Πότε πρόκοψε η νύφη μας;

Του Λαζάρου το Σαββάτο!
Έτσι λέει μια παλιά παροιμία, μάλλον ειρωνικά για τις ακαμάτρες νύφες που μόνο τότε αξιώνονταν, τελευταία στιγμή για τους παλιούς, να κάνουν την ανοιξιάτικη καθαριότητα!
Η ανανέωση του σπιτιού, στα πλαίσια την γενικότερης αναδιοργάνωσης της ανοιξιάτικης φύσης, άρρηκτα συνδεδεμένη με το Χριστιανικό Πάσχα.
Τότε υπήρχε ολόκληρο τελετουργικό με καθορισμένο το ποια δουλειά γινόταν κάθε μέρα.
Πότε ασπρίζεις την αυλή, πότε βάφεις τ' αυγά, πότε πλάθεις τα κουλούρια.
Στις μέρες μας που όλες δουλεύουμε, όποτε προλάβουμε και ό,τι προλάβουμε, αυτό είναι το μόνο πλάνο!
Μεγάλο πράγμα η ανοιξιάτικη καθαριότητα του σπιτιού, επίπονο και δύσκολο!
Σήμερα λοιπόν, ανήμερα του Λαζάρου εδέησα κι εγώ μιας και είχα ρεπό να καθαρίσω το σπίτι μου και να βγάλω τα χαλιά μου. Κάνει πάλι ζέστη τις τελευταίες μέρες, έπρεπε να γίνει.
Νοικοκυρά δε με λες, η αλήθεια είναι αυτή, μου αρέσει να έχει μια σχετική τάξη το σπίτι μου, αλλά ως εκεί!
Λίγη σκόνη εξάλλου δε βλάπτει, προστατεύει τα έπιπλα από τη φθορά!!!
Δεν είμαι υπέρ στο να πάρω μια γυναίκα για να με βοηθήσει, μόνη μου ζω, υπερβολικό το θεωρώ!
Έτσι σήμερα, ζαλώθηκα τα όπλα μου για τον αγώνα: ξεσκονόπανο (από αυτά τα καλά, που έχουν και χερούλι), απορρυπαντικά (μυρωδάτα παρακαλώ), σκούπα- φαράσι, κουβά- σφουγγαρίστρα, έπιασα τα μαλλιά μου ψηλά, έβαλα πρόχειρα ρούχα, πήρα βαθιά ανάσα και ...βουρ!
Άτιμη σκόνη ετοιμάσου να πεθάνεις!
Ήταν ένας άνισος αγώνας!
Τώρα, αρκετές ώρες μετά, τα χαλιά έχουν βγει, το σπίτι δεν έχει τελειώσει (αύριο πάλι κι ας φωνάζει η μαμά ότι είναι Κυριακή και "δεν κάνει") κι εγώ είμαι ένα ράκος. Έσυρα το πονεμένο κορμί μου ως το μπάνιο και έβγαλα τη βρώμα από πάνω μου, κάθισα λίγο για χαλάρωση στο πισί και ετοιμάζομαι για έξοδο σε κινέζικο.
God gracious, αυτό μόνο μου έλειπε!
Τέλος πάντων πάω να ετοιμαστώ και ελπίζω να ξεμπερδέψω γρήγορα και να έρθω να ξεραθώ νωρίς!
Εσείς πως τα πήγατε με την ανοιξιάτικη καθαριότητα;