Να μ'αγαπάς

Να μ' αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
να κοιταχτούμε λες κι ειν' γιορτή, Πρωτοχρονιά
να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά
γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να 'ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
στα μαξιλάρια και στο χαλί
να ξεχαστώ να μου λες πολύ
κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν, δεν μπορεί
τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν
και μ' αναμνήσεις μετά γυρνούν
μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ' αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά (τα λάθη μου όλα)
στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά (μ' αρέσουν όλα)
δεν είν' ο κόσμος ιδανικός
για το ταξίδι είναι δανεικός
για να 'χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί (να με φιλάς)
στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακάουτ της Δ.Ε.Η. (ως το πρωί)
και μέχρι νά 'ρθει ξανά το φως
αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν' ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ' αγαπάς εαυτέ μου σ' έψαχνα παντού
κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου δίναν ραντεβού
απ' τα ακριβά μου στα πιο φτηνά
κι απ' τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ' αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
να κοιταχτούμε λες κι ειν' γιορτή, Πρωτοχρονιά
να μου μιλάς σιγανά στ' αυτί
γιατί ακούνε τη νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

(Δεν είναι τέλειο το τραγούδι των Τρίφωνο; Αχ αυτοί οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου!
Σόρρυ αλλά με έχει πιάσει τρελός έρωτας πάλι! Έρχεται αύριο...)

Χριστουγεννιάτικος Κορμός

Πέρυσι, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, μια συνάδελφος από τον Αγ. Νικόλαο, η Λία, μου έδωσε αυτή την δύσκολη συνταγή για ένα εντυπωσιακό, χριστουγεννιάτικο κορμό, πολύ νόστιμο και όμορφο.
Τον έφτιαξα και ενθουσίασα κι εγώ με τη σειρά μου αυτούς που τον είδαν και τον δοκίμασαν. Φέτος λέω να τον φτιάξω για την Πρωτοχρονιά, που θα έρθει κι "εκείνος".
Δοκιμάστε κι εσείς αν θέλετε κάτι διαφορετικό γι αυτές τις γιορτές και καλή επιτυχία.


Υλικά
Παντεσπάνι:
6 αυγά
2 βανίλιες
1,5 φλιτζάνι φαρίνα
1 φλιτζάνι ζάχαρη

Γέμιση:
500γρ σαντιγί (την πράσινη, τη φυτική)
175γρ κουβερτούρα
3 κρόκους αυγών
ξύσμα ενός πορτοκαλιού
3 κουταλιές γάλα
1 κουταλιά κονιάκ

Σιρόπι:
1 ποτήρι ζάχαρη
2 ποτήρια νερό
φλούδα λεμονιού

Εκτέλεση

Φτιάχνουμε πρώτα το παντεσπάνι.
Χτυπάμε τ' αυγά με τη ζάχαρη και τις βανίλιες και όταν αφρατέψουν και πάρουν το χρώμα του λεμονιού, προσθέτουμε το αλεύρι.
Στο μεγάλο ταψί του φούρνου απλώνουμε λαδόκολλα, βάζουμε το μείγμα και το ψήνουμε στους 175 βαθμούς για 20', σε αντιστάσεις πάνω-κάτω.
Το βγάζουμε από το φούρνο και το αναποδογυρίζουμε ζεστό πάνω σε μια νωπή πετσέτα.
Αφαιρούμε τη λαδόκολλα και τυλίγουμε με την πετσέτα το παντεσπάνι σε ρολό. Το αφήνουμε να κρυώσει.

Βράζουμε το σιρόπι για 5' και το αφήνουμε να κρυώσει.

Ξεκινάμε να φτιάχνουμε τη γέμιση.
Χτυπάμε τη σαντιγί και την βάζουμε στο ψυγείο.
Λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπαιν μαρί. Μια καλή ιδέα είναι να την βάλουμε σε σακουλάκι τροφίμων, το οποίο θα βουτήξουμε σε βραστό νερό και μετά θα κάνουμε μια τρύπα στην άκρη και θα αδειάσουμε την κουβερτούρα στο μείγμα, εύκολα και καθαρά!
Ανακατεύουμε τους κρόκους με το γάλα, το πορτοκάλι και το κονιάκ.
Αναμιγνύουμε με την κουβερτούρα και τη σαντιγί.
Έτοιμο το μείγμα της γέμισης σε ανοικτό καφέ χρώμα.

Ξετυλίγουμε το παντεσπάνι. Παίρνουμε το σιρόπι και το ραντίζουμε ομοιόμορφα.
Μετά, απλώνουμε τη μισή γέμιση ομοιόμορφα και τυλίγουμε το παντεσπάνι με τη γέμιση σε ρολό.
Στη συνέχεια, κόβουμε τις άκρες με ένα κοφτερό μαχαίρι και με λίγη γέμιση στερεώνουμε τα δυο κομμένα άκρα σε δυο σημεία του κορμού, σα να είναι κούτσουρο κομμένο.
Μετά απλώνουμε την υπόλοιπη γέμιση απ' έξω.
Πριν μπει στο ψυγείο παίρνουμε ένα πιρούνι και κάνουμε κάθετες γραμμές κατά μήκος του κορμού.
Αν θέλουμε προσθέτουμε και 2 κλαδάκια γκυ, για πιο αληθοφανές αποτέλεσμα!
Καλή, γευστική χρονιά!

Xρόνια Πολλά Χρήστο Μου

Χρόνια πολλά αγάπη μου.

Ας είναι αυτά τα τελευταία Χριστούγεννα που περνάμε χώρια.

Σ' αγαπώ πολύ καρδιά μου, κάθε μέρα μαζί σου είναι γιορτή!

Κάθε μέρα

Κάθε μέρα θέλω να΄μαι πλάι σου μόνο και να περπατάμε στο δρόμο ναι ναι αγκαλιασμένοι Κάθε μέρα θέλω να ξυπνάω μαζί σου διψασμένη για ένα φιλί σου ναι ναι κι ερωτευμένη Κάθε μέρα θέλω να ΄σαι μεσ΄το μυαλό μου να μιλάμε στο κινητό μου ναι ναι για χίλια δύο Κάθε μέρα θέλω απ΄τη δουλειά να το σκάω και κρυφά να σε συναντάω στο γνωστό σημείο Κάθε μέρα μαζί σου είναι γιορτή κι ομορφότερη από την χθεσινή κάθε μέρα μαζί σου είναι γιορτή γιατί γιατί γιατί... Κάθε μέρα μαζί σου νιώθω πως δώρο είσαι που μου΄στειλε ο Θεός κάθε μέρα σε θέλω όλο και πιο πολύ Κάθε μέρα θέλω ν΄ασχολούμαι μαζί σου να εκπληρώνω κάθε ευχή σου ναι ναι κι επιθυμία Κάθε μέρα θέλω σαν παιδί στερημένο ραντεβού με σένα να βγαίνω όπως στην εφηβεία Κάθε μέρα μαζί σου είναι γιορτή κι ομορφότερη από την χθεσινή κάθε μέρα μαζί σου είναι γιορτή γιατί γιατί γιατί... Κάθε μέρα μαζί σου νιώθω πως δώρο είσαι που μου΄στειλε ο Θεός κάθε μέρα σε θέλω όλο και πιο πολύ Κάθε μέρα μαζί σου είναι κι αλλιώς στο σκοτάδι μου πάντα είσαι το φως κάθε μέρα μαζί σου είναι κι αλλιώς Πριν κοιμηθώ κάθε βράδυ φοβάμαι πιο πολύ μη ξυπνήσω και τ΄όνειρο χαθεί κάθε βράδυ φοβάμαι πιο πολύ Κάθε μέρα που σε βλέπω όταν ξυπνάω λέω Θεέ μου θα στο χρωστάω ναι, ναι, αυτό για πάντα...

Το σπίτι των Χριστουγέννων

Κι όμως υπάρχει!
Το σπίτι των Χριστουγέννων με όλα του τα λαμπάκια, μουσικούλες, χρώματα, στολίδια και στρας, μέσα και έξω βρίσκεται στην Κρήτη και συγκεκριμένα στα Μάλια Ηρακλείου.
Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, εμπνευστής και δημιουργός όλων όσων θα δείτε στις φωτογραφίες είναι ένας νεαρός άντρας, ο Κώστας που απλά, από μικρός κάπως έτσι είχε φανταστεί τα Χριστούγεννά του και προσπάθησε να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του!

Μάθαμε από στόμα φίλων για την ύπαρξη αυτού του γιορτινού επιτεύγματος και προχθές το βράδυ, με ένα φιλικό μου ζευγάρι, αποφασίσαμε να πάμε να το βρούμε.

Στα Μάλια ρωτήσαμε, πήραμε οδηγίες και πολύ σύντομα βρεθήκαμε σε αυτό το εκτυφλωτικό θέαμα!

Ο Κώστας, άγνωστος μας ως εκείνη τη στιγμή, μας είδε και μας προσκάλεσε μέσα!

Φιλικός και πολύ φιλόξενος μας κέρασε σοκολατάκι, μας πρότεινε ποτό και απάντησε σε όλες μας τις ερωτήσεις!

Το φτιάχνει μόνος του 7 χρόνια τώρα. Κάθε Σεπτέμβρη ανανεώνει το υλικό του από την έκθεση Χριστουγεννιάτικών ειδών στην Αθήνα. Δεν είχε καμιά οικονομική βοήθεια από πουθενά. Όλα τα φώτα ανάβουν με 2 κεντρικούς διακόπτες. Τον καλούν συνέχεια φίλοι του να τους διακοσμήσει το σπίτι με χριστουγεννιάτικα. Δεν έχει καμιά σχέση ούτε με το επάγγελμα του διακοσμητή, ούτε του ηλεκτρολόγου. Έχει κατάστημα με ρούχα.

Εικόνες από το εσωτερικό του σπιτιού

Ένα από τα 5 δέντρα που βρίσκονται στο εσωτερικό

Το τζάκι

Η τουαλέτα

Ο κήπος

Δυστυχώς η φωτογραφία δε μπορεί ν'αποτυπώσει τη μουσική και την κίνηση σε πολλά από τα παιχνίδια.

Σα παραμύθι ε;

Καλά χριστούγεννα λοιπόν, όπως ο καθένας τα φαντάζεται!

Ε,ε, μάζεψε τα μουρέλα, έλα έλα!

Για την Κρήτη οι τρεις χειμωνιάτικοι μήνες είναι και οι μήνες μιας μεγάλης αγροτικής "γιορτής", του λιομαζώματος.
Επίπονη και χρονοβόρα η διαδικασία, αλλά, εμείς οι Κρητικοί καταφέρνουμε και να το διασκεδάσουμε με τραγούδια, πλάκες και μαντινάδες!
Πάρτε μια ιδέα...

Το ραπ κρητικό συγκρότημα που ακούγεται ονομάζεται ΑΛΓΙΑΗΝΤΑ (!) και μια γεύση από τη δουλειά τους μπορείτε να κατεβάσετε από ΕΔΩ

Πέρισυ, τέτοια εποχή είχα κάνει και 2 σχετικά ποστ που αν σας ενδιαφέρουν είναι εδώ:
Πάρε λάδι κι έλα βράδυ
και Μου βγήκε το λάδι (ποιηματάκι)

Μαντινάδες για λιομάζωμα

Ραβδίζω και σε σκέφτομαι
πάρε μια τέμπλα κι έλα
γιατί έχω ακόμη αράβδιστα
μια δεκαρά μουρέλα

Ο ήλιος εβασίλεψε
και χαίρονται οι εργάτες
κι ο νοικοκοίρης με τη γρα
πνίγονται σαν τσι κάτες

Ο ήλιος εβασίλεψε
πάει και τούτη η μέρα
δε σ'είδανε τα μάθια μου
να πάρει ο νους μου αγέρα

Βρίχνουμαι πάνω στην ελιά
χτυπά το κινητό μου
κι ενώ ραβδίζω τα κλαριά
μιλάω και στο μωρό μου

Κρατώ την τέμπλα στο δεξί
στ'αριστερό ανάπλα
σ'ένα τσουβάλι σκόνταψα
γλυστρώ και πέφτω ξάπλα

Ραβδίζω και παραμιλώ
απλώνω και φοβάμαι
αν κι απόψε δε σε δω
δυστυχισμένη θα 'μαι

Κοσκίνισα και σάκιασα
κι έδεσα τα τσουβάλια
αλλά δεν ήσουνα εδώ
κι έχω μαύρα χάλια


Άντε, και του χρόνου... από το ένα χωριό δηλαδή, γιατί στο άλλο θα πάμε το Γενάρη. Έλα μωρέ, ούτε 120 ρίζες δεν έμειναν!!!:Ρ

Προσεχώς...Χριστούγεννα!

Την Τετάρτη είχαμε απεργία και για πρώτη φορά στα τόσα χρόνια κατόρθωσα κι εγώ ν'απεργήσω.
Μόνο ένας (αν είμαστε 7 πρωινοί και όχι 6 που είναι το σύνηθες και είμαστε όλοι προσωπικό ασφαλείας) μπορεί να το κάνει αυτό κι εγώ ...δήλωσα συμμετοχή πρωί-πρωί την Τρίτη!
Έτσι, επιτέλους, κατόρθωσα να στολίσω και το σπίτι μου για τα Χριστούγεννα.
Βγήκε και κάτι καλό από αυτήν την απεργία δηλαδή, γιατί άλλο καλό και χαρά στα...πορτοφόλια μας, δε βλέπω!
Περιμένω και τον καλό μου ανήμερα την Πρωτοχρονιά και επειδή από αύριο αρχίζουμε λιομάζωμα και βάρδιες κανονικά (και Χριστούγεννα φουλ) ήταν "ή τώρα ή ποτέ"!!!
Είχα ήδη κατεβάσει τα πράγματα μέρες πριν, κάλυψα και τις ελλείψεις μου, αλλά από τη μια η έλλειψη χρόνου, από την άλλη τα θλιβερά γεγονότα, απλώς καθόμουν και τα κοίταζα κι έλεγα: "α, ναι, πρέπει και να στολίσω".
Τελικά όμως τα κατάφερα, θέλετε να δείτε;
Ορίστε!

Την ίδια μέρα, την Τετάρτη δηλαδή, στόλισαν και το δέντρο στη δουλειά. Πήγα χθες το πρωί και το βρήκα έτοιμο. Όμως, χάθηκαν οι φιγούρες από τη φάτνη κι έτσι την έβαλαν άδεια, μέχρι να πάρουμε άλλες.
Και μου ήρθε η φαεινή ιδέα!
Μπήκα γρήγορα στο google, βρήκα εικόνες με φάτνες, εκτύπωσα μια, έγραψα πάνω "προσεχώς" και το έβαλα μέσα στη φάτνη!
Ιδού:

Χαχαχα, πλάκα δεν έχει;

Καλά Χριστούγεννα, με υγεία, χιούμορ, όρεξη και ιδέες!

Μπουσισμοί (Bushisms)

Οι "Μπουσισμοί" Bushisms είναι ένας νεολογισμός που δημιουργήθηκε για να περιγράψει όλες τις αστείες ατάκες, τις γκάφες και τα γλωσσικά λάθη του απερχόμενου πλανητάρχη.
Ο πιο ηλίθιος πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ευτυχώς, επιτέλους παρελθόν. Αφήνει πίσω του ως κληρονομιά στη χώρα του πολέμους, τρομοκρατικές επιθέσεις και ένα μεγάλο οικονομικό έλλειμμα, αλλά, τώρα πια, ανακουφισμένοι, μπορούμε και να γελάσουμε με τα μαργαριτάρια που έχει κατά καιρούς ξεστομίσει και που βρίσκονται σε πολλά σάιτς στα..."ίντερνετς"...
Πάμε να δούμε. Καλή διασκέδαση!

«Αφιερώσαμε πολύ χρόνο στην Αφρική όπως είμαστε υποχρεωμένοι. Η Αφρική είναι μια χώρα που υποφέρει από μια τρομερή ασθένεια». Συνέντευξη Τύπου, 2001.

"'Ακουσα κάτι φήμες στα διαδίκτυα..."

«Νομίζω ότι (στο Ιράκ) ήμασταν καλοδεχούμενοι. Ωστόσο δεν ήταν μια ειρηνική υποδοχή». Συνέντευξη στο NBC.

«Στη δική μου δουλειά πρέπει να επαναλαμβάνεις αυτά που λες ξανά και ξανά και ξανά για να επικρατήσει η αλήθεια και να κατατροπωθεί η προπαγάνδα». Ελλάδα (Νέα Υόρκη), Μάιος 2005.

"Τόσοι πολλοί Μαιευτήρες - Γυναικολόγοι δεν μπορούν να εξασκήσουν την...αγάπη τους στις γυναίκες όλης της χώρας"
Poplar Bluff, Mo., Sept. 2004

«Γνωρίζω πως οι άνθρωποι και τα ψάρια μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά». Μίσιγκαν, 2000.

«Οι εχθροί μας είναι ευρηματικοί - και εμείς το ίδιο. Δεν σταματάνε να σκέφτονται νέους τρόπους ώστε να πληγώσουν τη χώρα μας και το λαό μας - και εμείς επίσης». Ουάσινγκτον, 2004.

«Βρίσκομαι εδώ γιά να ανακοινώσω πως αυτήν την Τρίτη, τα εκδοτήρια εισητηρίων και τα αεροπλάνα θα πετάξουν απ’ το αεροδρόμιο Ρόναλντ Ρίγκαν». Ουάσινγκτον, 2001.

«Όλο και περισσότερες από τις εισαγωγές μας, έρχονται απ’ το εξωτερικό».Beaverton, Oregon, Sept 2000

«Όσοι εισέρχονται τη χώρα παρανόμως παραβιάζουν το νόμο». Αριζόνα, Νοέμβριος 2005 «Αν αυτή (η διακυβέρνηση) ήταν δικτατορία, όλα θα ήταν πολύ πιο εύκολα, αρκεί να ήμουν εγώ ο δικτάτορας». Ουάσιγκτον, Δεκέμβριος 2000.

«Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε την πίτα ψηλότερη». Ντιμπέιτ (Νότια Καρολίνα), Φεβρουάριος 2000.

«Μην έχετε αμφιβολία, καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι, κύριε. Μιλάω με οικογένειες που πεθαίνουν». Ουάσιγκτον, Δεκέμβριος 2006.

«Δεν ξέρεις πως θα περάσεις στην ιστορία για αρκετό καιρό αφ’ ότου θα έχεις φύγει». Ουάσιγκτον, Μάιος 2006.

"Υπάρχει ένα παλιό ρητό στο Τενεσσί - ξέρω ότι είναι στο Τέξας, πιθανώς στο Τενεσσί - που λέει με κορόιδεψες μια φορά, ντροπή ... (παύση), ντροπή σου. Με κορόιδεψες. Δεν μπορούν να σε κοροϊδέψουν ξανά"
Τενεσσί, Σεπτέμβριος 2002

«Όποιος είναι σε θέση ευθύνης θα πρέπει να πρέπει να καταλαβαίνει τις συνέπειες των λέξεων (του)». Συνέντευξη (στο Ρας Λίμπαου), Νοέμβριος 2006.

Για το τέλος οι 10 καλύτερες τηλεοπτικές στιγμές του Τζορτζ. Απολαύστε...

*Αφορμή γι αυτό το ποστ δώθηκε από το άρθρο "Τhat's all folks" του Αργύρη Παπαστάθη στο τελευταίο VMen (Δεκ 2008)

Θα σου βάλω ουροκαθετήρα και θα πω κι ένα τραγούδι...μαζί σου!

Αυτό είναι ένα τρελλά αστείο βιντεάκι με παρωδία του τραγουδιού "A whole new world".
Δυστυχώς, πρέπει να ξέρει κάποιος καλά αγγλικά για να το εκτιμήσει και ίσως να είναι σχετικός και με τα ιατρονοσηλευτικά, αλλά έχει πολύ πλάκα και δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να σας το δείξω!
Enjoy

Μια ιστορία για το Δεκέμβρη

Το ρολόι δείχνει 2 το πρωί κι εγώ είμαι πάλι στη δουλειά.
Λίγες στιγμές ανάπαυλας, οι συνάδερφοι συνεχίζουν να δουλεύουν, εγώ ξεκίνησα νωρίς και τώρα κάνω διάλειμμα, μπλογκάροντας.
Ααα, έχω πρόσκληση από τον Stardust!

Να γράψω μια ιστορία με αυτές τις λέξεις που βλέπετε σε πράσινο στο κείμενο. Ελπίζω μόνο να μην έχετε αχρωματοψία γιατί δε θα το δείτε!
Είχα σκοπό έτσι κι αλλιώς να γράψω 2 λόγια, να σας ευχηθώ Καλό Μήνα Δεκέμβριο.
Αυτός ο μήνας είναι πάντα ένας ξεχωριστός μήνας, ίσως ο πιο ξεχωριστός, ο πολυαναμενόμενος, είναι ο μήνας που περιέχει, αναμονή, λαχτάρα, χαρά, γιορτή, είναι ο μήνας των Χριστουγέννων.
Για μένα φέτος θα είναι κάπως διαφορετικά.
Προβλέπεται να έχω ένα μήνα και καλό και κακό, ένα μήνα παράξενο.
Είναι που περιμένω κι εγώ, όπως οι περισσότεροι, με λαχτάρα τα Χριστούγεννα, που όμως, κλασικά, θα είναι απογοητευτικά, μακριά από τον καλό μου, στην εντατική, για μια ακόμα χρονιά.
Είναι που τελειώνει ένας χρόνος δύσκολος για τη σχέση μου, με το Πικουλίνι μου φανταράκι, αλλά να, τελειώνει επιτέλους, 31 μερούλες θα έχουν μείνει στο τέλος του Δεκέμβρη και αυτές με άδεια οι περισσότερες.
Φτάνει επιτέλους το 2009 που οριοθετήσει την αρχή της κοινής μας ζωής, στην ίδια πόλη, στο ίδιο σπίτι.
Που θα είναι αυτό όμως;
Η αβεβαιότητα χτυπά την πόρτα της καρδιάς μου και μπερδεύει τα καρδιοχτύπια του έρωτα.
Περπάτησα πολύ για να φτάσω εδώ, στο Δεκέμβρη του 2008, χέρι -χέρι με το ταίρι μου, το άλλο μου μισό και τώρα, στο τέλος της πορείας, αυτής της άσκοπης θητείας, αυτής της 11μηνης περιπλάνησης, με μια σχέση πιο δυνατή από ποτέ, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το "μετά".
Για ένα πράγμα είμαι σίγουρη. Ότι έχω δίκιο για τις μέχρι τώρα επιλογές μου.

Με τρομάζει λίγο το άγνωστο μέλλον, με γοητεύει κάπως η προοπτική της ανατροπής, της περιπέτειας, της νέας αρχής, αλλά έχω την ασφάλεια, την ανακουφιστική θαλπωρή της αμοιβαίας αγάπης να με κρατάει ζεστή, προφυλαγμένη, ευτυχισμένη.
Για τώρα και ελπίζω για πάντα.

Καλώ να παίξουν, αν θέλουν οι: Αρτου, Μοιράιδα,Παλίρροια,Τρελοτουρίστρια

Update:Στο Skouliki είδα ότι αλλάζουμε τις λέξεις! Λοιπόν κορίτσια, οι λέξεις σας είναι:
Τζάκι, όμως, τρέχω, εκτίμηση, απαλό., Ο.Κ.;

Update 2: Α, και ο Sturdust έβαλε λέες λέξεις!
Εντάξει λοιπόν!
Ξεπετάω κάτι στα γρήγορα:
Κάθομαι ένα βράδυ καλοκαιριού με τον άγγελό μου κοντά στη θάλασσα και αγναντεύω τ' αστέρια. Υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από αυτήν; Χαχαχα! Ευκολάκι!