αουτς!

Αυτό πόνεσε!
Παρά φύση και κατ' εξακολούθηση, γμτ!

Τα νεύρααααα μουυυυυυ!!!

Νευράκια!
Γιατί θα μου πείτε;
Καλοκαιράκι είναι, ερωτευμένη είμαι, την υγειά μας έχουμε, δε θα έπρεπε να γκρινιάζω και να χαλιέμαι.
Ναι μωρέ, ξέρω, τα ίδια λέω κι εγώ, αλλά είναι κάποιες χαζομάρες που όχι μόνο μου χαλούν τη διάθεση αλλά με θυμώνουν και πάρα πολύ.
Χάλασε το πισί μου λοιπόν και επί 3 μέρες προσπαθούσα μόνη μου να το φτιάξω, ανεπιτυχώς!

Είναι και αυτός ο ρημάδης ο
Ανάδρομος Ερμής (σχετικό ποστ πριν από ακριβώς ένα χρόνο!).
Ο φίλος μου ο Λουκάς (που ξερει και από αστρολογικά μεταξύ άλλων ικανοτήτων του:Ρ) λέει ότι δεν είναι σπάνιο αυτή την εποχή να χαλάσει ο υπολογιστής και μάλιστα μιας Διδύμου!
Πόσο μάλλον - συμπληρώνω εγώ- όταν τον λένε (τον υπολογιστή) και...Ερμή!!!
Παλιός ο Ερμής, εδώ και καιρό προβληματικός (πέρισυ είχα γράψει και σχετικό
ποστ) δεν ήθελα να τον αντικαταστήσω για λόγους βαρεμάρας, συναισθηματικούς, οικονομικούς κτλ.

Μου τσάκισε το νευρικό σύστημα όμως...
Η αδερφή μου μου έλεγε: "Το πισί έχει πεθάνει εδώ και καρό, αλλά δεν το παραδέχεσαι"
Ο καλός μου μου έλεγε: ¨Μωράκι, μην το παλεύεις άλλο μόνη. Κάλεσε κανέναν ειδικό και φύγε να ξεκουραστείς"
Εγώ όμως εκεί! Πεισματάρα και ανένδοτη. Σιχαίνομαι τις αποτυχίες.

Τελικά κυρίες και κύριοι...ηττηθήκαμε!
Το πισί τα φτυσε τελείως και μετά το τριήμερο θα καλέσω τεχνικό να δω αν μπορώ να σώσω τ' αρχεία μου.
Kι αν νομίζετε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο---->
μάλλον δεν με ξέρετε!

Αντιθέτως, έκανα κάτι τολμηρό, κάτι που από καιρό η λατρεία μου για τα γκάτζετς, η καταναλωτική μου μανία και ο εκνευρισμός που μου προκαλούσε ο Ερμής,μ έσπρωχναν να πράξω.
Τελικά λοιπόν προέβηκα σε αυτή την πράξη... Πήρα λαπτοπ!!!
Το TOSHIBA μου είναι ένα κουκλί.
Τώρα το μαθαίνω, σας γράφω από αυτό και περιμένω τον τεχνικό να φτιάξει το ντέσκτοπ, για να βρω και τις φωτό για το επόμενο ποστ για τη Ρόδο.
Υπομονή φίλοι μου, δε σας ξεχνώ!

Τι λες τώρα?! (Quizzzzz)

Μια μικρή διακοπή πριν το επόμενο ποστ για τη Ρόδο με ένα μικρό τεστάκι

Αυτό είναι ένα χειρόγραφό μου! Μπορείτε να καταλάβετε τι γράφω;

Χεχεχεχε!
Τι λες τώρα!!!

Ρόδος (ο δικός μου ταξιδιωτικός οδηγός) Μέρος 1ο

Ιούνιος 2008.
Ο καλός μου υπηρετεί στη Ρόδο και αφού δε γίνεται να πάρει ακόμα άδεια, δράττομαι της ευκαιρίας της δικής μου για να πάω εκεί, μιας και έχω όλα τα κατάλληλα κονέ, καθώς εκεί μένει μια πολύ καλή μου φίλη.
Κατερίνα, παλιά μου φίλη και συμφοιτήτρια, δεν ξέρω πραγματικά πως να σ' ευχαριστήσω για τη φιλοξενία, τις διευκολύνσεις και την αγάπη που τόσο απλόχερα μας προσφέρατε κι εσύ και η οικογένειά σου!

10 υπέροχες μέρες στη Ρόδο λοιπόν και αφού εκείνος δεν ήταν κάθε μέρα μαζί μου (αν και τα καταφέραμε να βρεθούμε όλες τις μέρες έστω και για 5 λεπτά!) είχα το χρόνο να περπατήσω, να οδηγήσω και γενικά να γυρίσω σχεδόν όλο το νησί και να συλλέξω αρκετές εμπειρίες για να μοιραστώ μαζί σας.

Κατ' αρχάς, η Ρόδος είναι ένα από τα ομορφότερα νησιά του κόσμου!
Μην το ξεχνάμε και μην το υποτιμάμε εμείς οι Έλληνες, επειδή είναι κοντά. Για τους ξένους είναι συχνά ένας προορισμός ονειρικός κι εξωτικός, όπως ακούγονται στ' αυτιά μας προορισμοί όπως: Μπαλί, Σεϋχέλλες, Μαυρίκιος, Καραϊβική κτλ. Και έτσι είναι! Δεν έχει τίποτα απολύτως να ζηλέψει από τους προαναφερθέντες προορισμούς, μη σας πω ότι τους νικάει και στα σημεία!
Όχι, δε σκοπεύω να ευλογήσω τα Ελληνικά μας γένια, θα πω και ό,τι στραβό παρατήρησα, απλά, πιστέψτε με, ζώντας σε μια από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου, συχνά το ξεχνάμε και υποτιμάμε τις ομορφιές του τόπου μας. Έχω ταξιδέψει αρκετά ως τώρα και θα συνεχίσω να ταξιδεύω, αλλά ποτέ δεν έπαψε να μ' εντυπωσιάζει η ομορφιά και η ποικιλομορφία των Ελληνικών τοπίων. Αλλά, ας πάψω να φλυαρώ και ας περάσω επιτέλους στο θέμα του σημερινού ποστ.

Ρόδος

Κατοικείται από τα πολύ αρχαία χρόνια. Η θέση της, το κλίμα της και οι ομορφιές της την έκαναν ένα δελεαστικό τόπο κατοικίας από τότε! Ο μύθος λέει ότι ήταν ένα δώρο του δία για τον Απόλλωνα. Αρχικά υπάρχει ως μυκηναϊκή αποικία, μετά ιδρύονται 3 πόλεις κράτη, η Ιαλυσός, η Κάμειρος και η Λίνδος (ερείπια και των 3 σώζονται ως τις μέρες μας και είναι επισκέψιμοι αρχαιολογικοί χώροι), που ενώνονται αργότερα και παίρνουν τ' όνομα "Ρόδος".
Το κλίμα της είναι πολύ μαλακό, με πολύ μεγάλα ποσοστά ηλιοφάνειας, δεν είναι τυχαίο ότι ονομάστηκε το νησί του Απόλλωνα, θεού του Ήλιου.
Τους καλοκαιρινούς μήνες ένα γλυκό βοριαδάκι κάνει τη ζέστη πολύ ανεκτή και σε συνδυασμό με το αρκετό πράσινο του νησιού, τα βράδια είναι δροσερά και ευχάριστα.
Κουνούπια όμως βρε παιδιά!
Πάρα πολλά και πολύ επιθετικά, υπάρχουν παντού και είναι ανθεκτικά.
Προσοχή!Μην πάτε Ρόδο χωρίς το αντικουνουπικό σας!
Αν και νησί των Δωδεκανήσων λοιπόν, χωρίς μεγάλα ποσοστά βροχής, έχει πολύ πράσινο, προφανώς επειδή το έδαφος έχει αρκετά υπόγεια ύδατα.

Η πόλη της Ρόδου

Είναι χτισμένη στο βορειότερο σημείο του νησιού.

Από ψηλά, στο "Μόντε Σμιθ", όπου βρίσκεται και η Ακρόπολη μπορείς να δεις τη θάλασσα και από τις δύο πλευρές.
Πολύ όμορφο και γραφικό λιμάνι και η πόλη σύγχρονη, με καλή αγορά, με όλες τις σύγχρονες αλυσίδες καταστημάτων, όμορφα, νεοκλασικά κτήρια και... σχεδόν καλή σηματοδότηση!
Αν έχεις καλή αίσθηση προσανατολισμού, μάλλον θα βρεις το μέρος που θες να πας, γιατί αν στηριχτείς σε οδηγίες από τους ντόπιους... κάηκες!, αλλά αυτό θα το αναλύσουμε στο επόμενο ποστ!

Σε όλη τη σύγχρονη πόλη η στάθμευση είναι ελεγχόμενη και με εισητήριο, αλλά μόνο για τις ώρες λειτουργίας των καταστημάτων, που όμως είναι αρκετά τσουχτερό: 1,5 € την ώρα!!!

Tο highlight της πόλης της Ρόδου είναι φυσικά η παλιά, μεσαιωνική πόλη, περιφραγμένη με καλοδιατηρημένα τείχη.

Η παλιά πόλη, των Ιπποτών του μεσαίωνα, είναι πολύ μεγάλη και εκτός από τα κεντρικά σημεία με τα μαγαζιά, τα εστιατόρια και τις καφετέριες, έχει και ένα εκτεταμένο δίκτυο από βοτσαλοστρωμένα καλντερίμια. Εκεί μεταξύ κατοικιών, μαγαζιών κτλ βρίσκονται και τα μπορντέλα του νησιού!
Διάφορες πύλες, άλλες ανοικτές σε οχήματα και άλλες όχι, με προμαχώνες, γέφυρες και κήπους σε οδηγούν σε έναν άλλο κόσμο, μια άλλη εποχή.

Αξιοθέατα της περιοχής, που κάθε πρωί είναι γεμάτη από τις (π)ορδές των τουριστών από τις κρουαζιέρες, είναι το Παλάτι των Ιπποτών (οδηγεί σε αυτό ο Δρόμος των Ιπποτών), το Αρχαιολογικό Μουσείο (μεσαιωνικό νοσοκομείο ήταν) και ο τούρκικος ναός με το μιναρέ και τη μουσουλμανική βιβλιοθήκη απέναντι.
Εκεί , ένα βράδυ που επιστρέφαμε από το σινεμά, είχαμε μια spooky εμπειρία, καθώς περπατούσαμε στα μισοφωτισμένα, ερημικά σοκάκια, λες και είμαστε στα σκηνικά ταινίας εποχής, όπως πχ "Ο Τζακ, ο Αντεροβγάλτης", μπρρρ!
Μέχρι να βγούμε σε γνωστό σημείο, κρατούσα το ταίρι μου σφιχτά από το χέρι και η καρδιά μου χτυπούσε σα τρελή από το φόβο (όχι πως εκείνος ήταν πιο θαρραλέος, απλά κρατούσε τα προσχήματα, χαχαχα).

Από φαγητό και βραδυνή διασκέδαση, οι επιλογές είναι πολλές και για όλα τα βαλάντια.
Σουβλάκι και παγωτό είναι τ' αγαπημένα εδέσματα των Ροδίων, αλλά και των επισκεπτών.
Από σουβλατζίδικα θα ξεχωρίσω τον "Αυγουστίνο" στα "100 μαγαζιά", το καλύτερο παγωτό που έφαγα δεν ήταν από το φημισμένο "Mike's", αλλά από το "Vienna", ευθεία κάτω από την Ακαδημία.
Η καλύτερη καφετέρια είναι το "Μπουντουάρ", στην οδό Αμερικής και πολύ καλή επιλογή για το βράδυ είναι το πλωτό "Κοντίκι" στο Νεώριο.
Η Ρόδος έχει και Καζίνο, με καλή φήμη και καταπληκτικό εστιατόριο, με ωραία θέα.
Έχει και ένα παλιό και αρκετά δημοφιλές Ενυδρείο, το πρώτο της Ελλάδας.
Πολλά πάρκα, ανάσες δροσιάς στην πόλη, και δρόμοι πλακόστρωτοι με δέντρα, που συχνά δεν αφήνουν τον καυτό ήλιο να φτάσει ως κάτω.

Άλλα γνωστά σημεία της πόλης είναι: Η "Έλλη", "Τα εκατό μαγαζιά", η "Ακαδημία", το "Μαντράκι", το "Δημαρχείο" κα.
Θα επανέλθω με επόμενο ποστ για τις παραλίες, τ' αξιοθέατα και τους ανθρώπους της Ρόδου.
Σεντόνι το ποστ, αλλά τι να κάνω; Είχα πολλά να πω! Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμα και ενδιαφέροντα, αν επιλέξετε τη Ρόδο για προορισμό διακοπών!