Τελικά υπάρχουν και καλές Δευτέρες!

Είναι γνωστό σε όσους με ξέρουν ότι μισώ τις Δευτέρες και κυρίως τις Δευτέρες πρωί.
Βασικός λόγος είναι η λαϊκή που γίνεται κάτω ή γύρω από το σπίτι μου, όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου και όχι αυτό δεν είναι καλό πράγμα, γκρρρ!
Βρωμιά (σκέψου να έχεις τα ψάρια έξω από την πόρτα σου), φασαρία, τεράστιο πρόβλημα πάρκινγκ από το βράδυ της Κυριακής (γίνονται ομηρικές μάχες για μια θέση και ουέ και αλίμονο και βγεις Κυριακή βράδυ) και τρομερό πρόβλημα μετακινήσεων από και προς το σπίτι σου με οποιοδήποτε μέσον, ακόμα και με τα πόδια (μια εποχή είχαν κάνει τη βεράντα μας δοκιμαστήριο για ρούχα!).
Όσοι δεν το έχουν ζήσει δε μπορούν να το φανταστούν!

Άλλος βασικός λόγος είναι ότι το πρωινό της Δευτέρας στη δουλειά είναι το πιο δύσκολο, πολλές "τακτικές" εργασίες να γίνουν, εκκρεμότητες του σαββατοκύριακου, συν όσοι γυρίζουν "ναυλωμένοι" από την ανάπαυλα και έτοιμοι για μεγάλη επιστήμη :Ρ

Μα και αν δε δουλεύεις και πας να κάνεις δουλειές, μιας και αυτό είναι το μόνο ελεύθερο πρωινό της εβδομάδας παντού κίνηση, καθυστερήσεις και εκνευρισμός.

Όλα συνηγορούν σε αυτό που λέω χρόνια: Η Δευτέρα πρωί δεν θα έπρεπε να υπάρχει!


...Σήμερα όμως ήταν μια άλλη Δευτέρα...
Οι δουλειές γίνονταν χωρίς ταλαιπωρία, οι οδηγοί στο δρόμο ήταν ήρεμοι και ευγενικοί, μέχρι και στο νοσοκομείο που πήγα για μια διοικητική διεκπεραίωση, εξυπηρετήθηκα αμέσως και χωρίς να χρησιμοποιήσω την ιδιότητά μου ως "μέσον"!

Ρε παιδιά, μπας και δεν ήταν Δευτέρα σήμερα και έχω χάσει τις μέρες, χαχαχα!

Σαντορίνη, τα πρέπει και τα μη!

Αφού λοιπόν πριν 3 περίπου μήνες ένα ηφαίστειο δε μας άφησε να επισκεπτούμε την Πράγα, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας και να επισκεφτούμε ένα άλλο, ενεργό ηφαίστειο πολύ κοντά μας, την Σαντορίνη.
Αυτό το πανέμορφο, μοναδικό νησί είναι για μένα το πιο όμορφο από όλα όσα επισκεφτεί σε Ελλάδα και εξωτερικό (και έχω δει αρκετά) και το είχα επισκεφτεί ήδη 4 φορές στο παρελθόν, ενώ ο καλός μου καμία, μιας και είναι αρκετά μακριά από τη Λαμία που έμενε πριν τον "τυλίξει" η Κρητικιά!

Για τους Κρητικούς και δη τους Ηρακλειώτες είναι ένας αγαπημένος και εύκολα προσβάσιμος προορισμός, μιας και υπάρχουν καθημερινά (εκτός από αεροπλάνα) τουλάχιστον 2 πλοία που κάνουν τη διαδρομή σε 2- 2,5 ώρες.


Η Σαντορίνη, που πήρε αυτό το όνομα από Φράγκους σταυροφόρους που σταματούσαν για ανεφοδιασμό κοντά σε ένα εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης (Σάντα Ειρήνη= Σαντορίνη), ονομάζεται επίσημα Θήρα, από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήραν, που λέγεται ότι αποίκησε πρώτος την περιοχή.

Το νησί στην αρχαιότητα ονομάζονταν Στρογγύλη, λόγω του σχήματός του(!) και είχε έναν σπουδαίο πολιτισμό, αντίστοιχο του Μινωικού.
Μια τεράστια έκρηξη 3.600 χρόνια πριν ήταν η αιτία να βουλιάξει το μισό νησί, να σχηματιστεί η εντυπωσιακή Καλντέρα, να καταστραφεί ο πολιτισμός του νησιού (κάποιοι μιλούν για τη χαμένη Ατλαντίδα), αλλά και ο Μινωικός πολιτισμός της Κρήτης από το τεράστιο παλιρροϊκο κύμα που δημιουργήθηκε.
Από τότε ως σήμερα το ηφαίστειο, με διάφορους κρατήρες, παραμένει ενεργό, με τελευταία μεγάλη έκρηξη το 1950.

Η Καλντέρα με την πολύχρωμη στρωματογραφία της

Αυτό το ηφαίστειο με τις εκρήξεις του, την Καλντέρα και τα πολύχρωμα πετρώματά του έχουν δώσει στη Σαντορίνη αυτή την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, το κάνουν μοναδικό στον κόσμο και πόλο έλξης για εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.


Δε σκοπεύω να γράψω ταξιδιωτικό οδηγό για τη Σαντορίνη.
Τέτοιους θα βρείτε πολλούς.
Θα σας αναφέρω ποια κατά τη γνώμη μου είναι αυτά που πρέπει να κάνετε και να δείτε στο νησί και τι να αποφύγετε και θα σας αφήσω να ταξιδέψετε ως εκεί με μερικές από της εικόνες που αποτύπωσε ο φακός μου.



Να πάτε να δείτε το ηφαίστειο και να βουτήξετε από το πλοίο στα (κρύα νερά) για να κολυμπήσετε λίγα μέτρα και να βρεθήτε στις θερμές πηγές με τα πορτοκαλί ζεστά νερά που μυρίζουν σίδηρο και να δείτε τις μπουρμπουλίθρες ν' αναβλύζουν! Μετά να φάτε θαλασσινά (και όχι ψάρια?) στο λιμάνι της Θηρασίας.

Στο λιμανάκι της Νέας Καμένης με τους κρατήρες

Στο δρόμο για τον ενεργό κρατήρα

Το λιμανάκι του νησιού Θηρασιά

Να πάτε στην Κόκκινη Παραλία. Τα 10 λεπτά περπάτημα ως εκεί αξίζουν τον κόπο και το θέαμα σε αποζημιώνει, αν και θα προτιμούσα οι ομπρέλες να είναι τουλάχιστον ψάθινες, με σεβασμό στο περιβάλλον.

Να μην πάτε στη Λευκή Παραλία που έχει πρόσβαση με πλοιάριο γιατί απλά δεν αξίζει τον κόπο, μιας και οι τεράστιες, όσο και λευκές κοτρώνες κάνουν σχεδόν αδύνατη την κολύμβηση.


Αν επιμένετε να πάτε στην Οία για το περίφημο ηλιοβασίλεμα να ξέρετε ότι θα στριμωχτείτε με εκατοντάδες ως χιλιάδες άλλους τουρίστες, θα ζεσταθείτε, θα πληρώσετε ένα πανάκριβο καφέ αν καθήσετε σε καφετέρια και το πιο πιθανό είναι να δείτε ένα συνηθισμένο Ελληνικό ηλιοβασίλεμα που θα κάνει τους Γιαπωνέζους και τους Αμερικάνους να χειροκροτήσουν ενθουσιασμένοι!!!

Τους βλέπετε ε; Και που να ήταν και Αύγουστος!

Να πάτε ωστόσο στην Οία που είναι πολύ γραφική, να περπατήσετε στα καλντερίμια της, να κάνετε μπάνιο στην παραλία της και να φάτε στις ταβέρνες στο λιμάνι (από την άλλη πλευρά).



Καλά εστιατόρια έχει και μέσα στο χωριό αλλά συνήθως είναι υπερτιμημένα και πολύ τουριστικά, όπως και παντού στο νησί.


Μην περιμένετε να δείτε τον αρχαιολογικό χώρο στο Ακρωτήρι, αν πάτε φέτος και δεν ξέρω μέχρι πότε. Εδώ και χρόνια είναι κλειστός γιατί υπάρχει πρόβλημα με το στέγαστρο!

Εδώ ο ήλιος δύει πίσω από το Ημεροβίγλι

Προσέξτε πολύ που θα φάτε και τι μιας και υπάρχουν γνωστοί μου που τους σέρβιραν χθεσινά μακαρόνια(!). Όπως προανέφερα, αν και οι επιλογές είναι πολλές η ποιότητα δεν είναι αντίστοιχη των τιμών. Θα έλεγα να πάρετε συμβουλές από κάποιον ντόπιο με την ελπίδα ότι θα ντραπεί να σας στείλει κάπου με άθλιο φαγητό.

Αξιοπρεπή τα σουβλατζίδικα στην πλατεία των Φηρών,όπως και το τυροπιτάδικο, μια εύκολη και φτηνή λύση.

Αν σας αρέσει η περιπέτεια να κάνετε βόλτα με γαϊδουράκι. Είναι σπάνια εμπειρία αλλά θέλει ένα σχετικό θάρρος μιας και τα καημένα ανεβαίνουν αγκομαχώντας τους γκρεμούς και σε όλους περνάει από το μυαλό ότι μπορεί κάποιο να τρελαθεί ή να κουραστεί και να σε "ξεφορτώσει" στα βράχια!

Δε χρειάζεται να νοικιάσετε αυτοκίνητο (εκτός κι αν ταξιδεύετε με παιδιά) μιας και οι αποστάσεις είναι μικρές (24 χιλ. από την Οία (βόρεια) ως το Ακρωτήρι(νότια) είναι η πιο μακρινή απόσταση). Μηχανάκι ναι, αν είστε πολύ καλοί οδηγοί και έτοιμοι να αποφύγετε κάθε τρελό, μεθυσμένο και ανίδεο τουρίστα που ανεβαίνει στη "γουρούνα" και όποιον πάρει ο χάρος!
Τα λεωφορεία είναι καλή λύση με συχνές και καλές διαδρομές αλλά και τα ταξί είναι άφθονα. Εξάλλου η Σαντορίνη θέλει περπάτημα για να την απολαύσεις.

Μιας και είπα περπάτημα, κορίτσια στο νησί, όπως και σε όλες τις Κυκλάδες, ξεχάστε τα τακούνια εκτός βαλίτσας! Γενικά χρειάζονται χαμηλά, μην πω και κλειστά παπούτσια, με όχι πολύ λεπτή σόλα και φυσικά δυνατό αντηλιακό, καπέλο και γυαλιά, ειδικά αν πάτε στο ηφαίστειο.Αν πάτε στο ηφαίστειο, τέτοιο δρόμο θ'ανέβετε. 5 βαθμοί Κελσίου παραπάνω και ένας κρατήρας που ...καπνίζει!

Το νερό του νησιού είναι λίγο και γλυφό γι αυτό πριν ξεκινήσετε για εξορμήσεις να έχετε μπουκαλάκι με εμφιαλωμένο μαζί σας.

Να περπατήσετε στα στενά των Φηρών, να φτάσετε ως το Φηροστεφάνι και σε κάθε ευκαιρία να απολαμβάνετε την υπέροχη θέα από την Καλντέρα.

Βόλτα το σούρουπο, κοντά στη Μητρόπολη

Θέα από την Καλντέρα στα Φηρά με το ηφαίστειο απέναντι

Να πάτε ένα απόγευμα στο Franco's , που έχει βραβευθεί ως το καλύτερο μπαρ στον κόσμο και να απολαύσετε το σούρουπο από τις ξαπλώστρες του με κλασική μουσική. Αξίζει ως εμπειρία αν και με τσιμπημένες φυσικά τιμές μιας και έχει την καταπληκτικότερη θέα.

Αν πάτε φέτος ως τον Οκτώβριο στο νησί ψάξτε τα 20 διαφορετικά γαιδουράκια, εικαστική παρέμβαση, όπως με τις αγελάδες στην Αθήνα. Δεν τα βρήκα όλα αλλά μερικά είναι πολύ όμορφα.

Το γαιδουράκι στην κεντρική πλατεία των Φηρών...

...και ένα πολύχρωμο στην Οία

Καμάρι και Περίσσα ωραίες, αμμουδερές παραλίες με ψιλό, μαύρο βοτσαλάκι.

Καμάρι

Να δοκιμάσετε τοπικά προιόντα όπως φάβα, ντοματάκι, κάπαρη και καπαρόφυλλα και φυσικά τις πολύ καλές ποικιλίες κρασιού της Σαντορίνης, γνωστές παγκοσμίως και να επισκεπτείτε το Μουσείο Κρασιού.
Προσοχή όμως στο πόσο θα τα πληρώσετε γιατί είναι κι αυτά υπερβολικά ακριβά :(

Το παλιό λιμάνι των Φηρών. Πρόσβαση στη χώρα μόνο μέσω 600 σκαλοπατιών και με τελεφερίκ!

Αυτές είναι οι συμβουλές μου με μια τελευταία:
Για να απολαύσετε το νησί, αποφύγετε τους μήνες αιχμής Ιούλιο και Αύγουστο που οι ξένοι το "βουλιάζουν" και όλα είναι δύσκολα και πανάκριβα.

Αυτό το μοναδικό νησί που βρίσκεται τόσο κοντά μας αξίζει και μία και περισσότερες επισκέψεις και είναι ικανό να σε αφήσει ξέπνοο και εντυπωσιασμένο με τη θέα και την ατμόσφαιρά του κάθε, μα κάθε φορά!

E, όχι, δε θα γκρινιάξω ρε!

Σήμερα το πρωί στο ΣΚΑΪ, που παρεπιπτόντως είναι το μόνο κανάλι που "βλέπεται" ειδησειογραφικά, είχε ένα αφιέρωμα στις ελλείψεις των νοσοκομείων και ειδικά στις ΜΕΘ και σε ζωτικής σημασίας υλικά μάλιστα.
Οργισμένη η Πόπη, μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα;
Α, ωραία! Μας θυμήθηκαν επιτέλους! Πρέπει να πεθάνουν άνθρωποι δηλαδή για να φτάσει στα κανάλια αυτό που οι άμοιροι υγειονομικοί του ΕΣΥ φωνάζουμε μήνες τώρα;
Δεν είναι τωρινό φαινόμενο κύριοι, χρόνια τώρα υπάρχει απαξίωση του ΕΣΥ, σύριγγες για να κάνουμε τη δουλειά μας παίρνουμε "με το δελτίο" από πέρισυ την άνοιξη (ΜΕΘ Πανεπιστημιακού νοσοκομείου έτσι;), δεν υπάρχουν βασικά υλικά, αλλά για μια ακόμα φορά ο κόσμος θα "ξυπνήσει" μόνο όταν η κατάσταση φτάσει στο κατ' αυτούς απροχώρητο και δε μπορέσουν να κάνουν εργαστηριακές εξετάσεις, γιατί δεν υπάρχουν αντιδραστήρια!
Ε, όχι, δε θα γκρινιάξω!
Δε γίνεται να χάνουμε χρόνια από τη ζωή μας, αναλώνοντας την προσωπική μας ψυχική υγεία και πολλές εργατοώρες προσπαθώντας να καλύψουμε τα -ακάλυπτα- κενά!
Δεν είναι δικό μου θέμα οι ελλείψεις, οι μίζες, οι σπατάλες.
Δε φταίμε όσοι προσπαθούμε να κάνουμε καλά τους συνανθρώπους μας, χωρίς τις ανάλογες αμοιβές επίσης, αλλά αυτό είναι ένα άλλο πονεμένο ζήτημα.
Δεν φέρνετε υλικά; Οκ, θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με ό,τι έχουμε, αλλά δε θα πάρουμε στη συνείδησή μας των θάνατο ασθενών συμπολιτών μας.
Είναι δική σας ευθύνη κύριοι κυβερνώντες, δική σας και των προηγούμενων και κρίση ξε-κρίση υπάρχουν θέματα ζωτικής σημασίας που πρέπει να λύσετε...χθές!
Το κρίμα στο λαιμό σας :(
Εγώ, ένα μήνα μετά το τελευταίο ποστ, ήθελα μόνο να ετοιμάσω ένα φωτογραφικό για την υπέροχη Σαντορίνη και να ομορφύνω τη σελίδα με όμορφες, καλοκαιρινές εικόνες.
Αλλά αυτά που φτάνουν στ'αυτιά μου δεν με αφήνουν ασυγκίνητη.
Οργισμένο ποστ λοιπόν, γιατί πρέπει να λέγονται κι αυτά και η Σαντορίνη θα περιμένει λίγες μέρες ακόμη.