Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Ιστορίες από την κρύπτη. "Να δέσω το γάιδαρό μου."

(σ.σ. Επέλεξα το πρώτο πρόσωπο στο κείμενο γιατί έτσι μου άρεσε αλλά αυτή η ιστορία δεν, επαναλαμβάνω δεν είναι προσωπική. Για να μη ρωτάτε πάλι...)


Ήμουν σχεδόν 29 όταν γνώρισα το Γιάννη. Θυμάμαι ακόμα πόση εντύπωση μου έκανε με την πρώτη ματιά. Ψηλός, μελαχροινός με μάτια στο χρώμα της θάλασσας και σκοτεινό βλέμμα.

Ο μικρός αδερφός της καινούριας κολλητής μου από τη δουλειά, της Χαράς.

Δεν το πίστευα ότι ήταν μόνο 23 χρονών! Φαινόταν μεγαλύτερος, σίγουρα μεγαλύτερος από μένα, έτσι μικροκαμωμένη που είμαι, έδειχνα 18 τότε!

Του άρεσα κι εκείνου, το είδα στα μάτια του, αλλά ήταν πολύ σοβαρός και ντροπαλός για να εκδηλωθεί.

Εγώ πάλι δεν είχα καμιά από τις δύο ιδιότητες. Είχα τις περιπετειούλες μου μέχρι τότε και γενικά ήμουν αρκετά "κοινωνική" με το άλλο φύλο.

Η μαμά μου, φυσικά, ανησυχούσε. "Άντε Αφροδίτη, τα χρόνια περνούν. Να βρεις έναν άντρα, να παντρευτείς, να δέσεις το γάιδαρό σου. Για πόσο ακόμα, νομίζεις θα περνάει η μπογιά σου; Πρόσεξε κακομοίρα μου, να είσαι σοβαρή. Οι άντρες δεν παντρεύονται τις εύκολες. Αχ, θα μου μείνεις στο ράφι και δε θα δω εγγονάκια από σένα!"
Όλο τέτοια άκουγα, αλλά δεν ίδρωνε το αυτί μου. Εξάλλου ήμουν ακόμα πολύ νέα και δροσερή, όπως το έδειχναν και οι μεγάλες επιτυχίες μου στους άντρες! Όποιον ήθελα τον είχα και τον έσερνα, κατά την γνωστή παροιμία περί αιδίου και πλοίου!

Τώρα όμως είχα βάλει στο μάτι το Γιάννη. Και δεν θα ησύχαζα αν δεν το έριχνα το τεκνάκι. Α, είμαι πεισματάρα εγώ. Σκορπιός με ωροσκόπο Λιοντάρι! Εκρηκτικός συνδυασμός!

Α, εδώ το πράγμα θέλει προσεκτική προσέγγιση, σκέφτηκα! Είναι βέβαια μικρός και αδερφός της κολλητής μου, αλλά τι πειράζει; Σαν πως θα τον παντρευτώ ή θ' αποπλανήσω το... ανήλικο;

Εκείνο το βράδυ δεν έδειξα τίποτα αλλά φρόντισα να τον ξαναδώ, πάλι μέσω της Χαράς, χωρίς να της πω τίποτα από τα σχέδιά μου.

Κάτι υπονοούμενα που έριξα στην αρχή για να κόψω κίνηση είχαν αρνητική αντιμετώπιση από μέρους της. Κατάλαβα ότι δεν θα την έχω σύμμαχο και ότι έπρεπε να κρατήσω πολύ χαμηλό προφίλ στις κινήσεις μου.

Και να οι βόλτες όλοι μαζί, να τα μπάνια στη θάλασσα (όπου φρόντιζα να εκθέτω όσο πιο προκλητικά γινόταν τα κάλλη μου), ε, πολύ θέλει; Κανονίσαμε στα κρυφά ένα ραντεβού και...
Ω, Θεέ μου! Το καλύτερο σεξ της ζωής μου! Καλά λένε ότι Ταύρος με Σκορπιό ταιριάζουν καταπληκτικά στο κρεβάτι!

Ε, γλυκάθηκε και ο μικρός μετά και έπεσε με τα μούτρα!

Η Χαρά στο εντωμεταξύ δεν ήξερε τίποτα. Το έμαθε με "ωδυνηρό" τρόπο όταν μας έπιασε "επ' αυτοφόρω" στην αποθήκη του σπιτιού τους στο χωριό, ένα μεσημέρι που νομίζαμε ότι κοιμούνται όλοι.

Μάλλον θα ξεχάστηκα και θα φώναζα, το παθαίνω πάνω στο πάθος!

Μαζί με τη Χαρά το έμαθε και όλη η οικογένεια!

Με μίσησαν, με πολέμησαν, ανταλλάξαμε βαριές κουβέντες.

Ήμουν (με λίγα λόγια) μια γρια πουτάνα που τους κορόιδευα για να τυλίξω τον κανακάρη τους.

Άσε με, μωρέ, με τους κομπλεξικούς, οπισθοδρομικούς, χωριάτες!

Ο Γιάννης δεν πήρε θέση.

Σχεδόν δεν μίλησε για το θέμα.

Εγώ έκοψα κάθε σχέση με την οικογένειά του, μέχρι που άλλαξα και τμήμα στη δουλειά για να μη συναντιόμαστε με την αδερφή του, η οποία είπε σε όλους για την "προδοσία" μου.

Με το Γιάννη όμως συνεχίσαμε. Είχαμε τα σκαμπανεβάσματά μας, τους καβγάδες μας, τα πισωγυρίσματά του.

Πέρασαν εποχές που συζούσαμε, που δε μιλούσε στους δικούς του, που χωρίζαμε, αλλά πάντα τα ξαναβρίσκαμε στο κρεβάτι.
Είχα φτάσει πια 37 χρονών.

Ακόμα μια μαζί με το Γιάννη και μια χώρια. Έπρεπε πια κάτι να γίνει, 8 χρόνια σχέση μετράγαμε. Εκείνος στα 31 δεν καιγόταν. Σκεφτόταν και τις αντιδράσεις των δικών του και κώλωνε. Όμως δεν είχα άλλα περιθώρια. Είχε έρθει, αν όχι παρέλθει, η ώρα να δέσω κι εγώ το γάιδαρό μου. Το έβαλα το μαχαίρι στο λαιμό με τελεσίγραφο: "ή με παντρεύεσαι ή χωρίζουμε". Δεν ήθελα να χωρίσουμε. Να πιέσω ήθελα. Κι όμως, χωρίσαμε...
Ο Γιάννης δεν άντεξε την πίεση και μου είπε ότι είναι καλύτερα να χωρίσουμε, να μη μου κάνει άλλο κακό, να βρω κι εγώ έναν άνθρωπο να κάνω οικογένεια, αφού το θέλω τόσο.

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου...

Έμεινα μόνη, στα 37, τόσα χρόνια χαμένα, ποιον θα έβρισκα τώρα;

Έκλαιγα για μέρες, κάπνισα ένα βουνό τσιγάρα, ήπια ένα ποτάμι ουίσκι και άκουγα το τότε cd του Ρέμου, που μιλούσε για χωρισμό, ξανά και ξανά, ακόμα και στη δουλειά. Όλοι είχαν μάθει, όλοι με συμπονούσαν. Αλλά ήταν μόνο στο δικό μου χέρι ν'αλλάξει η κατάσταση.

Ήθελα το Γιάννη, τον αγαπούσα και ήταν, τώρα πια και θέμα πείσματος , δε θα έχανα έτσι τη μάχη. Δε θα με νικούσαν αυτοί, εγώ θα νικούσα.

Έκανα το σχέδιό μου πολύ προσεκτικά. Μελέτησα, οργάνωσα, σχεδιάσα. Ήθελα μόνο και λίγη τύχη...

Τον κάλεσα στο σπίτι, ήπιαμε, κλάψαμε, κάναμε απελπισμένο έρωτα και σε ένα μήνα τον πήρα τηλέφωνο να του ανακοινώσω ότι... θα γίνει πατέρας!
And the rest is history, που λένε.

Είχαμε τις αντιδράσεις τους, αλλά τελικά υποχώρησαν.

Δεν με νοιάζει τι ειπώθηκε πίσω από την πλάτη μου, εγώ, τελικά, τον έδεσα το γάιδαρό μου!

Τώρα είμαι 41, έχουμε 2 κοριτσάκια, γιατί έκανα αμέσως και το 2ο παιδί, να τον δέσω καλά και μια ευτυχισμένη οικογένεια.

Ε, χάλασε βέβαια λίγο το υπέροχο σώμα μου από τις 2 γένες, αλλά νομίζω κρατιέμαι καλά, ακόμα. Εξάλλου, τι πειράζει; Είμαι μάνα και σύζυγος τώρα!

Ε, εντάξει, δεν κάνουμε πια και τόσο συχνά σεξ, υποχρεώσεις βλέπεις, κούραση, τα παιδιά.

Ε, ούτε και στοματικό του κάνω. Τέρμα αυτά πια. Τι περιμένει; Με το ίδιο στόμα που φιλάω τα παιδιά μου; Να ξεχάσει αυτά που ήξερε!

Ε, γκρινιάζει λίγο βέβαια, αλλά του περνάει!

Ο Γιάννης μου είναι καλός σύζυγος και υπέροχος πατέρας.

Είναι, νομίζω, πολύ τυχερός που επέμεινα!





22 σχόλια:

Rea είπε...

καπατσα η κοπελα κ οντως τον εδεσε τον γαιδαρο της αλλα... αραγε δεν πειραξε τον αυτοσεβασμο της που αναγκαστηκε να καταφυγει σε τετοια κολπα για να λδεσει εναν γαιδαρο που δε την ηθελε τοσο πολυ απο μονος του?

Εύη είπε...

Oτι έγινε έγινε πια, ελπίζω να παραμείνουν ευτυχισμένοι και ενωμένοι υπάρχουν και παιδιά πλέον …!
και εσύ ενεσούλα μου ελπίζω να πέρασες καλά με το πικουλίνι σου 

Ανώνυμος είπε...

Αυτή έχει βαλθεί να κράξει όλη την πόλη, τέρμα!
Ποιος να'ναι αυτός πάλι....;;

KitsosMitsos είπε...

Και όμως συμβαίνει. Και μετά ξάποια μέρα χτυπάς το κεφάλι σου αλλά είναι αργά.

Crazy Tourists είπε...

Α πα πα!!!

Ανώνυμος είπε...

Καπάτσα!!!!
Εσύ, Τι κάνεις;
Π Φ

Γιωργος Μανουσακης είπε...

δεν νομίζω ότι αυτό που έκανε η κοπέλα είναι έντιμο, αν όμως είναι ευτυχισμένη αυτή και η οικογένεια της ...

tzonakos είπε...

Εντάξει δεν ειμαι ουτε Ταύρος ουτε Σκορπιός ευτυχώς αν και τα μάτια μου εχουν το χρώμα της θάλασσας οταν αυτη ειναι βρώμικη :)
Δεν μιλάς για μένα, ουτε για σενα.
Το δήλωσες.
Δεν πίστευα ποτέ οτι το να εξαναγκάσεις κάποιον / κάποια για "να δέσεις γάϊδαρο" ειναι σωστό γιατι κάποτε στο μέλλον ο/η άλλος θα επαναστατήσει που κάποτε εκανε αναγκαστικό συμβιβασμό, οταν δει να αλλάζει η σχεση του με την κοπέλλα του.
Πώς αλλάζει αυτή ;
Το στοματικό που ανέφερες ειναι ενα παράδειγμα. Αν δεν του το κάνει, πιθανόν αυτος να σκέφτεται το βρεί κάπου αλλού.
Αυτη απο την άλλη, ικανοποιημένη για το δέσιμο του γάϊδαρου, ποντάρει πάνω στην δέσμευση του άλλου απέναντι στα παιδιά.
Μα, η ζωή δεν ειναι μόνο δεσμεύσεις, ειναι και χαρά, έρωτας, γέλιο, ευτυχία, μικροαπολαύσεις και μικροαποδράσεις.
Αν λοιπόν ο "γάϊδαρος" θελήσει να σπάσει τα δεσμά του, τότε θακάνει δυστυχισμένους τέσσερις ανθρώπους :
Τον ίδιο, την γυναίκα και δύο παιδιά.
Και θα φανεί και φταίχτης απο πάνω !

Καλημερα.

Ανώνυμος είπε...

Διαφωνώ με τον τρόπο που χρησιμοποίησε η συγκεκριμένη για να "τυλίξει" τον συγκεκριμένο.
Είναι σαν να εκβιάζεις τον άλλον να μείνει μαζί σου γιατί θα γίνει πατέρας. Δηλαδή το παιδί είναι ο Δούρειος Ίππος.
Λογικό το βρίσκω να μείνει μαζί της και καλά έκανε το παλικάρι - αλλά αυτή φέρθηκε πολύ "σκάρτα".
Εδώ θα πρέπει να ομολογήσω πως εμείς οι άντρες είμαστε πολύ "μπουνταλάδες" ώρες-ώρες αλλά τί να κάνεις άμα αγαπάς;

korinoskilo είπε...

θα μας πεις και την ιστορια οταν ολα αυτα θα γυρισουν μπουμερανγκ?:Ρ
καλημερα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Και αυτό τώρα... θεωρείται χάπυ έντ;.......
:-(
Ενεσούλα μου....ούτε με υπνωτική ένεση...
;-))))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ενεσούλα είπε...

Πολύ ενδιαφέροντα τα σχολιάκια σας και συγνώμη που λόγω φόρτου εργασίαςδεν πρόλαβα να απαντήσω νωρίτερα.
Το πρώτο πρόσωπο στην ιστορία ήταν γιατί δεν ήθελα να είμαι πολύ επιθετική και επικριτική στην αφήγησή μου γιατί δεν ήθελα να είμαι εμπαθής.

@Ρέα,
δεν ξέρω αν καταλαβαίνει την έννοια του αυτοσεβασμού η "Αφροδίτη" τη ιστορίας μου. απλά, δεν την ενδιαφέρει!

Ενεσούλα είπε...

@Παλίρροια,
σαφώς και ό,τι έγινε έγινε.
το πόσο ευτυχισμένοι και ενωμένοι είναι ή θα παραμείνουν είναι μια άλλη, εν εξέλιξη ιστορία!

Υπάρχουν παιδιά, αλλά αν από ένα σημείο και μετά τους κρατούν κοντά μόνο αυτά, και δε μιλάω για τη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι θεμιτό να συνεχίζουν απλά και μόνο γιατί υπάρχουν παιδιά;

Ενεσούλα είπε...

@Ντάφυ,
έχει σημασία ποιος ή ποια είναι;
Ναι ρε, θα σας κράξω!
Φυλάξου!:Ρ

Ενεσούλα είπε...

@Κίτσε μου,
αν ξυπνήσει, κάποτε!

@Τρελοτουρίστρια,
ναι καλέ!
όπως το ακούς!

Ενεσούλα είπε...

@Π.Φ.,
την ξέρεις!
Εγώ μια χαρά, εσύ;
Στείλε κανένα μέηλ!

@Γ. Μανουσάκη,
σχολιάζω μόνο τον τρόπο.
Δεν κρίνω αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Ενεσούλα είπε...

@Τζονάκο μου,
το έχεις μελετήσει το θέμα!
Ξέρεις ότι μοιάζουν οι απόψεις μας.
Ελπίζω να σου άρεσε η προσέγγισή μου, δάσκαλε!

Πίκος Απίκος είπε...

Μωράκι δεν πιστεύω να έχεις τέτοια σχέδια και για μενα? Αν και εδώ που τα λέμε εγώ ο "αδαής" την έχω δαγκώσει τη λαμαρίνα μαζί σου εδώ και καιρό. Οπότε μάλλον εύκολα με έδεσες τον γαϊδαράκο σου:).

Πολλά φιλιά και συνέχισε με αυτή τη σειρά των ποστς ακάθεκτη, έχουν πολύ ενδιαφέρον!

Ενεσούλα είπε...

@Σταρνταστ,
μωρέ, δύσκολες και πολύπλοκες οι ανθρώπινες σχέσεις!
Θα δείξει ποιος είναι ο μπουνταλάς και ποιος ο έξυπνος!

Ενεσούλα είπε...

@Κορινόσκυλο,
καλωσήλθες!
Οι αληθινές ιστορίες δεν τελειώνουν, συνεχίζονται.
αν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον θα σας ενημερώσω, stay tuned!lol

@Γλαρένια,
για εκείνη, ναι!:Ρ

Ενεσούλα είπε...

@γαιδουράκο μου...ε, Πικουλίνι μου ήθελα να πω,
ξέρεις ότι είμαστε δεμένοι και οι 2 με πολύ πιο δυνατά δεσμά, αυτά της αγάπης και της αμοιβαίας κατανόησης και σεβασμού!
Ελπίζω, τουλάχιστον!

tzonakos είπε...

Προσωπικά θα το προσέγγιζα ακόμα πιο επιθετικά, αλλα εσυ βαζεις την δική σου πινελιά, διηγώντας όλη σχεδόν την ιστορία ωστε να ξέρει όποιος τη διαβάσει πιο ολοκληρωμένα.
Εχεις δικό σου στύλ και αν σου έδειξα μερικά πράγματα τότε με τιμά που εξελίχθηκες καλά.
Ισως, ίσως αν ας πούμε ηταν ενα μπλογκοπαίχνιδο αυτό, να έκανα απόπειρα να γράψω την ίδια ιστορία με δικά μου λόγια. Θα ήμουν όμως μάλλον πιο κακός.
Φιλιά :)