Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

9

Πριν 9 χρόνια, τέτοια μέρα, ετοιμαζόμαστε για εκλογές.
Η οικογενειακή μου κατάσταση στο Facebook ήταν "είναι περίπλοκο".
Εκείνες τις μέρες στη δουλειά σιγοψιθύριζα συνέχεια το "Πιο πολύ απ' ότι φαντάζεσαι, πιο πολύ απ' όσο φοβάσαι..." του Χατζηγιάννη και έλεγα: "Λες;"
Εκείνες τις μέρες περίμενα πως και πως να βρεθώ μπροστά στο πισί μου για να μιλήσω στο MSN μαζί σου.
Εδώ, σε αυτή τη διαδικτυακή γωνιά πρωτοβρεθήκαμε.
Στις 15/9 του 2007 ήρθε το πρώτο "Σ' αγαπώ" και έφερε θυμό (ναι, θυμό) και φόβο για τις δυσκολίες μιας σχέσης που έμοιαζε, σχεδόν αδύνατη, παρά τη δύναμη των συναισθημάτων.
9 χρόνια μετά, αυτή η ημερομηνία είναι χαραγμένη στις βέρες μας.
Μας απασχολούν θέματα όπως:ποιος θα πάρει τα παιδιά από το σχολείο.
Σε "μαλώνω" γιατί ξέχασες να βγάλεις τα σκουπίδια.
Με "μαλώνεις" γιατί -πάλι- ψώνισα ένα σωρό άχρηστα πράγματα από το σούπερ μάρκετ.
Δεν πειράζει. Και στον παράδεισο έχουν, καμιά φορά, προβλήματα διαχείρισης.
Χρόνια μας πολλά μωρό μου.
Έλα, πιάσε το χέρι μου και πάμε να γεράσουμε μαζί!

3 σχόλια:

Πίκος Απίκος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Πίκος Απίκος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Πίκος Απίκος είπε...

Σε ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου από το πουθενά, τή γέμισες αγάπη, χρώμα και την λαχτάρα να ζω την κάθε μου μέρα, μόνο και μόνο επειδή ξυπνάω δίπλα σε εσένα και τα παιδιά μας. Θέλω να σκατογεράσουμε μαζί γιατί μόνο έτσι θα έχει νόημα , οπότε κανόνισε την πορεία σου μωρό μου :). Εγώ όσο περνάει από το χέρι μου, δεν το κουνάω χαχαχα!