Εβδομαδιαίον πρόγραμμα, δι απντέιτ!

Απολογισμός λοιπόν, λίγο πριν φύγω για το νοσοκομείο για το τελευταίο νυχτερινό, πριν το μίνι ταξιδάκι μου.

*Το πρόγραμμα "Ενεσούλα και ομορφιά" πήγε καλά. Πήγα και γυμναστήριο!

*Η βαλίτσα εντάξει (ελπίζω!)

*Στην ταβέρνα δεν πήγα, ευτυχώς γιατί δεν είχε καλό φαγητό και ήταν και ακριβή.

Πέρασα την επόμενη από τους φίλους μου, στα πεταχτά και έδωσα και τις πρώτες βοήθειες στην Κατερινούλα που κάηκε τηγανίζοντας καλαμάρια. Δεν πρόλαβα να τα τιμωρήσω προσωπικά, καταβροχθίζοντάς τα :(

*Τη φίλη του Λουκά την είδα και μάλιστα 2 φορές, ευτυχώς γιατί τη συμπάθησα πολύ!

*Με το Πικουλίνι μιλήσαμε πολύ, όπως πάντα, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετό... ;)

*Τα ρούχα έχουν αλλάξει στην ντουλάπα μου σε φθινοπωρινά. Ε, εντάξει, στο Ηράκλειο ζω, τα μάλλινα μπορούν να περιμένουν (και να περιμένουν...μέχρι το επόμενο ταξιδάκι!)

*Τα δώρα των Δημήτρηδων θα περιμένουν την επιστροφή μου. Αντιθέτως αγοράστηκε του Λουκά, που έχει κοντά γιορτή και γενέθλια. Ελπίζω να του αρέσει.

*Τη βέσπα την πήρα τη Δευτέρα το απόγευμα, λίγο πριν το γυμναστήριο και ευτυχώς μου στοίχισε πολύ φτηνά, γιατί ήθελε ένα απλό τσεκ-απ και όχι κανονική "νοσηλεία".

*Προέκυψαν διάφορα ψιλοθεματάκια με ραντεβού που έπρεπε να διευθετηθούν κτλ, αλλά τακτοποιήθηκαν όλα.

*Είδα και τη χειρουργημένη φιλενάδα που είναι τώρα σε χαλαρή αναρρωτική. Ξεκουράσου Ρενάκι, η ΜΕΘ μπορεί να περιμένει!

*Πήρα και τ' αρχεία από το πεθαμένο πισί, αν και όχι το Σάββατο αλλά την Τρίτη το βράδυ με μια επιστροφή απόψε για κάποια βίντεο που δεν μεταφέρθηκαν σωστά στον εξωτερικό σκληρό.

Όλα καλά, ο Γιώργος πάλι με έσωσε! Φιλιά, ρε!

*Το ΤΕΙ ο.k, ευκολάκι!

*Στη δουλειά οι βάρδιες κύλησαν από μέτρια έως εκνευριστικά, με κορύφωση τη Δευτέρα το πρωί (μισώ τις Δευτέρες!) που διαπληκτίστηκα με μια γιατρό μας, προσπαθώντας να κάνω οικονομία σε υλικά ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία της μονάδας, των οποίων έληξε η σύμβαση.

Φυσικά είχα δίκιο, αλλά εκνευρίστηκα τόσο που δεν μπόρεσα να χαλαρώσω καθόλου το μεσημέρι:(

Γενικά, πάλι, ο ύπνος θυσιάστηκε στο βωμό των υποχρεώσεων!
Παρ' όλα αυτά, σήμερα το πρωί που με κοίταζα στον καθρέπτη είπα:
Χμμ, τίποτα που δε διορθώνεται με έναν καλό ύπνο!
Χαχαχα, η ψωνάρα!

Πάω λοιπόν να ξεκουραστώ στην αγκαλιά του καλού μου, δε θα λείψω πολύ, να, ούτε που θα το καταλάβετε!

Φιλάκια πολλά σε όλους!