Όταν...

...όταν είσαι σε μια αγκαλιά και για σένα δεν υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο και νιώθεις ότι επέστρεψες σπίτι...

...όταν θες να κοιμάσαι σε αυτή την αγκαλιά και να ξυπνάς με την ανάσα του να σου χαϊδεύει τα όνειρα...

...όταν, για μια φορά, παίρνεις ό,τι ακριβώς δίνεις και ίσως παραπάνω, συναισθήματα, λόγια, πράξεις, αγάπη ...

...όταν νιώθεις ότι μπορείς ν' αντιμετωπίσεις άφοβα κάθε πόνο, φόβο και δυσκολία αρκεί να κοιτάξεις αυτά τα δυο υπέροχα μάτια, που σε κοιτούν με λατρεία...

...όταν κάθε λεπτομέρεια γιγαντώνεται σε υπερβολή κάτω από το φακό του πάθους και όλα μοιάζουν πολύ εύκολα ή πολύ δύσκολα...

....όταν η απουσία λίγων ωρών μοιάζει με μια αιωνιότητα μοναξιάς, αλλά ξέρεις ότι, αν χρειαστεί, μπορεί να περιμένεις μια ζωή...

...όταν οι μικρές, καθημερινές στιγμές παίρνουν άλλη διάσταση όταν τις μοιράζεσαι, τα όμορφα γίνονται υπέροχα και τα κουραστικά χαριτωμένα...

...όταν αποζητάς μια ρουτίνα μαζί του και λαχταράς κάθε μικρή στιγμή, ακόμα και τα χαζοκαυγαδάκια...

...όταν κάθε καινούρια μέρα αστράφτει υπέρλαμπρη, κάτω από ένα γλυκό χαμόγελο...

...όταν νιώθεις ότι αυτές οι δυο μικρές, τρομακτικές λεξούλες "για πάντα" δεν είναι ουτοπία, αλλά ελπίδα, προσμονή, ανάγκη...

...όταν δεν το περίμενες, δεν θα τολμούσες ποτέ να το φανταστείς, αλλά αν δε φοβόσουν να το ονειρευτείς , το όνειρο θα έμοιαζε με αυτό που ζεις...

...όταν θέλεις να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, για να του αξίζεις...

...όταν τα ζεις αυτά, τότε, σίγουρα,

ζεις ένα μεγάλο, δυνατό έρωτα,

σαν αυτό που πάντα έλπιζες ότι υπάρχει,

αλλά φοβόσουν ότι είναι ουτοπία,

χίμαιρα και κατασκεύασμα,

εμπορικό και αναλγητικό,

φτιαγμένο να δίνει φρούδες ελπίδες

και τη δύναμη να συνεχίσεις...

...κι όμως!

Για το Χρήστο μου. Σ' ευχαριστώ που ομορφαίνεις τη ζωή μου και δίνεις νόημα στην ύπαρξή μου.

Επιφάνεια εργασίας

Σε άλλο ένα παιχνιδάκι, λοιπόν. με κάλεσε η Όλια ή Θυμήσου πως με λένε, όπου καλούμαι να δείξω την επιφάνεια εργασίας μου.
Ενδιαφέρον μου φάνηκε!
Συνήθως, λοιπόν, έχω εικόνες από το www.webshots.com ή και δικές μου, που εναλλάσσονται καθημερινά, αλλά τον τελευταίο καιρό έχω αφήσει αυτή την εικόνα, με τα λιλά λουλούδια, γιατί με ηρεμεί.
Αν κοιτάξετε πολύ προσεκτικά θα παρατηρήσετε:
α) Το πισί μου έχει όνομα--> ΕΡΜΗΣ!
β) Έχω widgets ρολοΐ και τον καιρό, γιατί θέλω 1ον να μην ξεχνιέμαι και 2ον να ξέρω τη θερμοκρασία και την πρόβλεψη του καιρού! Βίτσιο κι αυτό!
γ) Υπάρχουν διάφορα μικρά παιχνίδια που παίζω συχνά, αλλά το μεγάλο μου κόλλημα είναι το Cubis.
δ) Πάνω στο desktop έχω ένα αρχείο με πληροφορίες που θέλει ο καλός μου να έχω, όσο είναι φανταράκι.
Τελικά, κοιτάζοντας την επιφάνεια εργασίας κάποιου μαθαίνεις πράγματα γι αυτόν!
Κι εγώ με τη σειρά μου θα ήθελα να δω την επιφάνεια εργασίας των: Τζονάκος , Swell , Ούρσουλα , Σκουλίκι , Gothangel .
Μπορεί να σας έχουν ξανακαλέσει, μπορεί και να μη γουστάρετε να μας τη... δείξετε, κάντε ό,τι θέλετε, δεν παρεξηγώ!

Ε, λοιπόν, διαβάζω λογοτεχνία, shoot me!

Από πολύ μικρή είχα πολύ καλή σχέση με το διάβασμα.
Ξεκίνησα την ...καριέρα μου στα 4-5, διαβάζοντας τις επιγραφές στο δρόμο, ευτυχισμένη που μπορούσα να καταλάβω τι μου έλεγαν.
Στο σχολείο ήμουν πάντα άριστη μαθήτρια, αλλά τα σχολικά βιβλία τα εύρισκα εξαιρετικά βαρετά, μια υποχρέωση που έπρεπε να "ξεπετάξω"! Έτσι προτιμούσα να τα μαθαίνω από την παράδοση ώστε να έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι και... διάβασμα.
Διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου, από την τοπική εφημερίδα ως συνταγές μαγειρικής, περιοδικά και κόμικς και φυσικά... βιβλία.
Ξεκίνησα, φυσικά, με παραμυθάκια, αλλά σύντομα αυτό δεν μου αρκούσε. Η λογοτεχνία έγινε μια από τις μεγάλες μου αγάπες. Είχα όλη τη σειρά παιδικής βιβλιοθήκης των εκδόσεων "Άγκυρα" (τι κρίμα που χάλασαν από την υγρασία στο πατάρι) και λάτρευα βιβλία όπως: "Οι μικρές κυρίες", "Με οικογένεια", "Χωρίς οικογένεια", "Το μικρό σπίτι στο λιβάδι", "Η Πολυάννα και το παιχνίδι της χαράς", " Η καλύβα του μπαρμπα Θωμά".
Συνέχισα με πιο "ενήλικα" αναγνώσματα και σύντομα γράφτηκα στην τοπική δανειστική βιβλιοθήκη, όπου γνωρίστηκα και με το θέατρο και την ποιήση, χωρίς ποτέ να γίνω φίλη κολλητή με κανένα από τα 2 είδη.
Θυμάμαι ένα καλοκαίρι, στο λύκειο θα ήμουν, μια συμμαθήτριά μου μου δάνεισε μια παλιά δερματόδετη έκδοση του "Όσα παίρνει ο άνεμος". Το διάβασα ξαπλωμένη στο πάτωμα σε 2 μερόνυχτα, 1100 μεγάλες σελίδες, σταματώντας μόνο για λίγο ύπνο!!!

Ένα άλλο καλοκαίρι, εγκλωβισμένη, έφηβη στο χωριό, διάβασα μια κούτα "Άρλεκιν" της ξαδέρφης μου και μετά από αυτό το "μαραθώνιο" αισθάνθηκα έτοιμη: α) να ξεράσω και β) να γράψω κι εγώ ένα τέτοιο αριστούργημα της ρομαντικής, ευκολόπεπτης λογοτεχνίας για στερημένες γυναίκες, lol!
Μέχρι να τελειώσω το σχολείο είχα καταβροχθίσει χιλιάδες βιβλία!
Ο φόβος της μητέρας μου είχε γίνει πραγματικότητα εδώ και χρόνια: "Μη διαβάζεις συνέχεια παιδί μου, ανάσκελα, θα χαλάσεις τα μάτια σου!"( thank god for laser), εγώ δεν τα κατάφερα να γίνω φιλόλογος, αλλά η αγάπη μου για τη λογοτεχνία παρέμεινε πάντα ζωντανή.
Δεν διαβάζω πια τόσο όσο παλιότερα, αλλά διαβάζω αρκετά, ευτυχώς.

Έτσι και χρησιμοποιώντας το ως αφορμή για να μιλήσω για μια μεγάλη αγάπη, δέχτηκα με χαρά την πρόσκληση των Armia και Confused, να παίξω σε αυτό το μπλογκοπαίχνιδο, όπου πιάνεις το κοντινότερο βιβλίο και καταγράφεις από τη σελίδα 123 τις περιόδους 6η,7η και 8η.
Πάνω στο κομοδίνο μου υπάρχουν 5 βιβλία. Ένα το έχω τελειώσει αλλά δεν το έχω ακόμα ταχτοποιήσει στη βιβλιοθήκη από βαρεμάρα, ένα δεν το άρχισα ακόμα, ένα που διαβάζω τώρα και 2 μισοτελειωμένα που δε μπορώ να πω ότι μ' ενθουσιάζουν. Τ' αφήνω εκεί μήπως μου έρθει η όρεξη να τα τελειώσω...
Πιάνω 2, ένα για κάθε πρόσκληση!

Το 1ο είναι για την Άρμια:
Πιάσε τ΄άστρα της ζωής - Ζοελ Λοπινό-Μαστραντώνη.

Δώρο από έναν πολύ αγαπημένο φίλο. Μιλάει για την αναγέννηση μια γυναίκας και τα φτερά που σου δίνει ο δυνατός, αληθινός έρωτας. Πολύ κοντά σ' εμένα αυτό το βιβλίο...







<<"Μας διεγείρει στο να χαρούμε σε βάθος κάθε στιγμή που περνάμε μαζί και να μην την σπαταλάμε άσκοπα" πρόσθεσε ο Λευτέρης. "Είναι εκπληκτικό να μη νιώθεις φόβο για τη φθορά που θα επιφέρει κάποια στιγμή η ρουτίνα, η συνήθεια, ο χρόνος. Κι είναι καθησυχαστικό να λες μέσα σου, μ' αγαπάει γι αυτό που είμαι κι αν ξαφνικά μου καπνίσει ν' αλλάξω, να εξελιχθώ προς μια άλλη κατεύθυνση, θα μπορέσω να το κάνω άφοβα, διότι δεν υπάρχει κανένας γάντζος μεταξύ μας, κανένας δεσμός εκτός από δυο σάρκες και δυο ψυχές που υπερπληρώνονται περιοδικά.">>

Το 2ο είναι για την Confused:
Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι - Λένα Μαντά.
Δώρο από την αδερφούλα μου για τη γιορτή μου, δεν το έχω ξεκινήσει ακόμα, αλλά όλοι λένε ότι είναι καλό.









<<"Δε μιλάς; Δεν έχεις τίποτα να πεις;" φώναξε και την τράνταξε με δύναμη.
Τα μαλλιά της λυτά, έτσι όπως πάντα του άρεσαν, χύθηκαν μπροστά στο πρόσωπό της.
Tο στήθος της πρόβαλε προκλητικό από το άνοιγμα του βραδυνού φορέματος που φορούσε...>>
(Ξέρω, σας έκοψα στο καλύτερο, χιχι)

Δεν καλώ κανέναν γιατί παραέγινε το κακό με αυτό το παιχνιδάκι!
Εγώ πάντως το ευχαριστήθηκα!

Νοσηλευτικά λαλα!

Υπάρχουν, τελικά και αρκετά Ελληνικά νοσηλευτικά τραγούδια!Ναι, καλέ! Δεν με πιστεύετε;
Για προσπαθήστε λίγο...
Τιιιι;;;Δεν σας έρχεται τίποτα στο μυαλό;
Θυμάστε εκείνο που λέει:
"Είχα ένα ατύχημα που έγινε ευτύχημα,
ήταν μια περίπτωση που μου άφησε κουσούρι.
Μιλάω για τα μάτια της, τα κόκκινα φιλιά της,
το φάρμακο που έπαιρνα εγώ στην αγκαλιά της.

Αδελφή και νοσοκόμα,
δεν με γιάτρεψες ακόμα.
Δεν με γιατρέψες και σβήνω,
στο κρεβά-, στο κρεβάτι σου θα μείνω.

Πονηρά συμπτώματα κάτω απ' τα παπλώματα,
σπάσαν τα θερμόμετρα και έχω γίνει χάλια.
Κάνε κάτι γρήγορα με φιλιά παρήγορα
νά 'ρθει η ανάσταση, νά 'ρθει και το θαύμα"

Kλασικό και αγαπημένο, αλλά έχει κι άλλα!








Τι λέει ο ασθενής που αιμορραγεί;
" Ματώνω, ματώνω
χωρίς εσένα λιώνω
Ματώνω, ματώνω
εσένα θέλω μόνο."








Μας τραγουδά ο ασθενής που σώθηκε, μετά από ΚαρδιοΠνευμονικήΑναζωογόνηση:
"Στο χείλος της καταστροφής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
Στο πέλαγος της αντοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής..."












Βλέποντας τον ορό να τρέχει:
"Στάγδην βραδέως, ενδοφλεβίως
ορός που στάζει αργά και ισοβίως
Αρρώστια ανίατη κάθε σιωπή σου
και μια υπόσχεση είν' η φωνή σου

Στάγδην βραδέως, ενδοφλεβίως
αφού είν' αβίωτος αυτός ο βίος
Ορός κι ορόσημο κάθε φιλί σου
και πυρετός βαθύς η θύμησή σου

Στάγδην βραδέως, ενδοφλεβίως
κι ας είν' αβίωτος αυτός ο βίος
σταγόνα μιας ζωής γίνεται αέρας
για την ανάσα σου μόνο μιας μέρας..."











Τι λέει η νοσηλεύρια μπροστά σε ένα θλαστικό τραύμα, στις Πρώτες βοήθειες;
"Τραύμα είσαι ανοιχτό,
τραύμα που το αγαπώ,
κι αν θα κλείσει θα χαθώ.
Τραύμα, που χώρια του, εγώ δε ζω..."








Ο καρδιολογικός ασθενής τραγουδά, μετά το by pass:
"Μα η δική μου η καρδιά
θέλει συνέχεια να πονά.
Καρδιοπάθειες, απ' τις πολλές συμπάθειες
και εμφράγματα, απ’ τα πολλά σου σφάλματα..."







Και όταν δει καμιά σέξυ συνάδελφο:
"Ταχυπαλμία, ταχυπαλμία
160 φτάνουν το λεπτό
όταν σε κοιτάζω
οι σφυγμοί μου..."


Και αυτό είναι το τραγούδι μας, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας:
"Τί να σου κάνω που δεν είμαι Θεός
τι παραπάνω να μπορέσω και πώς..."









Είδατε, λοιπόν;
Μήπως ξέρετε και κανένα άλλο που μου ξεφεύγει;


Update:
Μα καλά, πως το ξέχασα αυτό, ντροπή μου!

Τι μας ζητά διακαώς ο ερωτευμένος;
"Ένα χάπι, ένα χάπι
να γιατρρεύει την αγάπη
να νικά όλα τα πάθη..."








Υ.Γ.

Αυτή είναι μια Γιαπωνέζικη εκδοχή, έτσι για να γελάσουμε λίγο!

Δεν είσαι φίλος, ρε!

Ο διαδικτυακός μου φίλος Αντώνης και ο φίλος -γενικά- Τζονάκος με κάλεσαν να γράψω κάτι για τη φιλία.
Κάπου τον Ιούλιο είχα κάνει ένα ποστ γι αυτό το θέμα, το οποίο είναι-->ΕΔΩ για όποιον θέλει να το διαβάσει, αλλά υποσχέθηκα να γράψω κάτι ακόμα.

Στη μέχρι τώρα ζωή μου έχω ευλογηθεί με πολλούς, αληθινούς φίλους. Με κάποιους στην πορεία χαθήκαμε, κάποιοι με πλήγωσαν και κάποιοι είναι μακριά και δεν επικοινωνούμε τόσο συχνά όσο θα ήθελα. Είχα την ατυχία να χάσω και μια φίλη από καρκίνο πέρισυ, σε λίγο θα είναι ένας χρόνος...:(

Για μένα οι φίλοι είναι ένα πολύ σπουδαίο κομμάτι της ζωής μου και πάντα προσπαθώ να είμαι κοντά τους, όπως και όποτε μπορώ.

Επίσης, πάντα ήθελα να είμαι φίλη με τον εκάστοτε αγαπημένο μου, δε μπορώ να διανοηθώ να έχω σχέση με κάποιον που δεν θα τον διάλεγα και για φίλο.

Η φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας πιστεύω ότι υπάρχει, αλλά δεν είναι πολύ εύκολη.
Έχω πολύ στενούς φίλους άντρες, αλλά συνήθως πάντα υπάρχει από τη μία ή και από τις δύο πλευρές ένας λανθάνων ερωτισμός που για χ,ψ λόγους δεν μπόρεσε ή δεν έπρεπε να εκδηλωθεί.
Αν ξεπεραστεί αυτό όμως μια βαθιά και ειλικρινής φιλία εδραιώνεται!
Αυτό μου πήρε αρκετά χρόνια για να το συνειδητοποιήσω...

Σήμερα λέω, πάντως να γράψω για το ποιους ΔΕΝ θεωρώ φίλους μου, έτσι για να χειριστώ το θέμα από την ανάποδη!
Λοιπόν:

- Φίλος δεν είναι εκείνος που με πατρονάρει και με κριτικάρει ανηλεώς. Δεν έχω ανάγκη την κριτική, αλλά τη συμπαράστασή του.
- Φίλος δεν είναι εκείνος δεν με ακούει ουσιαστικά, πολύ απασχολημένος να απαντήσει σε αυτό που νομίζει ότι θα πω!
- Φίλος δεν είναι εκείνος που λέει τα μυστικά μου και διαδίδει κακοήθειες, πίσω από την πλάτη μου.
- Φίλος δεν είναι εκείνος που μου λέει ψέμματα, σε σοβαρά θέματα.
- Φίλος δεν είναι εκείνος που με κολακεύει για να μη με πληγώσει ή -ακόμα χειρότερα- για να ωφεληθεί κάτι.
- Φίλος δεν είναι εκείνος που δε διασκεδάζει, δεν περνάει καλά και δε γελάει μαζί μου.

- Φίλος δεν είναι εκείνος που συμμετέχει στις χαρές μου, αλλά εξαφανίζεται σε κάθε δύσκολη, στενάχωρη στιγμή.
- Φίλος δεν είναι εκείνος που δεν προσπαθεί να είναι εκεί για μένα, με όποιο τρόπο μπορεί, όταν τον χρειάζομαι.

...γιατί, φίλος είναι όλα τα αντίθετα!

Εγώ λέω: "Αν δε μπορείς να είσαι αληθινός φίλος για κάποιον, τότε μην υποκρίνεσαι ότι είσαι".
Έτσι δεν είναι;

Να καλέσω κι εγώ με τη σειρά μου τις καινούριες μου φίλες Dreamer και Δηιάνειρα να γράψουν, αν θέλουν για τη φιλία.

Πέρισυ, τέτοιο καιρό...

Πέρισυ, τέτοιο καιρό, έκανα σκι στις Άλπεις.

Φέτος, κοντεύω να κάνω στο Ηράκλειο!

***

Πέρισυ, τέτοιο καιρό, ήμουν άρτι χωρισμένη και πολύ μπερδεμένη συναισθηματικά.

Φέτος έχω μια υγιή σχέση με έναν άντρα που λατρεύω και με λατρεύει.

***

Πέρισυ, τέτοιο καιρό, πήγα στο Saas Fee της Ελβετίας.

Φέτος, πετάχτηκα ως την εξωτική... Άρτα!

***

Πέρισυ, τέτοιο καιρό, δειλά - δειλά, τολμούσα να εκφραστώ γραπτά, διαδικτυακά, σε ένα φόρουμ, που δεν υπάρχει πια.

Φέτος έχω δικό μου μπλογκ, που μετράει πάνω από 150 ποστ!

***

Έχω ένα όνειρο για τον επόμενο Φεβρουάριο...
Θέλω να έχουμε την υγειά μας και
του χρόνου, τέτοιο καιρό, να χιονίζει έξω κι εγώ να είμαι σε ένα όμορφο μέρος με τζάκι, αγκαλίτσα με τον αγαπημένο μου.

Ζητάω πολλά;

21 πράγματα που χρειάζεται να ξέρεις για να είσαι σωστή νοσηλεύτρια

Να λοιπόν και τα 21 πράγματα που χρειάζεσαι να ξέρεις αν θες να είσαι μια καλή νοσηλεύτρια (και νοσηλευτής, βρε!).

1. Αν είναι υγρό, στέγνωσέ το. Αν είναι στεγνό, ύγρανέ το.

2. Τη σπατάλη στα υλικά την πληρώνεις κι εσύ ως φορολογούμενος πολίτης. Προσέχουμε, για να έχουμε!

3. Πάντα ρώτα αν θα πληρωθείς τις υπερωρίες, πριν δεχτείς να τις κάνεις.

4. Ποτέ να μη λες στη διεύθυνση αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι.

5. Ποτέ να μην τελειώνεις την παράδοση με τη φράση: "Ήταν μια εύκολη βάρδια".

6. Ποτέ να μην προσφέρεσαι να κάνεις μια δουλειά που δεν είναι δική σου. Θα κάνεις πολλές τέτοιες, έτσι κι αλλιώς.

7. Μην περιμένεις ότι οι βοηθοί σου θα κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

8.Μην περιμένεις ότι τα μηχανήματα θα λειτουργούν σωστά και ότι θα έχεις τα υλικά που χρειάζεσαι για να δουλέψεις.

9. Μην περιμένεις από τους γιατρούς να πιστέψουν αυτό που τους λες ή να δώσουν σημασία στις παρατηρήσεις σου.

10. Αν δεν έχεις αρκετό χρόνο να κάνεις αυτό που σου ανατέθηκε, τότε μη χρησιμοποιήσεις τα επόμενα 30 λεπτά για να γκρινιάζεις και να παραπονιέσαι γι αυτό.

11. Ό,τιδήποτε κουνιέται, τρέμει, πέφτει, ξεκολλάει, τραντάζει ή δε μένει στη θέση του, στερέωσέ το με λευκοπλάστ!

12. Ποτέ μη σηκώνεις τηλέφωνο από το νοσοκομείο στο ρεπό σου. Δεν είναι για καλό!

13. Μην περιμένεις επιβράβευση, ευχαριστήριο, σεβασμό ή επιβεβαίωση για μια δουλειά που έχεις κάνει σωστά. Δεν θα έρθει ποτέ!

14. Ίσως χρειαστεί να ξυπνήσεις τον Μαγκάιβερ μέσα σου, για να κάνεις τη δουλειά σου.

15. Το προσωπικό δε θα επαρκεί ποτέ. Δέξου το!

16. Ξέχνα το βιολογικό σου ρολόι. Σκέψου θετικά: ποτέ δε θα σε πιάσει jetlang σε υπερατλαντικά ταξίδια!

17. Υπομονή, ψυχραιμία και αγάπη για τον άνθρωπο. Οπλίσου με αυτά, θα σου χρειαστούν.

18. Να έχεις χιούμορ. Δε θα τη βγάλεις καθαρή χωρίς αυτό.

19.Μην περιμένεις κανείς εκτός νοσοκομείου να καταλάβει τη σωματική και ψυχολογική επιβάρυνση της δουλειάς σου.

20. Ποτέ μη δείχνεις ότι γνωρίζεις πράγματα και τεχνικές που δεν είναι της αρμοδιότητάς σου. Αν θες να περνάς καλά, κράτα τις γνώσεις σου για τον εαυτό σου και κάποια δύσκολη στιγμή.

21. Ιt's a dirty job, but somebody got to do it! Αφού επέλεξες να κάνεις αυτή τη δουλειά, να την αγαπάς και να την κάνεις όσο πιο σωστά μπορείς.

Τσίχλες!

Ε, λοιπόν ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω ένα τρομερό μυστικό!
Ο αγαπημένος μου έχει ένα πάθος!
Όχι, όχι, δεν εννοώ εμένα, αυτό εννοείται βρε κουτά!
Δεν καπνίζει, δεν πίνει, δεν είναι χρήστης καμιάς "πονηρής" ουσίας, είναι (όπως κι εγώ εξάλλου) "natural high"!
Επίσης δε θέλει να τρώει απρόσεκτα, γιατί βάζει εύκολα βάρος.
Αυτό λοιπόν μου δημιούργησε ένα μικρό προβληματάκι στο τι να του κρατάω στο επισκεπτήριο, αλλά μικρό μόνο, γιατί ξέρω το κόλλημα που έχει με μια συγκεκριμένη μάρκα και γεύση... τσίχλας!!!
Ω, ναι! Ντρέπομαι που το λέω, αλλά ο καλός μου μασάει σα κατσίκι, ως γνήσιος εκπρόσωπος του ζωδίου του (αιγόκερως)!
Του πήρα λοιπόν 12 πακέτα, να έχει να πορεύεται!

Εξάλλου, μετά που είδα τη διαφήμιση, αναφώνησα:Α, χα! Τώρα εξηγούνται πολλά, lol!



Απλά, αναρωτιέμαι μήπως πρέπει, λόγω επαγγέλματός μου, να μείνει στην ίδια εταιρία τσίχλας, αλλά να περάσει από τη "φωτιά" στον "πάγο", μιας και αυτό προτείνουν οι διαφημιστές, σε αυτή την εξαιρετική διαφήμιση, που για μια ακόμα φορά ανεβάζει τη λίμπιντο των αντρών, με χαρακτηριστικές εκπροσώπους της νοσηλευτικής επιστήμης!

Eικόνες του κόσμου Νο 3 - Αντιθέσεις

Θα συνεχίσω με μερικές σκαναρισμένες φωτογραφίες μου, από διάφορα μέρη του κόσμου, που δείχνουν πόσο ποικίλες εικόνες μπορεί να έχει κανείς ταξιδεύοντας στις γειτονιές του κόσμου!
Αντιθέσεις

Οι Πυραμίδες, Αίγυπτος

Νέα Υόρκη, από ψηλά

**************************************************************

Κήποι κοντά στο Δουβλίνο, Ιρλανδία

Μεξικό, κάκτοι

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Από την καθημερινή ζωή στην Ταϊλάνδη

Από παζάρι στο Μεξικό

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@












Καλοκαίρι στη Μονή Πρεβέλης, Ρέθυμνο

Χειμώνας στο Σέντραλ Παρκ, Ν.Υ.

############################################

Παγετώνας, Αλάσκα

Ο Νείλος, Αίγυπτος

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

Καραϊβική






Παταγωνία, Νότιος Αμερική
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^











Ζέρματτ, Ελβετικές Άλπεις





Παλένκε, Μεξικό, μέσα στη ζούγκλα

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

Αγιουτάγια, η παλιά
πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης,
μέχρι πρόσφατα θαμμένη,
στα νερά του Τσάο Πράγια

Το μεγάλο Παλάτι, Μπαγκόγκ