Κυκλοθυμική ζωή

Ρεσιτάλ κυκλοθυμίας έχει δώσει η διάθεσή μου τις τελευταίες εβδομάδες. Θα έλεγα ότι απλά ζω μια κυκλοθυμική ζωή που σίγουρα είναι πιο ενδιαφέρουσα από μια βαρετή, αλλά οπωσδήποτε είναι εξουθενωτική!
Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι είμαι από τους ανθρώπους που προτιμούν να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, έχω τα πάνω και τα κάτω μου αλλά κυρίως τα πάνω μου και όταν έχω μια δύσκολη μέρα στο τέλος της σκέφτομαι ως άλλη Σκάρλετ Ο΄Χάρα: "Αύριο είναι μια καινούρια μέρα..."
Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν λίγο καλύτερη από την προ-προηγούμενη που ήταν απλά...άθλια!
Πριν 2 Τετάρτες είχα μια μέρα που πραγματικά όλα πήγαιναν καταδιαόλου. Μεταξύ αυτών έμαθα και ότι δε μπορώ να πάρω άδεια για τα Χριστούγεννα, πρώτη φορά που ζήτησα κάτι τέτοιο μετά από 18 χρόνια δουλειάς.
Γενικά, ό,τι νέα έφταναν σημαντικά και λιγότερο σημαντικά ήταν δυσάρεστα.
Εκείνη τη μέρα φύγαμε από το σπίτι με το Χρήστο και είδαμε 2 κωμωδίες στο σινεμά στο καπάκι και ξεχαστήκαμε λιγάκι.( Η μία ήταν το "Whatever Works" η νέα ταινία του Woody Allen, που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα και που έκανε μια χαρά τη δουλειά της στο ανέβασμα της διάθεσής μας)
Η κατάθλιψη δεν κράτησε πολύ, αποφάσισα, την επόμενη κιόλας μέρα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και να κάνω ό,τι μπορώ για να βρω λύσεις.
Κάποια πλάνα πέτυχαν, κάποια όχι, σε άλλα θα δείξει.
Για κάποιες μέρες υπήρξε μια στασιμότητα, μια αναμονή, μέχρι που ήρθε αυτή η εβδομάδα, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, να δώσει μια δυνατή νότα αισοδοξίας στη ζωή μας.
Από τη Δευτέρα όλα πηγαίνουν κατ ευχήν, λες και ξαφνικά άλλαξαν θέση οι πλανήτες και το σύμπαν συνομώτησε πάλι να μας κάνει τα χατήρια!
Με φωτεινή εξαίρεση τις βάρδιες στη δουλειά που είναι χάλια(αλλά ποιος τη χέζει τη δουλειά, η σωματική κόπωση ποτέ δε με τρόμαξε), δρόμοι κλειστοί άνοιξαν, προβλήματα βρήκαν λύσεις και η Ελπίδα έριξε άπλετο φως στη ζωή μας. Μέχρι και την άδεια πήρα!
Σπουδαία "εφεύρεση" αυτή η Ελπίδα τελικά, εμφανίζεται και όλα μοιάζουν ομορφότερα και ευκολότερα.
Γι αυτό κι εγώ, αν αποκτήσω ποτέ κόρη, Ελπίδα θα τη βγάλω...για να πεθάνει τελευταία, χαχαχα!

Ματιές στην Κρήτη

Μερικές δικές μου φωτογραφικές στιγμές -ματιές στο νησί μου, χωρίς πολλά λόγια, με τυχαία σειρά.
Απολαύστε...

Ρέθυμνο, λιμάνι

Πηγές Αργυρούπολης

Ιεράπετρα στο σούρουπο

Το κάστρο της Ιεράπετρας

Φαράγι του Χα (ναι, Χα!)

Λουτρό Σφακίων

Άγιος Νικόλαος

Πλάκα, Ελούντα (η Σπιναλόγκα απέναντι)


Τα γνωστά, από τους χίπις, Μάταλα

Σπήλι, Ρέθυμνο

Το κάστρο Κούλες του Ηρακλείου

Το λιμάνι του Ηρακλείου και τα Ενετικά Νεώρια

Το οροπέδιο Λασιθίου

Χριστουγεννιάτικο(?) δειλινό στον Τσούτσουρα (Λιβυκό πέλαγος)

Η λίμνη του Ζαρού

Χανιά

Φοινικόδασος Βάι

Τα Χανιά από τους τάφους των Βενιζέλων

Μπάλος, ακρωτήρι Γραμβούσσας

Φραγκοκάστελλο (εκεί που εμφανίζονται οι "Δροσουλίτες")

Θέα στη Σπιναλόγκα (έχετε διαβάσει "Το Νησί";)

Κερατόκαμπος

Στο ίδιο μέρος (Κερατόκαμπος) στα νότια του Ηρακλείου, μια φθινοπωρινή μέρα...

Να εμβολιστούμε ή να μην εμβολιαστούμε; Ιδού το ερώτημα...

Ήρθε λοιπόν η ώρα για το εμβόλιο για τη νέα γρίπη.

Μεγάλος, νέος ντόρος από τα ΜΜΕ...

Σε έρευνα που έγινε στον Ερυθρό Σταυρό από το διευθυντή της ομάδας λοιμώξεων κο Μάριο Λαζανά και δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στις εφημερίδες, πάνω από τους μισούς γιατρούς (58%) και σχεδόν σύσσωμο το νοσηλευτικό προσωπικό (90%) αρνούνται να εμβολιαστούν!!!

Βέβαια, ο εμβολιασμός για τους εργαζόμενους στα νοσοκομείο είναι "υποχρεωτικός", όπως μας ανακοίνωσαν από το τμήμα εμβολίων, όπως είναι από πέρισυ και ο εμβολιασμός για την κοινή γρίπη, άσχετο αν το έκαναν λιγότεροι από τους μισούς.

Όπως ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Υγείας λοιπόν, το εμβόλιο θα κάνουν σε πρώτη φάση:

.Το ιατρικονοσηλευτικό προσωπικό.
.Όσοι πάσχουν από χρόνια νοσήματα (άσθμα, διαβήτη, νεφρική δυσλειτουργία, αιμοσφαιρινοπάθειες, ανοσοκατεσταλμένα άτομα, καρδιαγγειακά νοσήματα κ.λπ.)
.Έγκυες β’ και γ’ τριμήνου.
.Όσοι φυλάνε παιδιά κάτω των 6 μηνών.

Την επόμενη εβδομάδα έρχονται τα πρώτα εμβόλια στο νοσοκομείο μας και περιμένω να δω τι θα γίνει.

Ποια είναι η δική μου η άποψη;

Λοιπόν, έχω αποφασίσει κι εγώ να μην το κάνω το εμβόλιο.

Γιατί;

Γιατί, όπως πιστεύουμε και οι περισσότεροι, το συγκεκριμένο εμβόλιο,για μια γρίπη που πιθανότατα "ξέφυγε" από εργαστήρια φαρμακοβιομηχανιών, βγήκε στην αγορά βεβιασμένα και χωρίς να έχουν γίνει οι απαραίτητες δοκιμές.

Όλα γίνονται για τα λεφτά, πάλι και παίζονται τρελά ποσά, έτσι δεν είναι;

Εξάλλου, υπάρχει πιθανότητα α) εμείς που ήρθαμε σε επαφή με ασθενείς με τον ιό να έχουμε αντισώματα και β) όσοι έχουν κάνει το εμβόλιο της κοινής γρίπης να μη νοσήσουν βαριά από τη νέα γρίπη Η1Ν1.

Δεν έχει αποδειχτεί τίποτα από τα παραπάνω, αλλά είναι πιθανά σενάρια.

Έτσι, εμβολιάστηκα για την κοινή γρίπη, καθώς δεν είμαι φυσικά κατά των εμβολιασμών, μην παρεξηγηθώ, το αντίθετο μάλιστα, αλλά προς το παρόν λέω να αποφύγω το νέο εμβόλιο.

Επίσης, δεν θα το έκανα στα παιδιά μου, αν είχα, ούτε θα το κάνω αν μείνω έγκυος.

Στην περίπτωση που μείνω έγκυος απλά θα κρατήσω τις τυπικές προφυλάξεις και θα φύγω άμεσα από τη δουλειά, ενώ αν είχα παιδιά στο σχολείο θα τα έστελνα κανονικά, απλά θα πρόσεχα περισσότερο σε κάθε κρυολόγημα.

Αυτές είναι οι σκέψεις μου για το θέμα.

Τώρα, περίμεναν μεγάλη αύξηση των περιστατικών το φθινόπωρο, αλλά κάτι τέτοιο δεν φάνηκε να έγινε, στο νοσοκομείο μας τουλάχιστον και περιμένουν επίσης νέα έξαρση της πανδημίας το Φεβρουάριο, στα μέσα του χειμώνα που είναι αυξημένη η επίπτωση της γρίπης, ούτως ή άλλως.

Επίσης, θα ήθελα να σας θυμίσω ότι από την κοινή γρίπη πεθαίνουν χιλιάδες κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, ενώ από την Η1Ν1 έχουν χαθεί παγκοσμίως από την άνοιξη 500 άνθρωποι.

Ψυχραιμία λοιπόν και κάντε ό,τι σας λέει η λογική σας.

UPDATE (6 μμ):

Μετά που έγραψα αυτό το ποστ είδα στον Swell το παρακάτω ποστ από τις 10/11:Το εμβόλιο της γρίπης.

Με λίγα λόγια, έχει το πρώτο από τα έξι 9 λεπτα βίντεο με τη συνέντευξη (με αγγλικούς υπότιτλους) μιας Ισπανίδας καλόγριας, της Teresa Forcades που έχει διδακτορικό στη Δημόσια υγεία.

Στη σχεδόν μια ώρα της συνέντευξης υποστηρίζει για ποιους λόγους δεν πρέπει να κάνουμε το εμβόλιο και εξηγεί σε ποιούς οικονομικούς και πολιτικούς λόγους στηρίζεται όλη αυτή η κατασκευασμένη "πανδημία".

Aναφέρεται σε ένα μεγάλο σκάνδαλο της εταιρίας Baxter που έστειλε από την Αμερική σε 4 Ευρωπαϊκές χώρες 72 κιλά επιμολυνσμένο υλικό για αντιγριπικά εμβόλια τον Ιανουαριο του 2009 και πως αυτό ανακαλύφτηκε τυχαία από ένα τεχνικό εργαστηρίου στην Τσεχία και ακολούθως καλύφθηκε επιτυχώς και με τις ευλογίες της WHO (παγκόσμια Οργάνωση Υγείας).

Συνιστά ψυχραιμία, να μην κάνουμε το εμβόλιο και να προσπαθήσουμε να μην μας το επιβάλλουν, όπως επίσης να υπάρχει και η δυνατότητα αποζημίωσης για όσους κάνουν το εμβόλιο και έχουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.

Εμένα με έπεισε πάντως. Εξάλλου κάπως έτσι σκεφτόμουν κι εγώ ακόμα και χωρίς τα γεγονότα και τα επιχειρήματα που μου παρέθεσε...

Γοργόνα ή Φάλαινα;

Πρόσφατα, έξω από ένα γυμναστήριο σε μια μεγάλη πόλη της Γαλλίας,
τοποθετήθηκε μια μεγάλη αφίσα με μια νέα, όμορφη, ημίγυμνη και
αδύνατη νεαρά με την παρακάτω λεζάντα:

«ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ;»

Μια κυρία μέσης ηλικίας που δεν είχε παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά
με την νεαρή στην αφίσα, απάντησε στη αφίσα του γυμναστηρίου,
γραπτώς και δημοσίως με δική της αφίσα λέγοντας τα εξής:


Οι Φάλαινες περιτριγυρίζονται από φίλους (δελφίνια, ιππόκαμπους,
θαλάσσιους ελέφαντες, και περίεργους άνθρωπους).
Έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή, μένουν έγκυοι, και γεννάνε αξιολάτρευτα φαλαινάκια.
Περνάνε ωραία παρέα με τα δελφίνια τρώγοντας σαρδέλες και γαρίδες
και παίζοντας στις θάλασσες, ταξιδεύοντας σε εξωτικά μέρη όπως την
Παταγονία, τα στενά του Bering και τους κοραλλιογενείς υφάλους της
Πολυνησίας.
Οι Φάλαινες τραγουδούν θαυμάσια, όλη μέρα, και έχουν
ηχογραφήσει και CD.
Ζούνε ελεύθερα, χωρίς ουσιαστικούς εχθρούς εκτός
από τον άνθρωπο, και είναι αγαπητές, σεβαστές και υπό την προστασία
πολλών οργανώσεων...

Οι Γοργόνες δεν υπάρχουν!
Και εάν υπήρχαν θα κάνανε ουρές έξω από τα
γραφεία των ψυχαναλυτών πάσχοντας από κρίση ταυτότητας." Τι είμαι
Ψάρι ή Άνθρωπος;"
Οι γοργόνες δεν μπορούν να κάνουν σεξ διότι, όπως υποστηρίζει η
μυθολογία, πεθαίνει όποιος άνδρας τις πλησιάσει και κυρίως μάλλον
τους λείπει ο κατάλληλος «εξοπλισμός» για σεξ (με ουρά ψαριού που
διαθέτουν κάτω από την μέση). Χωρίς σεξ ούτε παιδιά μπορούν να
κάνουν και ποιος θα ήθελε να κάνει παρέα με μια κοπέλα που βρωμάει
ψαρίλα;;;
Με βάση τα παραπάνω η επιλογή μου είναι ξεκάθαρη:

*ΝΑΙ !!! ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΦΑΛΑΙΝΑ!!!*

H ζωή μου με ένα serial gamer

Gamers...
Γνωστή λέξη, άγνωστο είδος για μένα, μέχρι πριν 2 χρόνια.
Τότε περίπου μπήκε στη ζωή μου ο Χρήστος και μαζί με αυτόν ένας ολόκληρος καινούριος, άγνωστος και όχι πάντα όμορφος κόσμος το πρωί, το απόγευμα και κυρίως το βράδυ, όποτε υπάρχει χρόνος για παιχνίδι δλδ.
Γιατί ο έρωτας της ζωής μου, μεταξύ άλλων είναι και ένας κατ' εξακολούθηση παίκτης παιχνιδιών που παίζονται με συσκευές που συνδέονται στην τηλεόραση (και κάπου εδώ παραιτούμαι από κάθε προσπάθεια μετάφρασης στα Ελληνικά της ορολογίας, αν και αγαπώ πολύ τη γλώσσα μου, γιατί, απλά, δεν μεταφράζεται), είναι δηλαδή ένας serial gamer των video games.
Είναι μια μοναχική ή σχεδόν μοναχική -όπως θα σας εξηγήσω παρακάτω- συνήθεια, αλλά όταν ζεις με ένα τέτοιο άνθρωπο "μπαίνεις στο παιχνίδι" αναγκαστικά.
Έτσι έμαθα για το xbox 360, γιατί το προτίμησε από το playstation 3 (π#τανα sony, δε θα μας φας τα λεφτά), αν και θεωρεί το playstation 2 την πιο επιτυχημένη κονσόλα απ' όλες.
Έζησα από κοντά τη λαχτάρα του να δοκιμάσει το καινούριο και εντελώς διαφορετικό wii, μέχρι που του το έκανα δώρο!
Τον παρακολούθησα να κινείται σε αρχαίους ναούς ως Lara Croft (γκομενάρα ο καλός μου!), να σκοτώνει ζομπάκια ως Jil στο Resident Evil (αγαπημένη συνήθεια) [ μα, γιατί διαλέγει πάντα τους γυναικείους χαρακτήρες; Να ανησυχήσω;;;],να περιδιαβαίνει στον όμορφο κόσμο του Oblivion, να σκοτώνει πολίτες ως νίντζα στο Tenchu και να λέει "sorry friend"(!), αλλά και να φτιάχνει κήπους και όμορφα ζωάκια στο Viva pinata, να κάνει αγώνες καρτ με τους ήρωες του Σούπερ Μάριο , αλλά και off road με γουρούνες, να κάνει σκι και σνόουμπορντ και να "αθλείται", με ή χωρίς κίνηση και να τρέχει να σωθεί στο Mirror's Edge (πάλι γυναίκα!), χωρίς να χρησιμοποιήσει βία (πως το έπαθε!).

Δύσκολος αγώνας, ίδρωσα!

Και βέβαια, last, but not least, τον παρακολούθησα, λίγο αντέχω τ' ομολογώ, να παίζει Pro Evolution Soccer, κοινώς ποδόσφαιρο, το λατρεμένο του και μισητό δικό μου!

Άκουσα, ακατανόητες στο αδαές αυτί μου, φράσεις όπως:

-Το παιχνίδι έχει πολύ lag
-Παίζω με 3 bots
-Αυτό το boss είναι πολύ δύσκολο
-Θα σταματήσω στο επόμενο check point
και έμαθα τι σημαίνουν.

Οι εξελιγμένες κονσόλες, όπως το xbox 360, συνδέονται και στο ίντερνετ, πράγμα το οποίο φυσικά κάναμε, και έτσι μπορεί να παίζει παχνίδια, αλλά και να συνομιλεί με άλλους παίχτες, απ' όλο των κόσμο, με πρώτο και καλύτερο τον ξάδερφο και "Bro" Θωμά, από τη Θεσσαλονίκη.
Ε, αυτό αποτελεί και την κατρακύλα της όποιας ήρεμης οικογενειακής μου ζωής!!!
Υπάρχουν βραδιές που με τον εν λόγω "αντίζηλο" παίζουν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, σκοτώνοντας ζομπάκια ή κερδίζοντας και χάνοντας ματς στο ποδόσφαιρο και συζητώντας, όχι και τόσο πολιτισμένα, τα τεκταινόμενα του εκάστοτε παιχνιδιού!
Ένα βράδυ που γύρισα από τη δουλειά και δεν είχα κλειδιά άργησε να μου ανοίξει γιατί έπαιζε λάιβ Προ και δε μπορούσε, λέει, να διακόψει!!! Με τα πολλά θυμήθηκε ότι αυτή που χτυπούσε νυχτιάτικα την πόρτα ήταν η άμοιρη καλή του, που του είχε δώσει το μεσημέρι τα δικά της κλειδιά, του ξεχασιάρη και όχι: "Καλά, πιο μ@λ@κας βαράει τα κουδούνια 11 η ώρα τη νύχτα;"! Μετά μου ζητούσε συγνώμη όλο το βράδυ!
Ευτυχώς που είναι καλός και τρυφερός άνθρωπος και με αγαπάει κι έτσι κι εγώ δείχνω κατανόηση σε αυτό του τον εθισμό!
Ε, οκ δεν είναι και τόσο τραγικά όλα αυτά, καλή διάθεση και αγάπη να υπάρχει!

Το απολύτως λατρεμένο παιχνίδι...

Αυτά και άλλα πολλά κάνει λοιπόν ο παιχνιδιάρης μου και έχει άποψη για όλα τα παιχνίδια και για όλες τις κονσόλες.
Μπήκα και εγώ η αμαθής στο κόλπο και παίζω μαζί του τα πιο χαρούμενα, τα πιο γυναικεία και τα πιο κατάλληλα για casual players (όπως με λέει) παιχνίδια.
Βάλαμε και άλλους στο κόλπο. Το wii έχει πολλά fan, ομαδικά, party games και περάσαμε όμορφες βραδιές με τους φίλους μας, α, δεν έχω παράπονο σε αυτό!

'Αλλα παιχνίδια έχουν όμορφα γραφικά, άλλα ενδιαφέρουσα μουσική και κάποια είναι αστεία με την b-movies αισθητική τους (Ηouse of the dead Overkill). Κάποια είναι πολύ τρομαχτικά (Devil May Cry, Alone in the Dark, Resident Evil, μερικοί χαρακτηριστικοί τίτλοι) και κάποια χαριτωμένα(Sonic and the Secret Ring, Rayman Raving Rabbits, Viva Pinata), υπάρχουν παιχνίδια για όλες τις ηλικίες (από 3 χρονών αρχίζει το rating τους) και για ποικίλα γούστα.

Όμορφο, ε;

Η ζωή με ένα serial gamer δεν είναι εύκολη! Είναι όμως ενδιαφέρουσα.
Ποιος ξέρει; Ίσως μετά από λίγο καιρό να σκοτώνουμε ζομπάκια και τέρατα μαζί!
Είναι και αυτό ένα είδους διασκέδασης και εκτόνωσης, γιατί όχι?

Λέτε όταν κάνουμε παιδάκι να το κάνει σαν τα μούτρα του;;;